icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 2
ในใจมีคนอื่นแล้ว
จำนวนคำ:1545    |    อัปเดตเมื่อ:09/02/2023

คนรับใช้ทั้งหมดออกไปต้อนรับ มีแต่เธอที่ยืนอยู่ชั้นบนและมองดูอยู่เงียบ ๆ

ผู้ชายบางคน สวรรค์ก็เหมือนสร้างมาให้มีรูปร่างที่เพอร์เฟค เป็นผู้ชายที่ดูดีมีเสน่ห์ ผู้หญิงคนไหนเห็นก็อดปลื้มไม่ได้

ตัวสูง 186 ซม. ความสมส่วนกำลังดี ขายาว 120 ซม. ไม่มีไขมันส่วนเกินแม้แต่นิดเดียว ทุกส่วนเป็นกล้ามเนื้อจริง ๆ ดูมีความแข็งแรงมั่นคง

สิ่งเหล่านี้…… เธอรับรู้ได้ในคืนนั้น

อันที่จริง เรื่องคืนนั้นมันไร้สาระมาก จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่แน่ใจ เช้าวันนั้น เธอหนีกลับประเทศด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดกับเขาอย่างไรดี

ใบหน้าของเฟิงเยี่ยนนั้นไร้ที่ติใด ๆ เหมือนกับพระเจ้าใช้ความรักปั้นแต่งขึ้นมาอย่างปราณีต มีความหล่อเข้มเด็ดเดี่ยว อวัยวะบนใบหน้าของเขาดูมีมิติ คมลึกทุกส่วน

พระเจ้าช่างไม่ยุติธรรมเลยจริง ๆ นอกจากจะประทานให้เขามีรูปร่างที่เพอร์เฟคและมีใบหน้าที่หล่อเหลาแล้ว ยังสร้างให้เขาเป็นคนที่มีไอคิวและมีการศึกษาที่สูงอีกด้วย!

เขาได้ใบปริญญาสองใบทั้งในด้านการเงินและกฎหมาย ในวัยเพียงไม่ถึงยี่สิบปี หลังจากเรียนจบ เขาก็เข้ามาบริหารธุรกิจของครอบครัว และก้าวกระโดดขึ้นสู่จุดสูงสุดราวกับเป็นดวงอาทิตย์ที่สูงตระหง่าน จากนั้นในเวลาเพียงไม่กี่ปี เขาก็ได้ขึ้นนั่งในตำแหน่งสูงสุดของเมืองหลวงอย่างมั่นคง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บริษัทได้เปิดตลาดต่างประเทศ และเดินหน้าธุรกิจเข้าสู่ต่างประเทศอย่างเต็มที่

หลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน เขายังใช้ข้ออ้างในการไปต่างประเทศ โดยบอกว่า เพิ่งเปิดบริษัทในต่างประเทศได้ไม่นาน จากนั้น เขาก็บินออกนอกประเทศไปหลังจากจดทะเบียนสมรสในวันรุ่งขึ้นทันที หลังจากนั้นก็ไม่กลับมาอีกเลย

ในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จู่ ๆ เธอรู้สึกได้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่ปล่อยลำแสงอันเย็นยะเยือกมา ทำให้เธอตกใจจนต้องรีบเข้าไปซ่อนตัวอยู่หลังม่านทันที

ไม่รู้ว่าทำไมต้องซ่อน มันเป็นจิตใต้สำนึกล้วน ๆ...

เธอไม่มีความมั่นใจเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าเฟิงเยี่ยน

เวลาอยู่ในบ้านเธอไม่ได้เป็นที่ชื่นชอบ แถมแม่เลี้ยงของเธอยังเป็นช้างเท้าหน้าอีกด้วย ถ้าเธอไม่แต่งงานกับเฟิงเยี่ยน เธอคงต้องถูกแม่เลี้ยงใช้ให้เธอเป็นคนรับใช้ในบ้านต่อไปแน่ ๆ

ต้องขอบคุณแม่เเท้ ๆ ของเธอที่ช่วยชีวิตคุณหญิงท่านเอาไว้ เธอถึงได้แต่งงานในครั้งนี้

แต่เธอก็เข้าใจดีว่า แต่ไหนแต่ไรมาเฟิงเยี่ยนไม่เคยชอบเธอเลย แต่ก็คงจะไม่ถึงกับเกลียดหรอกมั้ง เพราะอันที่จริงเธอก็ทำตัวสงบเสงี่ยมมาโดยตลอด

