ค่ำคืนชวนรัญจวน

พูดแผ่วๆ เขาบิดเนื้อบิดตัวให้ร่างกายคลายคว

เขาทอดสายตามองแม่สาวแปลกหน้า ผ

วน้อย...เธอมีอะไรดีนะมันถึงเลื

เป็นเพราะผู้หญิงสาวคนนั้นหลงใหลได้ปลื้มรูปกายกำยำของเขา และเมื่อโลดแล่นออกมาได้เกเบียลไม่เคยรอช้าที่จะระบายความเครียด ความอึดอัดที่ต้องทนอยู่แต่ในที่มืดมานาน ด้วยการระบายความกล

มันไหววูบ เต้นระริก ปนเปกันไปหลากหลายแบบท

ะต้องวนเข้าวนออกอยู่แบบนี้ เมื่อไรจะสิ้นสุดลงสักที

ะเป็นผู้ปลดปล่อยเจ้าจากพันธนาการของข้า....” เสียงแหบห้าวลอยมาตามกระแสลม ไอ้พ่อมดเฒ่านั่นก็ยัง

ข้าคนเดียว ท่านเองก็มีส่วน!!” เป็นเพราะความแหนงหน่าย เกเบียลสุดทนจึงโต้เถียงกับพ่อมดเฒ่า เขารู้ดีว่าอัลเฟรดไม่เคยห่าง

า จนลืมตรวจสอบสถานะของนางก่อนที่เจ้าจะสมสู่กับหล่อน เจ้าทำให้ชายหลายคนน้ำตาตก เพราะต้องทนมอง

้าอยากเป็นอิสระ อยากหลุดจากพันธนาการน่ารังเกียจนี่เต็มทน ข้าเป็นนักรบ

ใจน่าดู กระสันที่จะสมสู่กับพวกหล่อนแบบไ

ี่เป็นเพียงตำนานเช่นนี้ มันนานเกินไปแล้วอัลเฟรด ท่านล่ะ ไม่เบ

นขึ้น แต่คนางค์กลับหลับสนิท เป็นเพราะมนตราของอัลเฟรด ชายชราหยุดเวลาไว้ เขาเองก็เบื่อหน่ายที่ต้องคอยตามติด บุรุษหนุ่มผู้นี้เหมือนกัน เป็นเพราะอารมณ์โกรธชั่ววูบแท้ๆ ทำให้

าดูชม ที่ต้องคอยดูแลหนังสือต้องคำสาปของท่านเอง!!” เกเบียลกล่าวกระทบ เ