ลิขิตแค้นแสนรัก

มุมมองของซือเจียเหลย：

บรรยากาศในรถกดดันมาก ใบหน้าของเฉินหลีซือเย็นชาสุด ๆ ฉันพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้มองไปที่เขา แต่หันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างรถ วิวทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถก็ผ่านไปเร็วมาก แสดงให้เห็นเลยว่าเฉินหลีซือขับรถเร็วแค่ไหน

ฉันจับที่วางแขนข้างตัวเอาไว้โดยสัญชาตญาณ แต่กลับไม่คาดคิดว่าจู่ ๆ จะมีเสียง “เอี๊ยด” ดังขึ้นมา รถเบรกอย่างกะทันหัน ทำให้ตัวของฉันพุ่งไปข้างหน้าตามแรงเฉื่อย แต่เป็นเพราะถูกเข็มขัดนิรภัยดึงไว้จนทำให้รู้สึกเจ็บ

ฉันกรี๊ดออกมาเสียงแหลม แล้วก็หันไปมองเฉินหลีซือ

“ทำไมคุณถึงได้บ้าระห่ำแบบนี้ล่ะ ไม่ใช่ว่าฉันบังคับให้คุณมารับฉันสักหน่อย ถ้าคุณอยากไปอยู่กับเหรินธาของคุณ คุณก็ไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามคุณเลย” ฉันพูดด้วยความโมโห

“ซือเจียเหลย ฉันเคยบอกคุณแล้วใช่ไหมว่า ในขณะที่เรายังอยู่ในสถานะที่แต่งงานกันอยู่ คุณห้ามไปทำตัวยักคิ้วหลิ่วตากับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาด” เฉินหลีซือมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าบึ้งตึง แล้วก็ถามขึ้นมา