icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เล่ห์รักแดนทมิฬ

บทที่ 7 น้อยใจ III

จำนวนคำ:1617    |    อัปเดตเมื่อ:27/02/2023

ี่รุตจะได้ไหมคะ เพราะพี่เองก็ท้องแก่ขึ้นทุกวัน ใกล้คลอดเต็มที ไม่อยากให้พี่

อมนะรุ้ง กลัวเขาจะเป็

เกิดตกบันได ลื่นในห้องน้ำ หรือคลอดก่อนกำหนดขึ้นมา พ

ี้ออกไป” ยังไม่ทันที่สามีจะได

ะดวกใจที่จะไป พี่เองก็จะยอมให้พี่รุตไปทำงานนี้

ใจออกมาหนักๆ เกิดอาการน้ำท่วมปาก เพราะพี่ชายเองก็เออออไ

ลยาเดินเข้ามากุมมือของ รุ้งไพลินไว

รุ้งนะ ถ้าไม่อยา

อกมาแสดงว่าไปไม่ได้จริงๆ เหตุผลก็คงมาจากคนที่กอดเธอเมื่อครู่ เล่นแช่งตัวเองกลายๆ ว่าถ้าพี่ชายเธอ

” สองพี่น้องส

อะไรมากมายนัก แต่ที่กังวลคือเธอจะทำได้ไหมต่างหาก

้” พอได้ยินชื่อวินัยจาก รณรุต รุ้งไพลินก็โล่งอก

ทศแบบนี้ต้องได้ความรู้กลั

มตัวไว้ก่อน เพราะอีกไม่กี่วันต้องเดินทางแล้ว” เมื่อรู้ว่า

ค่

่อที่นั่น พี่อนุญาตน

ลังเล หนึ่งเพราะประชด สองก็คือต้องการทำให้รณรุตเห็นว่าเธอเองก็สามารถทำงานนี้ได้ และถ้าทุกอย่างลงตัว ไม่แน่เธออาจย้ายไปอยู่ที่อิตา

รดังลั่นร้านอาหารที่เธอแวะมาทานอาหารเที่ยงกับรุ้งไพลิน ชน

อื

ดชอบไม่ใช่เหรอ” ความสงสัยเกิดขึ้นทันที เ

ื่อเ

ย! จร

ให้พี่รุตไปไกลตา เพราะถ้าพี่รุตไป พี่ก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว เกิดตกบันได ลื่นในห้องน้ำ หรือคลอดก่อนกำหนดขึ้นมา สารพัดแบบนี้แกจะทนปฏิเสธได้ไหมล่ะ” รุ้งไพล

แหละ เพราะดูพี่สะใภ้จะแสดงออกว่าไม่ปลื้มน้องสามีเอาจริงๆ จังๆ จนชวนอึดอัดมานับครั้งไม่ถ้วน ต่อหน้ารณ

น ถ้าฉันไม่ไปแล้วใครจะไป

อ จะใกล้คลอดตรงไหน นับๆ ดูก็ตั้งสามเดื

ลินดังขึ้น “คงหวงและห่วงสามีตามเ

ุตล่ะสิ” ภัสสรยิ่งตรงประเด็นดังตึง รุ้ง

งสัยไม่ได้เห็นห

ะไปอยู่ที่นู่นถาวรอย่างนั้นแหละ” คนฟังตาโตเพรา

็ไม

้องเฮ้ยของภัสสร

นไม่รับปากอะไรทั้งนั้น ไปถึงค่อยว่า

วว่าแกจะอยู่ไม่ได้ แต่ขืนอยู่ได้จริง อยู่ถาวร ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่ยอมให้แกอยู่ที่นั่นแ

ื่อไว้นะแก ย

วตาแกจร

ชียว” รุ้งไพลินแกล้งทำสีหน้าตื่นๆ ภ

ูดเรื่องนี้ เรื่องงานล่

ลยกลัวฉันทำพลาดมั้ง” คนที่แอบน้อยอก

จัก ถ้าได้ตั้งใจทำสิ่งไหนไม่มีคำว่าพลาดอยู่แล้ว”

ก็แอบกลัวนะแก เพราะถ้าพลาดขึ้นมา พี่รุตต้อง

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เหนื่อยใจ I2 บทที่ 2 เหนื่อยใจ II3 บทที่ 3 เหนื่อยใจ III4 บทที่ 4 เหนื่อยใจ IV5 บทที่ 5 น้อยใจ I6 บทที่ 6 น้อยใจ II7 บทที่ 7 น้อยใจ III8 บทที่ 8 น้อยใจ IV9 บทที่ 9 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี I10 บทที่ 10 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี II11 บทที่ 11 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี III12 บทที่ 12 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี IV13 บทที่ 13 เปลี่ยนแปลง I14 บทที่ 14 เปลี่ยนแปลง II15 บทที่ 15 เปลี่ยนแปลง III16 บทที่ 16 ลูกไก่ในกำมือ I17 บทที่ 17 ลูกไก่ในกำมือ II18 บทที่ 18 ลูกไก่ในกำมือ III19 บทที่ 19 ลูกไก่ในกำมือ IV20 บทที่ 20 ความแตก I21 บทที่ 21 ความแตก II22 บทที่ 22 ความแตก III23 บทที่ 23 ความแตก IV24 บทที่ 24 เปลี่ยนแผน I25 บทที่ 25 เปลี่ยนแผน II26 บทที่ 26 เปลี่ยนแผน III27 บทที่ 27 เลือดขึ้นหน้า I28 บทที่ 28 เลือดขึ้นหน้า II29 บทที่ 29 เลือดขึ้นหน้า III30 บทที่ 30 ห้วงรัก I31 บทที่ 31 ห้วงรัก II32 บทที่ 32 ห้วงรัก III33 บทที่ 33 ก็แค่คนในอดีต I34 บทที่ 34 ก็แค่คนในอดีต II35 บทที่ 35 ก็แค่คนในอดีต III36 บทที่ 36 ก็แค่คนในอดีต IV37 บทที่ 37 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ I38 บทที่ 38 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ II39 บทที่ 39 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ III40 บทที่ 40 ฟ้าหลังฝน I41 บทที่ 41 ฟ้าหลังฝน II42 บทที่ 42 ฟ้าหลังฝน III43 บทที่ 43 คู่กัด คู่รัก I44 บทที่ 44 คู่กัด คู่รัก II45 บทที่ 45 อารมณ์คุณแม่ I46 บทที่ 46 อารมณ์คุณแม่ II47 บทที่ 47 อารมณ์คุณแม่ III48 บทที่ 48 พ่อ แม่ ลูก I49 บทที่ 49 พ่อ แม่ ลูก II50 บทที่ 50 พ่อ แม่ ลูก III51 บทที่ 51 รักหมดหัวใจ