ในปกครองพ่อเลี้ยงปรเมศ

ย ผมกำลัง

รอบแล้วไอ้นิธิ พลั

ย เสี่ยก

ิตย์มึงไม่คืนทั้งต้นทั้งดอก แม้แ

ุนทำธุรกิจร้านอาหารที่มีโต๊ะเพียง 10 โต๊ะ แต่ด้วยเศรษฐกิจที่ซบเซาทำให้กิจการเจ๊งไม่เป็นท่า ไหนจะบ้านที่เคยกู้ซื้อกับภรรยา จันทร์เจ้า ตอนนี้มันขาดส่งมาห

วยผมหน่อยผ

ลูกสาวคนเดียวจะเตรียมตัวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย คิดไม่ตกหาทางออกไม่เจอ ไหนจะค่าใช้จ่ายค่าชุดค่าหนังสือค่าเทอมค่าอยู่ค่ากิน ยังไม่รู้ว่าหามาจากไหน ซ้ำปัญหาหนี้สินรุงรังรัดตัวจนบา

เป๋าสตางค์ นิธิได้รู้จักกับทินกรโดยบังเอิญจากการรับวัตถุจากไร่มาใช้ประกอบอ

ตโสดก็ดันชอบกลับชีวิตที่ไม่ต้องผูกพัน หนุ่มโสดมีเงินมหาศาลก็เป็นธรรมดาที่จะมีสาวน้อยสาวใหญ่แวะเวียนกันมาแบบหัวกระไดไม่แห้ง ด้วยนิส

่เลว สถานการณ์มันจวนตัวให้ต้องทำ ถ้าลูกสาวทำตัวน่ารักพ่อเลี้ยงทินกรคงเอ็นดูและเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่

งลำบากไปเรื่อย หากส่งไปอยู่พ่อเลี้ยงน่าจะทำให้ลูกสบายขึ้น

โชคดีที่มันโทรติดเป็นผลให้คนทั

ัวเองทันทีเพราะเป็นคนใหญ่คนโต การเปิดประเด็

ยงเหรอคร

ารู้สึกคุ้นกับชื่อนี้เหมือ

าหารที่เคยสั่งวัตถ

คยทำธุระกิจด้วยทว่าช่วงหลั

...

งกิจการคงจะขย

ักเลือดพอตัว จากนั้นนิธิก็เล่าเรื่องราวและปัญหาทั้งหมดให้พ่อเลี้ยงฟังอย่างไว้ใจ โดยไม่ระเคะ

ะรับเจ้าขามาดูแลให้เหมือนลูกคนนึง] พ่อเลี้ยงทินกรอาสาดูแลตามที่คิดไว้จริงๆ เมื่ออีกฝ่ายรับปากว่าจะดูแลราวกับลูกคนหนึ่งโด

คิดว่าพ่อเลี้ยงคงจะรับเจ้าขาไปอยู่เป็นเด็กอย่าง

ิธิ เอาเป็นว่าพร้อมเ

งทินกรวา

สาวคนข้างกายเจ้าประจำถามขึ้นเมื่

ักจะขาย

าย

่างชาติไม่แน่ หึๆ" แสยะยิ้มอย่างพอใจก่อนจะแก้ว