ไหน ๆ ก็มาแล้ว ฉวี่ชิงเกอก็ไม่มีทางจากไปทั้งอย่างนี้แน่นอน เธอก้าวไปนั่งลงข้าง ๆ ฟู่หนานจิ่น

ฟู่หนานจิ่นมองฉวี่ชิงเกอ เดิมทีอยากจะขอโทษเธอสำหรับเรื่องที่เจี่ยนหล่านทำ แต่พอเห็นเธอสีหน้าเย็นชา แสร้งทำเป็นไม่รู้จักตัวเองแล้ว จู่ ๆ คำพูดขอโทษที่ปากก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนกลายเป็น “ในฐานะที่เป็นประธานของบริษัทชิงหย่า คุณฉวี่มาสายเกินไปหรือเปล่า ผมรู้สึกสงสัยมากว่า บริษัทของคุณให้ความสนใจกับละครเรื่องนี้จริง ๆ หรือไม่”

คำพูดของฟู่หนานจิ่นแฝงไปด้วยความเยือกเย็น ทำเอาผู้กำกับและนักเขียนตกใจจนไม่กล้าส่งเสียงออกมา