icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

อุบัติเหตุลิขิตรัก

บทที่ 4 วันที่โชคร้าย 3

จำนวนคำ:1206    |    อัปเดตเมื่อ:09/03/2023

“ไอ้ขยะเปียก” แพรไหมทวนคำอย่างงุนงง พร้อมส่งสายตาเป็นเชิงถาม

“ก็ซวยนะสิแก ตอนออกจากร้านกาแฟ เจอคนบ้าที่ไหนไม่รู้ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือผลักประตูพุ่งเข้ามาชนฉัน จนกาแฟหกใส่เนี่ย” หญิงสาวเล่าก่อนจะบ่นต่อ

“พูดแล้วก็ยังไม่หายโมโหเลยนะ ขอโทษสักคำยังไม่มีเลยแถมยังจะมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันอีก ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายผิดเองแท้ ๆ ที่เปิดประตูเข้ามาทั้งที่ป้ายก็ติดว่าให้ดึง ไม่ขอโทษไม่ว่า ยังจะเอาเงินมาฟาดหัวกันอีก เกลียดจริง ๆเลยคนแบบนี้”

นิศราบ่นอย่างหาที่ระบาย อารมณ์ตอนนี้เธอหงุดหงิดมาก เพราะต้องไปส่งงานอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยในสภาพนี้ เพราะไม่มีเวลากลับไปเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว

“แล้วทำไมถึงได้โกรธขนาดนี้เนี่ย คงไม่ใช่แค่เพราะชุดเลอะใช่มั้ย”

แพรไหมถามเพื่อนรักที่ ปกติเป็นคนไม่ค่อยถือสาใคร ยิ่งหากเป็นแค่อุบัติเหตุเพื่อนของเธอ น่าจะให้อภัยกับเรื่องแค่นี้ได้ นี่คงมีอะไรมากกว่านี้แน่ ๆ

“โกรธเพราะเขาไม่ขอโทษ แถมถามฉันด้วยนะ ‘เธอรู้มั้ยว่าเสื้อตัวนี้มันราคาเท่าไหร่’ ฉันฟังแล้วขึ้นเลยพูดแล้วก็หงุดหงิด”

คนเล่าที่อารมณ์โกรธยังไม่จาง เล่าไปด้วยก็บ่นไปด้วย แถมล้อเรียนเสียงและท่าทางของชายหนุ่มที่เจอวันนี้ให้เพื่อนดู

“ฮ่าๆๆ เขาคงไม่ได้ตั้งใจหรอก มันคงเป็นแค่อุบัติเหตุ อย่าอารมณ์เสียไปเลย” คนฟังก็ขำกับท่าทางของเพื่อน ก่อนจะปลอบให้อารมณ์เย็นลง

“ไม่ตั้งใจก็ต้องขอโทษสิ นี่ไม่ปริปากพูดออกมา แถมยังมีหน้าจะให้คนอื่นรับผิดชอบอีก ฉันยอมคนประเภทนี้ซะที่ไหนล่ะถามหาความรับผิดชอบมา ฉันก็เลยจัดให้เลย”

รอยยิ้มน้อย ๆ เริ่มผุดออกมาข้างแก้มของคนเล่าอย่างพอใจ

“แล้วเขารับผิดชอบแกยังไง”

“หุหุ ตอนที่เขาถามฉันว่าจะเอาเท่าไหร่ ฉันก็เลยตอบเสียงดังฟังชัดไปว่า ฉันไม่ได้ต้องการเงินของเขา ก่อนจะสาดกาแฟที่เหลือในแก้วนั่นแหละใส่ไปเลย ไหน ๆก็เลอะแล้วก็ให้มันเลอะไปด้วยกันนั่นแหละแฟร์ดี”

นิศราเล่าไปก็ยิ้มสะใจไปด้วย แต่ทำเอาคนฟังถึงกับตกใจและส่ายหัวเลยทีเดียว

“ไอ้ดาว แกนี่มันร้าย ฉันล่ะสงสารคู่กรณีของแกจริง ๆ”

“ไม่ต้องไปสงสารเลยแก ต้องสมน้ำหน้าสิถึงจะถูก ขอโทษก็จบละ ดันมาอวดร่ำอวดรวยก็ต้องเจอแบบนั้นแหละ”

“เอาล่ะๆ ไม่ต้องโกรธแล้ว ทีนี้จะเอายังไงต่อชุดเลอะหมดแล้ว ต้องไปส่งวิทยานิพนธ์ไม่ใช่เหรอ”

