icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สวาทแค้นรามสูร

บทที่ 2 ตามถึงบ้าน

จำนวนคำ:1375    |    อัปเดตเมื่อ:01/06/2023

ยไร

มึงจะไปตามจองล้างจองผลาญให้เสียเวลาทำไมคนในไร่สา

ิ้วขมวดเท้าเอวมองเ

อาจริงเอาจังมากพอตัวและเป็นคนที่ค่อนข้างถือทิฐิอยู่มากแล้วแต่กับบางคนเขาเป็นเพื่อนของพ่อเลี้ยงเมืองรามตั้งแต่เล็กๆตอนนี้ก็เป็นพ่อเ

ุขชู้มันก็เหมือนกันกูรู้ว่ามันรู้ว่าเดือนมีผัวอยู่

งเด็ดเดี่ยวมันทำให้พันแสงมองออกว่าเพื่

ะว่าเรียกกูม

ออ

ามพยัก

ถ้ามีเรื่องดีๆไม่เคย

งทั้งชี้หน้าคนตร

ช่วยกู

ามถามเ

แล้วกูก็ต้อ

นหรือปากมากในบางครั้งแต่กับเ

วันนี้กูจ

ึงรู้หรอว่าเมียมึ

มื่อเห็นสีหน้าที่เ

ปบุกบ้านชู้มัน...

ตาของเขาพรางนึกย้อนอดีตเห็นภาพตอนที่เขาชอบพาดวงเดือนมาเดิ

มึงไม่กลัว

านั้นเหมือนจะพาเขาซวยกันไปด้วยถึงแม้ว่าตัวเองจะมีเงิ

คนอย่างกูกล

ตอนนี้เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้นหากคนอย่างเขา

ค้นมันด้วยวิธ

่อมให้เพื่อนของเข

่อนถึงโน่นค่

เพื่อนของเขาอีกทีและยังไ

ถ้ามีเรื่องกูไม่

งแกล้

เดี๋ยวกูก็ยัน

่ชอบปากหมาใส่จนพันแสงเอี้ยวตัวหลบจนเซเกือบจ

เล่นหน่อย

ที่เมื่อครู่เก

เกือบกลิ้งตกเขา

ไอ้ทศกับไอ้ทอ

ตัวนี้กูจะให

เพราะรู้ว่าอาจจะทำเสียแผนก็เป็นได้เพร

งก

าะกับเธอมากเลยน

เพื่อนรักของเธอมาที่ร้านตัดเสื้อใกล้ๆบ้านเพราะต้องการจ

หนหรอกหญิงวันๆก็อย

ะมีเสื้อผ้าดีๆใส่เพราะเป็นเพียงลูกแม่ค้าขายขนมไทยเท่านั้นเธอปฏิเสธคนเป็นเพื่อนด้วยสีหน้าเกรงใจชุดที่ตัดเป็นชุดเดรสสีชมพูอ่อ

้ใส่รับไปเถอะน่าถือว่

มานาราเป็นคนที่จริงจังและไม่ได้หวังอะไรจากตัวเธอแม้เธ

มากเลย

ต้องยื่นมือรับไว้เพราะไ

องห

ารับแล้วเร

ดยตลอดมารับแล้วจึงต้องขอตัวกลับทันทีเพราะนี่ก็ใกล้จ

จ่

ดินกลับบ้านเช่นกันเพราะต้องกลับไปช่วยคนเป็นแม

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เมียหนี2 บทที่ 2 ตามถึงบ้าน3 บทที่ 3 มาถึงเมืองกรุง4 บทที่ 4 ลักพาตัว5 บทที่ 5 หาย6 บทที่ 6 จับมาทำอะไร7 บทที่ 7 ต้องเจอ8 บทที่ 8 ลามก9 บทที่ 9 ป่าเถื่อน10 บทที่ 10 ทำงานแลกข้าว11 บทที่ 11 หนี112 บทที่ 12 หนี213 บทที่ 13 ไม่สั่งอย่าทำ14 บทที่ 14 ข่าวลือ15 บทที่ 15 มาขอ16 บทที่ 16 ฤทธิ์น้ำเมา17 บทที่ 17 จำเอาไว้18 บทที่ 18 หน้าที่เมีย119 บทที่ 19 หน้าที่เมีย220 บทที่ 20 ไฟไหม้21 บทที่ 21 ต้องดูแลผัว22 บทที่ 22 ไม่รู้ใจตัวเอง23 บทที่ 23 อย่าได้ใจ24 บทที่ 24 ไม่ใช่เครื่องมือต่อไป25 บทที่ 25 ตามจนเจอ26 บทที่ 26 เลิกเรียกว่าเมียซะที27 บทที่ 27 เมียอีกคน28 บทที่ 28 ผลักไส29 บทที่ 29 คุ้นลิ้น30 บทที่ 30 เจอเสียที31 บทที่ 31 ยอมแต่โดยดี32 บทที่ 32 คนขี้น้อยใจ33 บทที่ 33 หอศังกร34 บทที่ 34 ตอนจบ