อุณหภูมิบนฝ่ามือของฉวี่มู่ค่อนข้างร้อนเล็กน้อย อันหว่านปัดมือของฉวี่มู่ออกด้วยความตื่นตกใจ

“ห๊า？ พี่รอง…… พี่พูดว่าอะไรน่ะ？”

ในขณะนั้น อันหว่านที่อวดตัวเองว่า เป็นเครื่องตรวจจับหนุ่มหล่ออยู่เสมอ ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉวี่มู่ด้วยซ้ำ

“อ่อ”

แต่สิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจก็คือ เมื่อได้ยินที่อันหว่านพูดแบบนั้น ฉวี่มู่กลับไม่พูดอะไรเลย เขาถึงกับปล่อยข้อมือของเธอ แล้วเดินเข้าประตูไปต่อหน้าต่อตาเธอ

“เอาละไม่ต้องดูแล้ว รีบไปกินข้าวกันเถอะ”

เมื่อเดินมาถึงหน้าประตู ฉวี่มู่ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเดินเข้าไปในห้องอาหารทันทีอย่างไม่ลดละ

อาหารมื้อนี้ นอกจากคุณแม่ฉวี่ คนอื่น ๆ ก็ดูเหมือนจะกินกันอย่างไม่เอร็ดอร่อย

หลังอาหารกลางวัน ฉวี่ชิงเกอก็รีบกลับไปที่บริษัทตามคำเร่งรัดของอ้ายหลิน

“เกิดอะไรขึ้น？”

ทันทีที่ฉวี่ชิงเกอเข้ามาในอาคารของบริษัท เธอก็เห็นอ้ายหลินที่รอเธออยู่ก่อนนานแล้ว

“ท่านประธานฉวี่คะละครเรื่อง “ซือฉิงจ้วน” ผ่านการตรวจสอบแล้วค่ะ แล้วตอนนี้ผู้อำนวยการหวังกำลังรอคุณอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ”