ท่านประธานเจ้าขา

ตะวันทอแสงบางเบา สายลมโชยโบก ถือว่าเป็น

าว ที่คุณป้าซื้อให้เป็นของขวัญจบการศึกษาแถมยังได้งานในบริษัทอสังห

ามยาวกระโปรงเลยเข่า เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงอันดับต้น ๆ ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งในคณะบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ กิริยามารยาทงดงาม

อเกิน ไม่เคย ออกนอกลู่นอกทาง ตั้งใจเรียน น่ารักเรียบร้อยวางตัวดีไม่มีบกพร่อง นั่

มองป้ายอันใหญ่ที่ติดอยู่

รัพย์ แลนด์แอนด์เ

งเจ้าขา มาถึงแ

ังก่อนจะฉีกยิ้มให้ชายร่างสูงโปร่งสวมแว่น ผิวขาว แต่งกายด้วยชุดสูทสีน้ำเงินรา

่ะ พี่ภพ พึ่งถึงเม

และ เป็นรุ่นหลานของบริษัทแห่งนี้ และแม่ของเขา นางธนวรร

ษณ์เหมือนกับคนอื่น ๆ อีกร่วมสิบคนทุกประการ และเธอก็มั่นใจว่าทำได้ดีทีเดียว พิมพ์ดีดภาษาไทยความเร็วที่สี่สิบเจ็ดคำ ภาษาอังกฤษอยู่ที่สี่สิบคำต่อนาที พูดภาษาต่างชาติได้สามภาษา คือ อ

ทักทายพร้อมส่งยิ้มส

ารับ ดูสิข้าวของพะรุงพะรัง เดี๋ยวพี่ช่วยถือนะครับ ” เ

อันที่จริงเจ้าขาถือเองก็ไ

ไรเลยค่ะ พี่เต็มใจ

มแพรวพราวมาให้ หัวใจหญิงส

บผู้ชายสไตล์โอปป้าแถมยังเป็นสุภาพ

ทกันก็เมื่อเจ้าขาได้ฝึกงานก่อนจบบริษัทในเครือของที่นี่ แล้วธนภพไปเยี่ยม ชมงาน จึงได้ทักทายและแลกไลน์ แลกเฟซบุ๊กเพื่อติดต่อกัน อีกครั้ง และตั้งแต่นั้นก็ได้

่รอได้ รอวันท

ือคำมั่นของธนภ

แล้วจอดรถไว

านจอดรถฝั่งซ

ให้ลำบากทำไม พี่บอกว่าจะ

กอย่างท่านก็คงจะ ไม่ชอบใจเท่าไรนักที่เราจะนั่งรถกันมาสองต่อสอง อย่างส

้งนั้น ยกให้เจ้าขา ถูกหมดทุกข้อ เ

ไม่ได้แย้งนะคะ แค

แย้งก็ไม่ได้แย้ง แล้ว

บนี่คะว่าเจ้าขาต้อง ทานมื้อเช้าก่อนที่

นหิน แต่ยังไงเสียวันหนึ่งพี่ก็ต้องเอาชนะใจน้องเจ้าขาให้ได้ ” เขาว่าอย

ภพไม่ยอม เขายืนกรานที่จะถือข้าวของเดินเคียงข้าง

ณธนภพถึงถือข้าวของให้แถมเ

นรองประธานคุณแม่ของคุณธนภพนี่ แต่เอาจริง ๆ คุณธนภพก็น่ารัก

เกินตา เข้ามาก็ได้เป็นถึงเลขาท่านประ

ได้ ” แล้วพนักงานกลุ่มนั้นก็หัวเราะกันคิกคัก เม้าท์กันสนุกปากใหญ่โ

บนี้ รู้ทุกอย่างบนโลกใบน