สักพัก คนรับใช้ก็มาเคาะประตู

“คุณผู้ชายกลับมาแล้วค่ะ คุณผู้ชายบอกให้คุณผู้หญิงเล็กลงไปทานอาหารเย็นด้วยกันที่ชั้นล่าง”

เธอรีบลงไปข้างล่าง เวลานี้ที่ห้องอาหารเตรียมไว้พร้อมแล้ว

พวกเขานั่งกันคนละทิศคนละทาง นั่งห่างกันคนละโยด

เธอชอบทานอาหารจีน แต่เขาชอบอาหารตะวันตก และเมื่อเขากลับมาแล้ว เขาก็ต้องยึดตามความชอบของเขาเป็นธรรมดา

พอเห็นว่าเนื้อสเต็กความสุกระดับปานกลางยังคงมีเลือดปนอยู่ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อยอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้

“เป็นอะไรหรือเปล่า?” ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“ดิบ ดิบเกินไปเเล้ว ฉันอยู่บ้านกินแต่อาหารจีน” เธอยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับการกินอาหารตะวันตกเท่าไหร่ แถมช่วงนี้เธอก็ไม่ค่อยอยากอาหารด้วย อาจเป็นเพราะอากาศยังร้อนมาก ๆ อยู่ก็เป็นได้

“เปลี่ยนให้เธอเป็นเเบบที่สุกทั้งหมด”

“ขอบคุณ”

เธอพึมพำคำว่าขอบคุณขึ้นมาเบา ๆ

ในระหว่างมื้ออาหาร ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย ความเมินเฉยที่พวกเขามีต่อกันราวกับว่าพวกเขาไม่ได้เป็นสามีภรรยากันอย่างไรอย่างนั้น เหมือนกับเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่ต้องมานั่งร่วมโต๊ะเดียวกันเท่านั้น

หลังจากกินข้าวเสร็จ เขาก็เช็ดริมฝีปากอย่างสง่างาม ถังชีชีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เตรียมจะบอกเขาว่า เกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น

“เฟิงเยี่ยน”

“ถังชีชี”

ทั้งสองพูดขึ้นมาพร้อมกัน

ถังชีชีมองไปที่เขา เธอรู้สึกประหม่าอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พูดขึ้นว่า “คุณพูดก่อนสิ”

ส่วนเขาก็ไม่ได้เกรงใจ พูดขึ้นมาตรง ๆ ว่า

“ถังชีชี พวกเราหย่ากันเถอะ”

ประโยคสั้น ๆ เหล่านั้น ส่งผลกระทบต่อจิตใจของเธอมาก

ถังชีชี

พวกเราหย่ากันเถอะ

คนรับใช้ส่งบันทึกข้อตกลงการหย่าให้เธอ ซึ่งเขาได้ลงนามไว้เรียบร้อยแล้ว ลายมือนั้นดูมั่นคงและทรงพลัง อารมณ์ประหนึ่งนักประดิษฐ์ตัวอักษรเลยก็ว่าได้

เพียงแต่ว่า เธอไม่มีอารมณ์ที่จะชื่นชมมันสักนิด

สิ่งที่สำคัญที่สุดของการหย่าก็คือ การแบ่งทรัพย์สิน

เธอชำเลืองมองแวบหนึ่ง หลังจากหย่าแล้ว เธอจะได้เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์สองแห่ง แห่งแรกเป็นร้านค้า ส่วนอีกแห่งหนึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ ซึ่งทั้งสองแห่งมีราคาสูงมาก มีมูลค่าในท้องตลาดนับหลายร้อยล้านเลยก็ว่าได้ นอกจากนี้ยังมีค่าชดเชยอีกสองร้อยห้าสิบล้าน แล้วก็มีบริษัทขนาดเล็กอีกแห่งหนึ่งที่มีกำไรสุทธิประจำปีหลายล้าน

พอลองคิดใคร่ครวญดูแล้ว การที่เธอนอนกับเขาเพียงครั้งเดียว เธอก็ไม่ได้ขาดทุนอะไร

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เธอรู้สึกสงสัยในเหตุผลที่เฟิงเยี่ยนนขอหย่าเป็นอย่างมาก

