เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ
พอรู้ว่าเขาโกรธ ฉันเลยบอกลาหลี่มู่จื่อเบา ๆ จากนั้นก็เดินไปหาเขาอย่างเชื่อฟังพลางก้มหน้าแล้วพูดว่า “ขอบคุณค่ะ!”
เขาเหลือบมองมาที่ฉันอย่างเย็นชา ดวงตาสีดำคู่นั้นของเขานิ่ง มองไม่ออกเลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนจะพูดขึ้นมาเรียบ ๆ อย่างเย็นชาว่า “ขึ้นรถ!”
ฉันไม่กล้าพูดอะไรไปมากกว่านี้ และเข้าไปในรถอย่างเชื่อฟัง