“เออจริงด้วย ..ลืมไปสนิทเลย ตายแล้ววิทยานิพนธ์ของชั้น”

เมื่อนึกขึ้นได้ว่ามีภารกิจสำคัญ หญิงสาวก็ลุกลี้ลุกลนหยิบกระเป๋าผ้าที่ใส่เล่มวิทยานิพนธ์ขึ้นมาดู หากเลอะกาแฟไปด้วยเธอต้องซวยแน่ ๆ ล่ะทีนี้

“ขอบคุณ คุณพระ คุณเจ้า” หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หลังหยิบเล่มวิทยานิพนธ์ขึ้นมาดูแล้วพบว่ายังปลอดภัยดีเช่นเดิม

“เป็นยังไงบ้างเลอะมั้ย” แพรไหมที่ลุ้นไปด้วยเอ่ยถาม

“ปลอดภัยดีจ๊ะ งั้นฉันไปก่อนนะเดี๋ยวจะไม่ทันไว้เจอกัน”

ทันทีที่คิดได้ว่าต้องรีบไปก่อนจะหมดเวลารับเอกสารไม่อย่างนั้นเธอต้องเรียนซ้ำชั้นกับรุ่นน้องอีกปีเป็นแน่

“เดี๋ยวสิดาว จะไปทั้งแบบนี้นี่นะ”

“อืม ไม่มีเวลาแล้วเดี๋ยวโทรหานะ”

ไม่รอฟังคำตอบ นิศราก็รีบวิ่งไปโบกแท็กซี่แล้วขึ้นรถออกไปเลย ปล่อยให้เพื่อนรักยืนมองตามหลังอย่างเอาใจช่วย

แพรไหมและนิศราเป็นเพื่อนที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยรุ่นเดียวกัน แต่ด้วยเหตุผลทางบ้านทำให้นิศราต้องดรอปเรียนในปีสุดท้าย ทำให้จบช้ากว่าเพื่อนๆ คนอื่น

อากาศที่ถูกปกคลุมด้วยเหล่าก้อนเมฆสีดำเมื่อช่วงเช้า มาตอนนี้กลายเป็นกลุ่มเมฆฝนปกคลุม ไปทั่วบริเวณที่เธออยู่ ตลอดทางที่นั่งรถมา ทั้งลมทั้งฝนโหมกระหน่ำตกลงมายังกับมีพายุเข้าทำให้การจราจรติดยาวเป็นรถไฟ

หญิงสาวเริ่มนั่งไม่ติดเพราะเวลาเหลือน้อยลงทุกที ตอนนี้รถแทบจะไม่ขยับเลย เดิมทีเธอเผื่อเวลาไว้คุยกับเพื่อน ๆ รุ่นน้อง ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำงาน แต่ตอนนี้แค่ไปส่งงานให้ทันเวลาก็พอ -วันนี้ช่างเป็นวันที่โชคร้ายของเธอจริง ๆ- หญิงสาวคิด

รถแท็กซี่แล่นมาจอดยังจุดหมาย นั่นคือมหาวิทยาลัยที่เธอศึกษาอยู่ สายฝนที่ตกหนักเมื่อสักครู่ก็เริ่มตกเบาบางลง แต่ในบริเวณมหาวิทยาลัยก็ยังคงมีเม็ดฝนปรอยลงมาอย่างต่อเนื่อง และมีคลื่นน้ำบนถนนของมหาวิทยาลัย ทำให้หลายช่วงเกิดเป็นคลื่นสึนามิขนาดย่อม จากน้ำที่ขังรอการระบายเมื่อมีรถวิ่งผ่านสวนกัน จะเกิดคลื่นซัดเข้าหาฟุตบาทเป็นช่วง ๆ

เธอคงเดินริมถนนไม่ได้เสียแล้ว ไม่อย่างนั้นสภาพคงแย่กว่านี้ เมื่อลงจากแท็กซี่ได้หญิงสาวรีบวิ่งเข้าตึกของคณะที่ใกล้ที่สุดก่อนทันที เพื่อไม่ให้เอกสารที่เตรียมมาส่งเปียก จากนั้นค่อยเดินทะลุผ่านตึกจนในที่สุดเธอก็มาถึงคณะที่เธอเรียน โดยที่ของสำคัญยังคงปลอดภัย

“นักศึกษา ทำไมมาสภาพนี้” อาจารย์ในคณะที่เห็นสภาพดูไม่ได้ของลูกศิษย์ตน เอ่ยถามขึ้นทันที

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ อุบัติเหตุ2 บทที่ 2 วันที่โชคร้าย 13 บทที่ 3 วันที่โชคร้าย 24 บทที่ 4 วันที่โชคร้าย 35 บทที่ 5 วันที่โชคร้าย 46 บทที่ 6 จบการศึกษา 17 บทที่ 7 จบการศึกษา 28 บทที่ 8 การพบกันอีกครั้ง 19 บทที่ 9 การพบกันอีกครั้ง 210 บทที่ 10 การพบกันอีกครั้ง 311 บทที่ 11 ไม่มีผลต่องาน แต่มีผลต่อใจ 112 บทที่ 12 ไม่มีผลต่องาน แต่มีผลต่อใจ 213 บทที่ 13 ช่วยเหลือ 114 บทที่ 14 ช่วยเหลือ 215 บทที่ 15 ช่วยเหลือ 316 บทที่ 16 ช่วยเหลือ 417 บทที่ 17 ทำงานด้วยกัน 118 บทที่ 18 ทำงานด้วยกัน 219 บทที่ 19 ทำงานด้วยกัน 320 บทที่ 20 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป 121 บทที่ 21 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป 222 บทที่ 22 จูบแรก 123 บทที่ 23 จูบแรก 224 บทที่ 24 จูบแรก 325 บทที่ 25 จูบแรก 426 บทที่ 26 จูบแรก 527 บทที่ 27 แผนลักพาตัว 128 บทที่ 28 แผนลักพาตัว 229 บทที่ 29 แผนลักพาตัว 330 บทที่ 30 พักฟื้น 131 บทที่ 31 พักฟื้น 232 บทที่ 32 พักฟื้น 333 บทที่ 33 ดูแลคนป่วย 134 บทที่ 34 ดูแลคนป่วย 235 บทที่ 35 ดูแลคนป่วย 336 บทที่ 36 หลบหน้า 137 บทที่ 37 หลบหน้า 238 บทที่ 38 หลบหน้า 339 บทที่ 39 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 140 บทที่ 40 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 241 บทที่ 41 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 342 บทที่ 42 การสูญเสีย 143 บทที่ 43 การสูญเสีย 244 บทที่ 44 การสูญเสีย 345 บทที่ 45 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 146 บทที่ 46 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 247 บทที่ 47 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 348 บทที่ 48 สารภาพรัก 149 บทที่ 49 สารภาพรัก 250 บทที่ 50 สารภาพรัก 351 บทที่ 51 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 152 บทที่ 52 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 253 บทที่ 53 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 354 บทที่ 54 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 455 บทที่ 55 ช่วยตัวประกัน 156 บทที่ 56 ช่วยตัวประกัน 257 บทที่ 57 ช่วยตัวประกัน 358 บทที่ 58 ช่วยตัวประกัน 459 บทที่ 59 ชำระแค้น 160 บทที่ 60 ชำระแค้น 261 บทที่ 61 ชำระแค้น 362 บทที่ 62 ชำระแค้น 463 บทที่ 63 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 164 บทที่ 64 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 265 บทที่ 65 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 366 บทที่ 66 ผู้ช่วยชั่วคราว 167 บทที่ 67 ผู้ช่วยชั่วคราว 268 บทที่ 68 ผู้ช่วยชั่วคราว 369 บทที่ 69 เป็นแฟนกับพี่นะ 170 บทที่ 70 เป็นแฟนกับพี่นะ 271 บทที่ 71 เป็นแฟนกับพี่นะ 372 บทที่ 72 การมาของเพื่อนเก่า 173 บทที่ 73 การมาของเพื่อนเก่า 274 บทที่ 74 การมาของเพื่อนเก่า 375 บทที่ 75 การมาของเพื่อนเก่า 476 บทที่ 76 ง้อคนขี้หึง 177 บทที่ 77 ง้อคนขี้หึง 278 บทที่ 78 คนเจ้าเล่ห์ 179 บทที่ 79 คนเจ้าเล่ห์ 280 บทที่ 80 ห้ามตัวเองไม่ได้ 181 บทที่ 81 ห้ามตัวเองไม่ได้ 282 บทที่ 82 ห้ามตัวเองไม่ได้ 383 บทที่ 83 แต่งงานกับพี่นะ 184 บทที่ 84 แต่งงานกับพี่นะ 285 บทที่ 85 แต่งงานกับพี่นะ 386 บทที่ 86 แต่งงานกับพี่นะ 487 บทที่ 87 เอาไปเปลี่ยน วันที่โชคร้าย288 บทที่ 88 เอาไปเปลี่ยน หลบหน้า2