icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เล่ห์รักแดนทมิฬ

บทที่ 8 น้อยใจ IV

จำนวนคำ:1405    |    อัปเดตเมื่อ:27/02/2023

ให้รุ้งไพลินเสร็จสรรพ “แกก็ทำให้เขาเห็นสิ

ัสสร เพราะถึงจะกลัว แต่เธอจะเปลี่ยนความกลั

แล้วนี่จะเดิน

นมะ

ตกใจของภัสสรดังขึ้นอีกครั้ง วันน

จจะว

ต่ถ้าเสร็จงานนี้ พี่รุ

ันจะได้ไปสมัคร” ประโยคล้อเล่นขอ

่แบบนี้กันสองค

ไปอิตาลี

งไม่เคยไปเหยียบสักครั้ง ได้ข่าวว่าหนุ่มอิตาลี

วว่าหนุ่มอิตาลีตาสวย นัยน

นั้นต้องเป็นฝรั่ง หล่อ ล่ำ ตาสวยหวาน เนื่องจากเธออยากมีลูกน่ารักๆ เป็นลูกครึ่งนัยน์ตาสวย แต่นิสัยอ่อนน้อมถ่อมต

็ได้แก ยัดใส่กระเป๋

.แต่ได

งไพลินนั้นกระชั้นชิดมาก กระชั้นชิดจนเธอแทบเตรียมตัวไม่ทัน ยังดีหน่อยที่มีรณรุตคอยจัดการใ

าสปอร์ต วีซ่า ไม่ลืมใช่ไหม” เส

บแล้

พท์หรือส่งเมล์หาพี่หน่อยก็ดี” รณรุตเอ่ยสั่งประโยคนี้เป็น

ค่

้องรุ้ง” ดลยาโอบก

กันค่ะ

ะได้เวลาแล้ว” ภัส

ที่มาส่

ิดตลกของภัสสรทำให้รุ้งไพลินเอ่ยรับอย

ย่

ลยา ซึ่งทั้งสองก็รับไหว้กลับมาเช่นกัน ก่อนที่รณรุตจะคว้าน้

ัญหาอะไรที่นั่นโทร.หาพี่

่อนนะคะ ไว้เจอกัน” หญิงสาวโบกไม้โบกมือลาทั้งสามคนก่อนจะเดินเข้าไปในเกท ซึ่งภายในมีวินัยกับทีมงานรออยู่ก่อนแล้ว

ษาไทย รุ้งไพลิน วินัยและทีมงานทุกคนเดินทางไปยังโรงแรมที่พัก เมื่อเช็คอินและเก็บข้าวเก็บของเรียบร้อยรุ้งไพลินก็ติดต่อหารณรุตทันทีว่าเธอถึงโรมแล้ว จากนั้นก็ติดต่อหาภัสสร

บกันให้คนอิตาลีไปเที่ยวกรุงเทพฯ ก็คงตื่นตาตื่นใจกับสถาปัตยกรรมแบบไทยๆ เช่นกัน รุ้งไพลินใช้บริการรถม้าสำหรับนั่งชมความสวยงามรอบเมือง เพราะถ้าเดินคงไม่ทั่วแน่นอน จึงขอร่นเวลาสักหน่อย ขอดูภ

ม่ได้ แต่งานก็เข้ารุ้งไพลินที่กำลังชมความสวยงามของกรุงโรมอยู่ดีๆ คนขับรถม้าบอกว่ามีธุระด่วนต้องกลับบ้านทันที ได้ยินแบบนี้เธอถึงกับงงจะให้ก

งไง แถวนี้เงียบสงบมาก ไม่นานก็ถึงบ้านคนขับรถม้าที่เป็นตึกสีส้ม แม้จะดูเก่าแต่ก็สวยคลาสสิกไม่น้อย คนข

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เหนื่อยใจ I2 บทที่ 2 เหนื่อยใจ II3 บทที่ 3 เหนื่อยใจ III4 บทที่ 4 เหนื่อยใจ IV5 บทที่ 5 น้อยใจ I6 บทที่ 6 น้อยใจ II7 บทที่ 7 น้อยใจ III8 บทที่ 8 น้อยใจ IV9 บทที่ 9 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี I10 บทที่ 10 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี II11 บทที่ 11 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี III12 บทที่ 12 ขอต้อนรับสู่กรุงโรม อิตาลี IV13 บทที่ 13 เปลี่ยนแปลง I14 บทที่ 14 เปลี่ยนแปลง II15 บทที่ 15 เปลี่ยนแปลง III16 บทที่ 16 ลูกไก่ในกำมือ I17 บทที่ 17 ลูกไก่ในกำมือ II18 บทที่ 18 ลูกไก่ในกำมือ III19 บทที่ 19 ลูกไก่ในกำมือ IV20 บทที่ 20 ความแตก I21 บทที่ 21 ความแตก II22 บทที่ 22 ความแตก III23 บทที่ 23 ความแตก IV24 บทที่ 24 เปลี่ยนแผน I25 บทที่ 25 เปลี่ยนแผน II26 บทที่ 26 เปลี่ยนแผน III27 บทที่ 27 เลือดขึ้นหน้า I28 บทที่ 28 เลือดขึ้นหน้า II29 บทที่ 29 เลือดขึ้นหน้า III30 บทที่ 30 ห้วงรัก I31 บทที่ 31 ห้วงรัก II32 บทที่ 32 ห้วงรัก III33 บทที่ 33 ก็แค่คนในอดีต I34 บทที่ 34 ก็แค่คนในอดีต II35 บทที่ 35 ก็แค่คนในอดีต III36 บทที่ 36 ก็แค่คนในอดีต IV37 บทที่ 37 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ I38 บทที่ 38 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ II39 บทที่ 39 หยุดรักเท่ากับหยุดหายใจ III40 บทที่ 40 ฟ้าหลังฝน I41 บทที่ 41 ฟ้าหลังฝน II42 บทที่ 42 ฟ้าหลังฝน III43 บทที่ 43 คู่กัด คู่รัก I44 บทที่ 44 คู่กัด คู่รัก II45 บทที่ 45 อารมณ์คุณแม่ I46 บทที่ 46 อารมณ์คุณแม่ II47 บทที่ 47 อารมณ์คุณแม่ III48 บทที่ 48 พ่อ แม่ ลูก I49 บทที่ 49 พ่อ แม่ ลูก II50 บทที่ 50 พ่อ แม่ ลูก III51 บทที่ 51 รักหมดหัวใจ