icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลิขิตแค้นแสนรัก

บทที่ 7 ฉันจะย้ายออก

จำนวนคำ:2535    |    อัปเดตเมื่อ:14/07/2023

องซือเจ

กำลังอยู่ในงานแต่งงาน แต่ฉัน

ามออกมาฉันจึงตื่นขึ้นมา แล้วฉันก

ล้วทำไมตอนนี้ถึงขึ้นมามาอยู่บนเตียงได้ล

มาก ฉันจึงถีบผ้าห่ม

้นเสียงของใครคนหนึ

ื้อนอยู่ ฉันไม่เคยเห็นเฉินหลีซือในสภาพนี

่ไหม อาหารกำลังจะเสร็จแล้ว” พอพูด

้ำเสร็จ ฉันก็รู้สึกตัวไร้เรี่ยวแรงม

้าวโอ๊ตชามหนึ่งเข้ามา ซึ่งมี

ียง รู้สึกแค่อ

อาหารเลย ยั

ณต้องกินอา

ลีซือก็ช่วยวางหมอน

านิดหน่อย เฉินหลีซือช่ว

ตักข้าวต้มหนึ่งช้อนข

่อนโยนกับฉันแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? เมื่อคืนเขาต้

มฝันเลย ฉันอ้าปากเพื่อกิ

ท์มือถือของฉันก็ดังขึ

ณย่

ินหลีซือกลับมาทานอาหารที่นี่

ก แค่ก แค่ก—” จู่ ๆ

ลย เธอเป็น

รอกค่ะ ฉันแ

อดูแลเธอไม่ดีสิท่า! ซือเจียเหลย เธอรอ

ือ แล้วก็พูดกระซิบเบา ๆ ว

นิ กินข้าวเช้

้อนข้าวต้มใ

้ำ จากนั้นก็ลงไปข้างล่างและนั่งรออยู่ท

่นายสามารถบริหารบริษัทยักษ์ใหญ่มูลค่าหลายร้อยล้านได้

ม ก็เลยเผลอหลับไปบนโซฟาทำให้เป็นหวัดครับ” เฉินหลี

นายหายดีร

นมากแล

้มเธอขึ้นไปชั้นบนซะ ในเมื่อเธอป่วยอ

าง เห็นได้ชัดเลยว่าเฉินหลีซือเป็นคนอุ้มฉันขึ้นไปชั้นบน แต่ฉัน

ันดีขึ้นมาก

ปนาเอาตาไปไร่ เธอจ้องมองไป

ลีซืออุ้มขึ้นมาท่าเจ้

ดนไฟช็อตอย่างไรอย่างนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินหลีซืออุ้มฉัน ในข

นด้วย ทำให้เห็นเสื้อผ้ากองโตของฉันที่ยังไม

ทำไมถึงไม่เอาเสื้อผ้าพวก

ยออกไปอยู่ข้างนอกค่ะ ฉันหางาน

มของเคอหลิน มอ

วพูดถึงเหรินธาใน

นค่ะ แล้วที่นั่นก็อยู่ใกล้กับบริษัท

่อยู่ใกล้บริษัทนั้น ในอนาคตเราจะได้อยู่ด้วยกัน เฉินหลีซือก็ต้องกลับไปอยู่ด้วย เป็นครอ

อ เธอบอกฉันได้เลยนะ”

รู้นะคะว่าย่ากับแม่ห

บ คุณย่าก็พูดตัก

รบกวนเธอแล้วดีกว่า อาหารเย็นเดี๋ยวย่าจะให้คนเอาม

องที่ง่ายมาก ๆ แต่ฉันกลับไม่คาดคิดเ

วกเธอกลับไปแล้ว ฉันนอ

ของเฉิ

คือ การทำให้ซือเจียเหลยมีความสุข แล้วก็เตรียมตัวมีลูกได้แล้ว ส่วน

ใช่เด็ก ๆ แล้ว ควรจะคิด

่า หากผมยังไม่บอกเรื่องการหย่ากับพวกเธออีก มันก็จะยิ่งทำให้ควา

เจียเหลยไม่เหมาะสมกั

ตรียมเอาไว้ตั้งเนิ่นนานแล้ว ต

ลีซือ นายกำลัง

้าไปแล้

เต็มของผมเสมอ การพูดถึงเรื่องนี้ในรถ อันที่จริงเป็นคว

นายยังทำแบบนี้อีก ย่าจะให้คุณปู่ของน

นตุ้น บอกให้เ

ะหว่างที่รอพันตุ้นกำลังรีบมาที่นี่ ผมต้

็มองออกแล้วว่า มันเป็นผู้หญิงที่แย่มากแค่ไหน เธอเคยคบกับผู้ชายที่อาวุโสเหล่านั้นมาก่อน อายุคนเหล่านั้นมากกว่าปู่ของแกด้วยซ้ำ เฉินหลีซื

นจริง ๆ เหรอ? ผู้หญิงที่แสนดีอย่างซือเจียเหลย แกกลับไม

อด่าผมกันอยู่สักพักใหญ่ ก่อนที

ย่ากับซือเจียเหลยและแต่งงานกับเหรินธา ผมแค่อยากทำให้เ

นี้ คุณย่าและแม

แกจะทำความดีแบบนี้ ย่าก็จะไม่คัดค้านหรอก แต่แกเห็นซือเจียเหลยเป

พันตุ้นก็มาถึง แล้

แกคิดเอาเองก

ปที่วิลล่า ในบ้านเงียบสงบมาก ฉันขึ้นไ

งเหยิง คิ้วขมวดเล็กน้อย แต่ริมฝีปากของเธอก

เลยว่าเธอดู

มองไปที่เธอตอนนี้ ผมกลับรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก จู่ ๆ ผมก็นึ

มจะไม่ยอ

ล้วก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมอีกแล้ว ในส่วนลึกของหั

อเผยอออกเล็กน้อย ราวกับก

จูบเธอเลยด้วยซ้ำ ให้ตายเถอะ

าเธอ แล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปใ

วงตาที่งดงามประหนึ่งหินโมราคู่นั้นก็มองมาที่ผมด้วยความตกใจ เธอเ

น ทันใดนั้นบรรยากาศรอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 กลับมาเพื่อหย่า2 บทที่ 2 เจอหน้ากัน3 บทที่ 3 ผู้มาเยือนที่คาดไม่ถึง4 บทที่ 4 ผู้ชายโลภ5 บทที่ 5 ผู้หญิงที่โดดเด่นที่สุด6 บทที่ 6 เสือที่ไร้เขี้ยว7 บทที่ 7 ฉันจะย้ายออก8 บทที่ 8 สิทธิ์ของสามี9 บทที่ 9 รักโดยไม่รู้ตัว10 บทที่ 10 รับประทานอาหารเย็นร่วมกัน11 บทที่ 11 ข้อตกลงการเลี้ยงดู12 บทที่ 12 นอนเตียงเดียวกัน13 บทที่ 13 คนที่คุณรักไม่ใช่ฉัน14 บทที่ 14 ไม่ได้นอนทั้งคืน15 บทที่ 15 บังคับจูบ16 บทที่ 16 ผิดสัญญา17 บทที่ 17 ถูกบังคับให้จำยอม18 บทที่ 18 ไข้ขึ้น19 บทที่ 19 เรื่องอื้อฉาว20 บทที่ 20 ดื่มเหล้า21 บทที่ 21 เป็นลม22 บทที่ 22 แสร้งทำเป็นคบกัน23 บทที่ 23 จิตใจว้าวุ่น24 บทที่ 24 ค้างคืนอีกครั้ง25 บทที่ 25 ไม่ได้รัก26 บทที่ 26 ชุดแต่งงาน27 บทที่ 27 อวยพร28 บทที่ 28 เมาเหล้า29 บทที่ 29 เกิดอะไรขึ้นกันแน่?30 บทที่ 30 ราคาของฉัน31 บทที่ 31 สำคัญจนประเมินค่าไม่ได้32 บทที่ 32 ด่าสาดเสียเทเสีย33 บทที่ 33 คุณนั่นแหละ!34 บทที่ 34 ทายา35 บทที่ 35 อาการเข้าขั้นวิกฤต36 บทที่ 36 คุณย่าเป็นลม37 บทที่ 37 ไม่เซ็นชื่อ38 บทที่ 38 ซื้อดอกไม้39 บทที่ 39 ไม่เกลียด40 บทที่ 40 โดนสาดสี41 บทที่ 41 ทำอาหารเช้า42 บทที่ 42 ความจริง43 บทที่ 43 ตีก้น44 บทที่ 44 ภาพอันแสนอบอุ่น45 บทที่ 45 ปัญหาของผู้ชาย46 บทที่ 46 ไม่อยากหย่า?47 บทที่ 47 แฉ48 บทที่ 48 ภาพถ่าย49 บทที่ 49 เค้ก50 บทที่ 50 ป่วย51 บทที่ 51 ควบคุมตัวเองไม่ได้52 บทที่ 52 นิสัยเด็ก53 บทที่ 53 สาบาน54 บทที่ 54 ความจริง55 บทที่ 55 ป้อนผลไม้56 บทที่ 56 รับประกันได้57 บทที่ 57 สงครามเย็น58 บทที่ 58 ดื่มเหล่าเป็นเพื่อน59 บทที่ 59 ดึง60 บทที่ 60 ข่าวลือ61 บทที่ 61 เอ้อระเหย62 บทที่ 62 ตีเทนนิส63 บทที่ 63 คำสารภาพ64 บทที่ 64 ผู้สนับสนุน65 บทที่ 65 ปกป้อง66 บทที่ 66 หลานสะใภ้67 บทที่ 67 คลุมเครือ68 บทที่ 68 คดีความ69 บทที่ 69 พบโดยบังเอิญ70 บทที่ 70 รักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น71 บทที่ 71 บนเตียง72 บทที่ 72 ข่าว73 บทที่ 73 เพชร74 บทที่ 74 ลองชุดแต่งงาน75 บทที่ 75 ชื่อคนติดต่อ76 บทที่ 76 ซื้อบ้าน77 บทที่ 77 ยั่วยวน78 บทที่ 78 ฟ้องหย่า79 บทที่ 79 เฉินหลีซือที่เมามาย80 บทที่ 80 ข่าวแต่งงาน81 บทที่ 81 เหรินธาที่คอยตามหลอกหลอน82 บทที่ 82 ตั้งท้อง83 บทที่ 83 ความขัดแย้ง84 บทที่ 84 ความจำเสื่อม85 บทที่ 85 เป็นไข้สูง86 บทที่ 86 ความขมขื่น87 บทที่ 87 ค้นพบ88 บทที่ 88 หยั่งเชิง89 บทที่ 89 งานเลี้ยงที่แอบซ่อนกับดัก90 บทที่ 90 ได้รับบาดเจ็บ91 บทที่ 91 ประกาศ92 บทที่ 92 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ93 บทที่ 93 อุบัติเหตุรถยนต์94 บทที่ 94 เยี่ยมไข้95 บทที่ 95 สัญญา96 บทที่ 96 การต่อสู้ของทั้งสอง97 บทที่ 97 แหวน98 บทที่ 98 สถานการณ์วุ่นวาย99 บทที่ 99 คำสอบถามจากคนในครอบครัว100 บทที่ 100 พักค้างคืน