เธอปิดบันทึกข้อตกลงการหย่านั้นลง แล้วก็มองไปที่เขาอย่างกล้าหาญเป็นครั้งแรก

ส่วนเฟิงเยี่ยนเองก็ไม่ได้หลบสายตาเช่นกัน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขามองหน้าเธออย่างเป็นทางการ ใบหน้าเล็ก ๆ ขนาดเท่าฝ่ามือ ดวงตาคู่นั้นเหมือนถูกฝังไว้ด้วยอัญมณีสีดำ มันดูเปล่งประกายเป็นพิเศษ

ในแววตาคู่นั้นดูไม่มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด มันใสราวกับเป็นน้ำแร่สะอาดเลยก็ว่าได้

เธอผอมมาก ราวกับว่าตระกูลเฟิงไม่ได้ให้เธอกินอยู่อย่างดีอย่างนั้นแหละ เธอผอมจนทำให้คนที่มองรู้สึกสงสาร

รูปร่างของเธอ..... มันเหมือนกับหญิงสาวในความมืดคนนั้น

ถ้าเขาได้เจอเธอจริง ๆ เขาจะต้องทำให้เธออ้วนขึ้นอีกสักหน่อยแน่นอน

ผอมเกินไป ก็ทำให้คนที่เห็นรู้สึกทุกข์ใจไปด้วย

“ฉันขอละลาบละล้วงถามหน่อยนะ ทำไมเหรอ?”

“เพราะผมมีคนอื่นในใจอยู่แล้ว”

