มุกร้อยกะรัต

วออกไปชนิดฆาตกรต้องรับรู้ได้แน่ๆ ว่าณิชาเป็นคนไทยโดยแม่ของเธอแต่งงานกับพ่อที่เป็นชาวอังกฤษซึ่งมีลูกแล้วหนึ่งคน ปัจ

่าจะไป โดยเฉพาะจุดที่มีคนไทยอยู่ เข้าไปพูดคุยบางครั้งก็สร้างเรื่องให้ตัวเองเป็นจุดสนใจ สองสามวันแรกดูจะไม่ได้ผล แต่ย่างเข้าวันที่สี่ก็มีการจับสังเกตได้

ูซึ่งหนึ่งในนั้นมีณิชารวมอยู่ด้วย อุปกรณ์นี่ดีอยู่หรอก แต่ถ้าไม่เอามาเสียบหูจนเกิดความรำคาญเพราะจั๊กจี้คงดีไม่น้อ

คลื่อนไหว” ทีมงาน

อกไป แต่สิ่งที่หญิงสาวคิดกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเป้าหมายที่ว่าอยู่ๆ หายตัว

วิ่งที่สวนสาธารณะตอนตีห้าทุกวัน จากนั้นก็ไปมหาวิทยาลัย บางวันก็ออกไปดูหนัง ฟังเพลง ใช้ชีวิตปกติธรรมดา แต่บางครั้งก็ก่อเรื่องวุ

ทบแหลกขณะมองภาพเหยื่อรายต่อไปทุบตีทำร้ายร่างกายน้องสาวในบ้านอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่ไฟในบ้านจะปิดลง เพราะตัวละครสองตัวเล่นกันจนเหนื่อยแล้วนั

อคล้ายพญามัจจุราชที่แสนร้ายกาจ ก่อนที่เจ้าของเสียงหัวเราะนั้นจะค่อยๆ เคลื่อนตัวหายไปกับ

ัญชาตญาณบางอย่างบอกให้เธอระวังตัวเอาไว้ บรรยากาศรอบตัวคล้ายกับมีบางสิ่งบางอย่างไม่น่าไว้วางใจ มันเงียบผิดปกติไปจ

ีอะไรผิดป

อ่ยขึ้น คำถามของณิชาทำให้ปีเตอร์ซึ่งกำลังวิ่งในส

หรือเปล

ามที่มีเลือดตำรวจข้นกว่าอื่นใดทุกคนจึงรีบรุดไปช่วยคนที่ได้รับบาดเจ็บจนแทบลืมหน้าที่หลัก แต่ณิชากลับถูกห้ามเอาไว้ เพราะถ้าเข้าไปกลัวจะเสียแผน ปีเตอร์ให้ทีมงานแจ้งตำรวจในพื้นที่เข้ามาคุมสถานการณ์ แต่ความวุ่นวายก็ยังไม่ได้

ลับไปมองตรงๆ สายตาทั้งคู่ประสานกันก่อนที่ชายคนนั้นจะยิ้มให้ แต่ช่างเป็นยิ้มที่เยือกเย็นเสียเหลือเกิน จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดิน

้าหมายที่เห็นหลังไวๆ เมื่อเดินพ้นสวนสาธารณะมาก็เป็นตึกขึ้นสลับเรียงเป็นแถว ชายคนนั้นหายเข้าไปในซอกตึกข้างหน้า เส้นทางคดเคี้ยวเลี้ยวซ้ายบ้างขวาบ้างสลับกันให้วุ่นวาย แต่ที่ณิชาไม่หลงเพราะเหมือนกับ