และในไม่ช้า คุณหนูฉวี่ที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยได้กลับมารับช่วงต่อบริหารบริษัทก็ได้ถูกพาดหัวข่าวใหญ่ของเมือง A

ในสำนักงาน ฉวี่ชิงเกอมองไปที่โครงการภายใต้บริษัทในเครือ แล้วโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล”

“คุณฉวี่ มีคำสั่งซื้อส่วนตัวเข้ามาค่ะ อีกฝ่ายต้องการเชิญคุณให้ไปออกแบบชุดแต่งงานในราคาห้าสิบล้านให้ คุณจะรับคำสั่งซื้อนี้ไหมคะ”

พอได้ยินแบบนั้น ฉวี่ชิงเกอก็พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “รับ ช่วงบ่ายฉันจะไปที่บริษัทเยว่หนิง คุณนัดกับอีกฝ่ายหนึ่งได้เลย”

“รับทราบค่ะ คุณฉวี่”

หลังจากวางสาย ฉวี่ชิงเกอที่กำลังดูไฟล์ข้อมูลอยู่ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง

“นางเอกของละครเรือง “ซือฉิงจ้วน” คือเจี่ยนหล่านงั้นเหรอ？”

ผู้ช่วยพยักหน้า “ใช่ค่ะ คุณฉวี่ โปรดิวเซอร์และผู้กำกับเป็นผู้ตัดสินใจ และจะมีการเซ็นสัญญากันในบ่ายวันนี้ค่ะ”

“เจี่ยนหล่านเป็นนักเปียโน แล้วเอาอะไรมาตัดสินเรื่องทักษะการแสดงของเธอ？”

ตอนนี้เจี่ยนหล่านเป็นนักเปียโนที่กำลังมาแรงคนหนึ่ง เธอเคยออกผลงานเพลงมามากมาย มีฐานแฟนคลับไม่น้อย แถมเธอยังเคยถ่ายหนังมาก่อน ฉวี่ชิงเกอเคยดูไปตอนหนึ่ง ทักษะการแสดงของเธอเรียกได้ว่าแย่มาก

ฉวี่ชิงเกอปิดไฟล์เอกสาร แล้วก็พูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาว่า “ไปแจ้งเจี่ยนหล่าน บอกเธอว่าบ่ายนี้ไม่ต้องมาเซ็นสัญญาแล้ว และเปลี่ยนตัวนาง”

“คุณฉวี่คะ เอ่อ........”

“ทำไมเหรอคะ？ นี่คือละครที่บริษัทชิงหย่าทุ่มทุนสร้างมากที่สุด ณ วันนี้ เสียเงินไปตั้งหลายร้อยล้าน แล้วเอานักแสดงที่ไม่มีทักษะการแสดงแบบนี้มาเล่นเนี่ยนะ？ ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์ได้เงินไปเท่าไหร่กัน”

“เดี๋ยวดิฉันจะรีบไปจัดการให้นะคะ”

ฉวี่ชิงเกอไม่ได้เอาความคับข้องใจส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับการทำงาน แต่เจี่ยนหล่านไม่เหมาะสมกับงานนี้จริง ๆ ！

หลังจากจัดการกับเรื่องของบริษัทชิงหย่า และรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ฉวี่ชิงเกอก็ไปที่บริษัทเยว่หนิง

เมื่อห้าปีที่แล้ว มือของเธอถูกเจี่ยนหล่านเหยียบ เธอจึงไม่สามารถเล่นเปียโนได้อีก แต่โชคดีที่ฉวี่ชิงเกอฉลาดปราดเปรื่อง เธอเลือกไปเรียนเรื่องการออกแบบแฟชั่นและสร้างบริษัทเยว่หนิงที่ต่างประเทศขึ้นมาแทน

พอมาถึงบริษัท ผู้ช่วยหลี่เชี่ยนก็เริ่มพูดรายงานงานเกี่ยวกับงานให้เธอทราบ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “คุณฉวี่คะ คุณเจี่ยนที่เชิญให้คุณมาออกแบบชุดแต่งงานในราคาสูง กำลังรออยู่ที่ห้องรับแขกแล้วค่ะ”

