ภายในสวน

เด็กทั้งสองคนไม่ได้วิ่งเล่นโหวกเหวกโวยวายกัน แต่นั่งพูดคุยกันอยู่บนชิงช้า

ฟู่เวินโหรวนิสัยร่าเริง ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวอยู่ตลอดเวลา ฟู่เวินสือพูดไม่ได้ แต่ยังคงฟังเธอพูดอย่างตั้งใจ ใช้กระดาษกับปากกาตอบเธอกลับไปเป็นครั้งคราว

ส่วนฟู่หนานจิ่นยืนอยู่ข้างหลังฟู่เวินโหรว ผลักชิงช้าให้กับเธอเบา ๆ

เมื่อเทียบกับความเยือกเย็นเวลาที่อยู่ต่อหน้าของคนนอกแล้ว ตอนที่เขาอยู่กับลูก แววตาจะดูอ่อนโยนอยู่ไม่น้อย