รักร้ายคุณชายจอมหยิ่ง
่เป็นเลยทีเดียวที่จู
ี้มั้ยเนี้ย หนูจ๋าน้าขอโ
่ะคือหนูก็ไ
อีกรอบพอเห็นว่าเธอไม่เป็นอะไรมากแค่มีแผลถล
ถไปส่ง" ที่ดินเรียกเธอว่าพี่เพ
รจ้ะพี่กล
่ได
ืม
ตัวผมต้องรับผิดชอบ ว่าแต่พี่ใส่ชุ
นี้คงไม่ได
หร่เธอคิดว่าจะกลับบ้านแต่ไม่ใช่บ้านคุณท่านหรอกนะเพราะถ้าท่า
ต่เชื่อไหมว่าเธอรู้สึกคุ้นใบหน้าของท่านเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนเธ
จ้ะ ไม่ไว้
นูแค่คุ้นๆ เหมือน
้าคงหน้าโ
ะใช่ค
าพี่ให้เรา
จที่ได้จึงยอมให้มาส่งท
่ที่นี่
นท่าทางของคุณน้าแปลกไปคือท่า
นูอยู่
ี่กับตาค่ะแต่ตาหนูเสี
ชื่ออะ
ถนอ
หนูอยู่ที่บ้านหลัง
ไปอยู่กับคุณท่าน เอ่ออ คือผู้มีพระคุณน่ะค่ะท่
ี่น่าสง
ท่านถามด้วยน้ำเสียงที่เปล
ไว้กับตาตั้งแต่หนูอายุได้ไม
ดถึงท่
านจะกลับมาหาหนูแต่หนูก็ต้องรอเก้อเพราะผ่านไปเกือบสิบปีท่านก็ไม่กลับมา ท่านคงลืมหนูไปแล้วมังคะ ในเมื่อท่านลืมหนูได้
นี่แล้วพี่ให้ผมมา
้วก็เลยถือโอกาสมาทำความสะอาดน
วผมช่ว
กจ้ะพี่ทำเอ
วยเถอะ หนูเ
ี่ให้ดิน
ที่รูปถ่ายของตาและเดินไปมองใกล้ๆ มองอยู่แบบนั้นนานมากจนเธอแปล
ไมคะ" เธอหยิบทิช
อ..
ดินเดินมาหาแม่ของเขาก่อนจะมองไป
นูใบตองจ้ะน้าต้องขอโทษด้วยนะลูกที่
้านหลังแค่นี้หนูทำ
นดิ
นั้นทำไมเหม
าแต่ร้องไห้ไม่หยุดเขาเอื้อมมื
องไห้ท
เขาถามแม่ก็ยิ่งร้องไห้จ
นรูปคุณตา" แม่ไม่ต
้านพี่ใบตองได้ยัง
สาวแม่เป็นพี่
ั่นใจ
ที่แม่เคยอาศัยอยู่แม้มันจะเปลี่ยนไปมากแต่แม่ก็จำได้ จนแม่ได้เข้าไปในบ้านและเจอรูปคุณตา และได้รู้ว่าตาของดินท่านไม่อยู่แล้วท่านจากแม่ไปแล้วจากไป
รไม่ไ่ด้เลยนะในตอนนั้น แม่เพิ่ง
อกับแด๊ดและแด๊ดก็คอยดูแลแม่มาตลอดจนกลายเป็นความรักและทั้งสองก็แต่งงานกันจนมีเขาขึ้นมา จนเมื่อไม่นานมานี้แม่ของเขาก็มีอากรปวดหัวอย่างรุนแรงและได้เข้ารับการรักษาซึ่งนั่นทำให้ความทรงจำของแม่ที่หายไปกลับมา
ปครับ จะกลับไปหาพี่เค
กลัวว่าพี่สาวของดินจะไม่ยอมรับว่าแม
แม่ก็บอกพี่ไปสิว่าแม่ประ
พี่สาวดินจ
้องไม่เชื่
อง.
ของคุณท่านเพราะนี่ก็เย็นมากแล้ว ขณะที่เธอกำลังล็อครั้วบ้านก็
ล่าจ้ะ" เธอคิดว่าเขาลืมอะ
บ ผมกับแม่ตั้
านใช่ไหม ให้
นของคุณท่าน แต่คุณน้ากับดินไม
ค่ำนะลูก" เธอมองดุนาฬิกาข้อมือซึ่งมันก็
นะคะที่
หนูไปเรีย
รถเมล
นมารับดีไหมหนูจะได้ไม่
เกรงใจ และมันก็เสียเ
ไงไหวให้ผมไปส่งน่ะดีที่สุดแล้วนะครับอย่าปฏิเสธควา
คำพูดของดินอยุ่นะทำหน้
ิดชอบที่ทำให้หนูเจ็บตัวน่ะ หนูก็