ฉวี่ชิงเกอพยักหน้าเบา ๆ พอเธอมาถึงห้องรับแขก เธอก็เห็นว่ามีคนสองคนนั่งอยู่ด้านใน ซึ่งก็คือเจี่ยนหล่านกับฟู่หนานจิ่นนั่นเอง

โลกกลมจริง ๆ คนที่ไม่อยากจะเจอก็มักจะได้เจออยู่ร่ำไป เธอหรี่ตาลงทันที พอเจอหน้าฉวี่ชิงเจี่ยนหล่านก็ยิ่งตกใจ

“สวัสดีค่ะ คุณเจี่ยน คุณฟู่ นี่ Emily ประธานบริษัทของพวกเราค่ะ

“หลี่เชี่ยน คุณออกไปก่อน” ฉวี่ชิงเกอพูดขึ้นเบา ๆ

เจี่ยนหล่านพอดึงสติกลับมาได้จากอาการตกใจก็ยิ้มและพูดว่า “ฉวี่ชิงเกอ ฉันไม่คิดเลยนะว่า เธอจะกลายเป็นเป็นนักออกแบบไปซะแล้ว มันยอดเยี่ยมจริง ๆ เลย ฉันจะแต่งงานกับฟู่หนานจิ่นในเดือนหน้า ชุดแต่งงานของพวกเรา คงต้องให้เธอเป็นคนออกแบบให้แล้วล่ะ”

พอพูดจบ เจี่ยนหล่านก็ควงแขนฟู่หนานจิ่นพร้อมกับยิ้มหวาน แต่สีหน้าของฟู่หนานจิ่นกลับยังคงนิ่งเฉย เขาไม่ได้พูดอะไรเลย

ในใจของเจี่ยนหล่านรู้สึกโมโหมาก เธอส่งคนไปสืบเรื่องฉวี่ชิงเกอตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร ตอนแรกเธอคิดว่าพอมือของฉวี่ชิงเกอใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้แล้ว ตอนนี้ฉวี่ชิงเกอคงต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบากอย่างแน่นอน

แต่คาดคิดไม่ถึงว่า ที่แท้ฉวี่ชิงเกอจะคือ Emily！ ช่างเป็นสถานะที่สูงส่งยิ่งนัก

พอได้ยินน้ำเสียงที่ร่าเริงนั้น ฉวี่ชิงเกอก็ไม่รู้สึกสะเทือนใจอะไร เธอพูดออกไปตรง ๆ ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ต้องขอโทษด้วยนะ คำสั่งซื้อนี้บริษัทเยว่หนิง คงจะไม่รับแล้วล่ะ เชิญทั้งสองท่านออกไปเถอะค่ะ”

“ทำไมล่ะ ฉวี่ชิงเกอ”

“เพราะฉันเป็นคนออกแบบ และฉันไม่อยากออกแบบชุดแต่งงานให้เธอไง เจี่ยนหล่าน”

หลังจากพูดจบ ฉวี่ชิงเกอก็ลุกขึ้น แล้วก็เดินออกไปด้วยรองเท้าส้นสูง เธอดูเย่อหยิ่งและสง่างามในเวลาเดียวกัน

“หนานจิ่น......” เจี่ยนหล่านมองไปที่แผ่นหลังของเธอแล้วก็โมโหจนกัดฟันแน่น

“เปลี่ยนบริษัทเถอะ”

เจี่ยนหล่านพยักหน้าอย่างหดหู่ จากนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ แล้วก็พูดว่า “ไม่คิดเลยนะว่า Emily จะคือฉวี่ชิงเกอ แล้วเธอเอาเงินที่ไหนมาก่อตั้งบริษัทกันนะ......”

พอได้ยินแบบนี้ แววตาของฟู่หนานจิ่นก็ครุ่นคิดขึ้นมาทันที ตอนแรกที่เขากับฉวี่ชิงเกอหย่าร้างกัน ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เอาเงินไปเลยสักแดงเดียว ใครคอยช่วยเธออยู่เบื้องหลังกันนะ？