วายุร้ายพ่ายรัก

ยู

วค่ะ ชื่อของฉันซอมพอก็มาจากดอกไม้ชนิดหนึ่งค่ะทางภาคเหนือจะเรียกว่าดอกซอมพอทางภาคกลางเรียกว่า

มีค่ะแม่บอกบ้านของแม่อยู่นอกเมืองซึ่งอากาศดีมากๆ ด้านหน้าติดแม่น้ำด้านหลังติดภูเขาเหมาะแก่การทำรีสอร์ทมากมีคนมาขอซื้อแม่ให้ราคาสูงม

นมาจ่ายหลักแสนบาทเพราะพวกเขาเอาสัญญาเงินกู้ไปเปลี่ยนค่ะ ตอนนั้นแม่ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีความรู้แม่ก็เลยต้องจำใจทำงานเพื่อหาเงินไถ่บ้านคืนมาแต่ยิ่งจ่ายไปดอกเบี้ยก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเงินต้นก็ไม่ลดเลยจนสุดท้ายพวกเขาก็หาทางไล่แม่ออกมาจากบ้านหาว่าแม่ผิดสัญญา สุดท้ายแม่ก็พาฉันออกมา

ี่กรุงเทพ แต่ใครจะคิดว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักแม่จริงๆ ตอนแรกๆ เขาก็ดีขยันทำงานจนกระทั่งเขาติดการพนันไม่มีเงินจ่ายหนี้เขาก็เลยเอาแม่ไปขายแลกหนี้แม่เล่าด้วยความเจ็บปวดเพราะมันเหมือนตกนรกเหมือนตายทั้งเป็นแม่จำใจยอมรับสภาพนั้นเพราะไปไหนไม่ได้แม่ถูกขังอยู่แบบนั้นพวกนั้นบังคับให้แม่ทำอาชีพขายบริการ แม่เล่าไปน้ำตาก็ไหลไปแม่อยู่แบบนั้นมานานหลายปีจนกระทั่งแม่ตั้งท้องฉันส่วนพ่อของฉันเป็นใครแม่ก็ไม่รู้ พอเจ้าของซ่องรู้ว่าแม่ท้องพวกเขาก็บังคับให้แม่ไปทำแท้ง ซึ่งตอนนั้นแม่ก็คิดแผนที่จะหนี พอพวกนั้นพาแ

มสงสารฉันร้องไห้แล้วก็กอ

ียจแม่ใช่มั้ยล

ป็นยังไงนกยูงก็รักแม่ แม่จ๋านกยูงอยากให้แม่ลืมเรื่องราวพวกน

พยายาม