icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ดอกไม้สีเขียวของมาเฟีย l YAOI

บทที่ 8 No.8

จำนวนคำ:2689    |    อัปเดตเมื่อ:09/07/2024

ชั้นนี้ ไม่สามารถเข้าเยี่ยมไ

อย

ซี่กรงและความว่างเปล่าที่แม้แต่แสงอ

ข้าจำไม่ได้ว่าตัวเองอยู่ในสะบักสะบอมเนื้อตัวเปื้อนติดกลิ่นดินกับน้ำสกปรก

ดึ

ู้ชายในชุดเต็มยศสะท้อนแสงส

่งไปคว้าคอเสื้อมันกระช

กๆ” คงตะเบงมากไปเลยกระ

้ว่ามันต

ะไรพิลึกพิลั่นแบบนี้ ก็ไม่ต่างจากวางหอกไว้ใกล้

บไปช่ว

รจะยุ่งคงไม

อไง! หา! ทำไมถึง

ดี” แรงที่กำคอเสื้อผ่อนลง “

าอย่างไร!!!

หล็ก คนถึงไพ่เหนือกว่าก็ยัง

ดฟันกรอดข่มอารมณ์ไม่ได้ ไม่ได้หัว

ใช้กรีนเป็นเบี้ยร

ัชทายาทต้องด่างพร้อยน่ะมั

ี แต่คนคนนั้นกลับกลายเป็นพวกมาเฟียเย้ยกฎห

วกห

้ๆ แล้วเรื่องอะไรคนนอกอย่างมัน

วามลับที่ไม่มีใครรู้ เรื่องราวครั้งที่ลักลอบเข้ามาในวังเมื

พูดบ้า

ต้องการอะไรกันแน่ ทำไมถึงได้ทำอะไรลับหล

ชทายาท จนต้องหนีตายไปกบดานอยู่หลายปีและเพิ่งกลับมาแก้แค้นมาเฟียอีกครั้ง แก๊งที

ก!

ไม่มีวันได้ออกมาจากในนั้นอยู่ดี ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไ

้ฉันพูดถึงเมียฉัน!!!

ี๊

้าดียังไง

ังยับเยินเลย ถ้ามันไม่หันหลังใส่แล้วพูดอะไรเปรตๆอ

้ำเสียงเหยียดหยาม เดินจา

ะสามชั่วโมง ที่เหลือคือโดนซ้อมไปเรื่อยๆอย่างน่าสมเพช พอพวกผู้คุมเ

ล้ว ดูจากสถานะตอนนี้ ข้

ม่ได้ ต้องมีชีวิตอยู่แม้อน

้นต่ำ ได้เวลาเ

ที่เลือดกบปากของข้าเข้

หญ่ ยังไม่

นี่กุญแจ” ส่งต่อกุญแจห้องขังผมให้ผู้คุมอีกคน “อย่า

่นี่! เมีย

เดิมไหม กินอาหาร

รื่องเกียรติยศของราชวงศ์ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะยิ่งเจิดจรัสเพียงใด คา

นนี้ต้องทำให้เมียจ๋าตกใจแน่เลย เนื้อ

่ใหญ่ ไปพ

นนี้ไม่ได้ ฉันขี้เกียจทำความสะอาด อยู่ดีๆ อย่าสร้างปัญหา ถ

ดี มีปัญหาจ

อย่าคิดหนีนะเว้ย” ผู้คุมเข้ามาเก็บ

ด ค

ักโทษอยู่พักหนึ่ง “ต่อให้แกใช้ช้อนขุดอุโมงค์หนีทั้งชีวิตก็ออกไปไม่ได้หรอกน่า ช่างเถอะ พรุ่งน

่ได้ และการเจอแบบนั้นบ่อยๆก็ทำให้รู้สึกไม่แยแสคนรอบข้างไปเอง ใช่แล้ว

ัวเอง คนเดียวที่ทำให้ข้ารู้ว่า รัก โกรธ หึงหวง หรืออยากปกป้องเป็นความรู้สึกอย่างไร ข้าทำได้ท

น แต่พอรับรู้ว่าจะได้เจอกัน แม้ส

ดถึงมากก

ห็นดอกไม้ที่ชอบจะยิ้มกว้างแค่ไหนกันน

ด ค

ั่วโม

ายที่ตอนนี้ทำได้

มาไขประตู แว็บแรกนึกว่าคนที่มาจะเป็นคนที่รอคอยแต่จา

ได้เวลาโดนซ้อ

คนที่อยู่ในรั้วในวังสักนิด ต่างกับเมียจ๋าโดยส

ัชทายาท” เม้มปา

์ไม่เสด็จมาแล้ว ทรงวุ่นอยู่กับการ

ิเ

ับผู้อื่นได้อย่างไร ภาพสุดท้ายที่เราแยกจากกัน เจ้าตัวก็แสดงออกชัดว่าเป็นห่ว

ยจ๋าจะถ

ำให้เกิดความวุ่นวายภายในแน่ๆ และเมียจ๋าเองก็คงกำลังหาว

้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็

กรีนจะแ

อกมาได้อย่างไร เจ้าคิดว่าเจ้าเป

ครงั้

เขายืนกันอยู่คนละฝั่ง แต่ตอนนี้ยิ่งเลวร้าย นักโทษที่

ดอกกุหลาบดินแล้วเดินไปด้วยความเจ็บปวด

ที่โดนทรมาน ข้าที่ได้รับความเจ็บปวดและไม่เคยปริปากร้อง

นรัก ต่อให้เจ้าตัวยิงข้าตรงนี้ข้าก็จะไม่ขัดขืน แต่ทั้งๆที่เรารักกัน ย่อมไม่

ต้องอดทนเพ

กับคนอื่นแล้วตกนรกทั้งเป็นไปตลอดช

รค

ถึงเสียงด่าในต

ทิ้งไว้กับพื้น แก้มขวาแนบราบไปกับดินเฉอะแฉะ

ะแต่งงานกับคนอื่

รบ้าๆในสถานการณ์นี้ แต่ก็ยังแอบน้อยใจเล็กๆ พวกชนชั้นสูงที่เอาแ

ี่นี่ เอาแต่เฝ้าฝันคิดถึง

ะโยชน

งกระโดดลงเหว ไม่สิ ถูกพวกบ้าอำนาจผลักลงเหว แบบนั้

แบบน

ันจะยอมง

บของข้า จะนรกหรือสวรรค์ ข้าจะเลือกมันเอง ในที่สุดก็ใช้ลูกฮึด

แต่จะลุกก็ยัง

าอย่างน้อยก็แค่ติดอยู่ที่นี่ตลอดชี

ียใจภายหลัง ไม่

แล้วตายอย่างหมา

ือตัวเองอีกข้างอย่างแรง ผิวหนังที่รอยสั

บบนี้กับความบัดซบ เราจะต

เปิดรับโบนัส

เปิด