ฉวี่ชิงเกอเหลือบมองเธอด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเดินไปที่โซฟาที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล “คุณป้าคะ ฉันก็แค่อยากจะเชิญให้คุณป้านั่งลงพูด”

คุณแม่ฟู่ถึงขนาดวิ่งมาก่อเรื่องที่บริษัทของเธอ ดังนั้นเธอจะเสียมารยาทไม่ได้

คุณแม่ฟู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โดยคิดว่า ฉวี่ชิงเกอยังคงกลัวเธอเหมือนตอนที่เธออยู่ที่ตระกูลฟู่ เธอจึงเชิดหน้าขึ้นเปล่งเสียงฮึออกมาในลำคอ จากนั้นนั่งลงบนโซฟาตรงหน้าของฉวี่ชิงเกอ แล้วพึมพำว่า “นี่ค่อยใช้ได้หน่อย”