ทรายพราวแสง

มัดขายยั

นทีทั้งที่ยังเคี้ยวลูกชิ้นแก้มตุ้ยอยู่ หญิงสาวลอง

ังไง” เธอถามเบาๆ รู

ไหมคุณยาย” ข้าวซอยรีบกลืนลูกชิ้นลงคอ “ข้าวต้มมัดอา…หร่อ

็ด ขำสำเนียงทอดเสียงยายๆ เ

มดนี่แ

าวซอยถามตาโต ก็ไม่เคย

ม่ดีหรือจ๊ะ…เถอะน่า…

อาหมดก็ได้ ใช่ไหมจ๊ะยาย” เด็กหญิงหันมาขอความเห็นจากผู้เป็นยายที่พยักหน

กมัดเป็นเงินแ

ยหนึ่งไม่ต้

…ยายสอนว่าไม่ให

ี่…ถือว่าเป็นทิปค่าร้อ

งใส่ข้าวต้มมัดส่งให้แล้วยกมือไหว้ขอบคุณ สิริมายิ้มให

เหรอครับค

ลุง…ที่บ้านมีคนตั้งเยอะน

ล้วหลับตาลงช้าๆ ปล่อยให้ใจหวนคิดคำนึงถึงวัยเด็กที่เป็นความทรงจำที่แสนวิเศษ เธอชอบช่วยแม่ตอนทำอาหารและคอยเป็นลูกมือที่ดีของแม่ แ

ลุสได้ ไม่มีใครมาเปลี่ยนชาติกำเนิดเธอได้หรอก

.

ไรที่อ่านเ

ลางคื

-คืน เอ๋?

ี่เห็นสีหน้าฉงนของพนักงานวิจัยตลาดอ้าปากหวอทำหน้าเหวอ แฟนสา

งเขาทำงานอยู่นะ ยังเรียนไม

รค่ะ คำถาม

้ แต่ก็นั้นแหละ! เขาเป็นผู้ที่ทำให้เธอมีรายได้มารองรับรายจ่ายในแต่

อยู่เฉยๆ ยิ่งทำไม่ได้ใหญ่ เธอไม่ใช่ตัวคนเดียวยังมียายอีกทั้งคนที่ดูแลเธอแทนพ่อแม่ที่จากไป ถึงเวลาที่เธอต้องเป็นฝ่ายดูแลท่านแล้ว เฮ้อ!

ดื่มติดตัวเวลาทำงานเสมอเวลาทำงานประเภทแรนดอม บ้างครั้งเจอเจ้าของบ้านใจดีหยิบยื่นน้ำดื่มให้ แต่เธอก็ต้องฝืนใจปฏิเสธในสภาพท

ยิ่งถ้าเจอหนุ่มในสเป็คเธอยี่งกรีดกรายวางท่าสารพัดแต่ที่สุดแล้วก็ทำไร่แห้วเหมือนเคย หญิงในชุดนักศึกษายกนาฬิกาข้อมือสีชมพูขึ้นดูเวลาก่อนแหงนหน้ามองฟ้า วันนี้พอเท่านี้ก่อนดีกว่า! เหลืออีกแค่สองชุด