เขาสารภาพ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 กลับประเทศไปหย่า2 บทที่ 2 ในใจมีคนอื่นแล้ว3 บทที่ 3 ตั้งครรภ์หลังหย่า4 บทที่ 4 เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวกับคุณ5 บทที่ 5 ไม่ได้ใช้เงินตระกูลเฟิงสักบาท6 บทที่ 6 เซ็นชื่อซะ ไม่งั้นฉันหักขาแกแน่!7 บทที่ 7 บังคับทำแท้ง8 บทที่ 8 ใครกล้าโกงทรัพย์สินอดีตภรรยาผม?9 บทที่ 9 เฝิงเหยียนจะแต่งงานกับเธอหรือไม่?10 บทที่ 10 แม่จะปกป้องลูกเอง11 บทที่ 11 ฉันจะเอาอะไรไปปกป้องเธอได้12 บทที่ 12 ไม่มีเจตนาทำร้าย13 บทที่ 13 จิตใจชั่วร้าย14 บทที่ 14 สงสัยในทางร้าย15 บทที่ 15 เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้า16 บทที่ 16 ไม่สบายเป็นอะไร17 บทที่ 17 เคลียร์เรื่องเข้าใจผิด18 บทที่ 18 ตอนที่เธอกำลังจนตรอก เขากลับเฉิดฉาย19 บทที่ 19 หายเมาหรือยัง?20 บทที่ 20 คุณจะยอมให้คนที่คุณไม่ได้รัก คลอดลูกของคุณไหม?21 บทที่ 21 ใส่ร้ายป้ายสี22 บทที่ 22 เจอกันในลิฟต์23 บทที่ 23 บังเอิญต้องไปเฟิงซื่อ กรุ๊ป24 บทที่ 24 ลวนลาม25 บทที่ 25 คุณเฟิง คุณช่วยให้เกียรติตัวเองด้วย26 บทที่ 26 เหตุการณ์ที่ไม่สามารถบรรยายได้27 บทที่ 27 เธอคงไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นหรอกใช่ไหม?28 บทที่ 28 คืนพายุฝนฟ้าคะนอง29 บทที่ 29 ค้างคืนที่วิลล่า30 บทที่ 30 ค้างคืน31 บทที่ 31 อย่าบอกนะว่า ผู้ชายคนนี้ทำไม่ได้32 บทที่ 32 ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง33 บทที่ 33 รู้จักวางตัวจนเขาไม่สบายใจ34 บทที่ 34 กินมื้อดึกด้วยกัน35 บทที่ 35 เป็นหนี้บุญคุณ36 บทที่ 36 ไล่เธอออกไป37 บทที่ 37 ส่งเธอกลับบ้าน38 บทที่ 38 ผมไม่ชอบพูดซ้ำเป็นครั้งที่สอง39 บทที่ 39 เฟิงเยี่ยนค้างคืน40 บทที่ 40 ในที่สุด ผมก็ได้พบคุณ41 บทที่ 41 ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคุณจริง ๆ นะ!42 บทที่ 42 วันนี้คุณพูดมากเกินไปแล้วนะ43 บทที่ 43 ผู้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้น ๆ44 บทที่ 44 ที่แท้คู่แข่งของผมก็คืออาจารย์หลูนี่เอง45 บทที่ 45 ส่งเธอกลับบ้าน46 บทที่ 46 ความผิดพลาดส่วนตัว47 บทที่ 47 แอบฟังเธอคุย48 บทที่ 48 จูบจนปากบวม?49 บทที่ 49 ไปเจอแม่50 บทที่ 50 คนที่ไม่รู้จักรักษาเธอไว้ เธอปล่อยเขาไปเถอะ51 บทที่ 51 จัดงานแต่งงานย้อนหลัง52 บทที่ 52 เงื่อนไขของคุณย่า53 บทที่ 53 โอกาสได้อยู่ร่วมกันสามเดือน54 บทที่ 54 เริ่มตั้งแต่วันนี้จนครบสามเดือน55 บทที่ 55 ผมจะรับผิดชอบคุณเอง56 บทที่ 56 ใครคือมือที่สาม?57 บทที่ 57 ถานหว่านหว่านรู้แล้ว58 บทที่ 58 เกิดเรื่องขึ้นกับคุณถัง59 บทที่ 59 สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณร้องขอให้ช่วยเยอะจริง ๆ เลยนะ60 บทที่ 60 คุณจะไม่สู้สักหน่อยเหรอ61 บทที่ 61 คุณสามารถทำในสิ่งที่คุณชอบได้62 บทที่ 62 ความสุขที่เรียบง่ายคือสิ่งที่ยากที่สุด63 บทที่ 63 หนึ่งคนกินเพื่อชดเชยให้กับสองคน64 บทที่ 64 คุณทำผิดกฎของบ้าน65 บทที่ 65 เจตนาร้ายของหยางเซวี่ย66 บทที่ 66 คำขอโทษปลอม ๆ67 บทที่ 67 ผมจะไม่โกหกคุณ68 บทที่ 68 ติดคุกตลอดชีวิต69 บทที่ 69 แก้แค้นเรื่องคืนนี้70 บทที่ 70 ฉีกหน้ากาก71 บทที่ 71 คู่หมั้น72 บทที่ 72 ถังชีชีเป็นมือที่สาม73 บทที่ 73 ขโมยงานออกแบบไปขาย74 บทที่ 74 สืบหาพยาน75 บทที่ 75 แบบนี้เรียกว่ารักหรือเปล่า?76 บทที่ 76 วางใจแบบไม่มีเงื่อนไข77 บทที่ 77 ปกป้อง78 บทที่ 78 ไม่ใช่ความผิดของอาจารย์หลู79 บทที่ 79 แบบนี้สิถึงจะเรียกว่ามิตรภาพ80 บทที่ 80 รสนิยมต่างกัน81 บทที่ 81 ไปเยี่ยมถึงบ้าน82 บทที่ 82 ผมทำอะไร ผมต้องรายงานเธอด้วยเหรอ83 บทที่ 83 ถังชีชี คุณอ้วนขึ้นหรือเปล่า84 บทที่ 84 หวังชุนยอมรับว่าลอกเลียนแบบ85 บทที่ 85 ยืมมือคนอื่นฆ่า86 บทที่ 86 ปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม87 บทที่ 87 เข้าใจหลูจาวผิด88 บทที่ 88 เฟิงเยี่ยนหึง89 บทที่ 89 เฟิงเยี่ยนป่วย90 บทที่ 90 เฟิงเยี่ยนแอบช่วยเธอมาโดยตลอด91 บทที่ 91 ป้อนยาด้วยปาก92 บทที่ 92 คุณร้องไห้เพื่อผมงั้นเหรอ?93 บทที่ 93 นางเงือกชาย94 บทที่ 94 เธอเคยพยายามสู้แล้วหรือยัง?95 บทที่ 95 ผู้ชายที่รับโทรศัพท์คืนนั้นเป็นใคร?96 บทที่ 96 ตกเลือด97 บทที่ 97 สายเข้ากลางดึก98 บทที่ 98 คุณสือดูแลตัวเองดี ๆ ก็แล้วกัน99 บทที่ 99 พี่น้องสมรู้ร่วมคิดกัน100 บทที่ 100 ค้างคืนที่บ้านตระกูลเฟิง