ยงรายเมื่อเวลาเกือบสองทุ่ม เธอเปลี่ยนเวลาเด

อกว่าไม่ได้มีอะไรกับเมียหลายวันแล้ว

สาวแกล้งบ่น ตอนนี้ท่อนลำของอีกฝ่ายเร

แก้ขัดน

อสาวในฝันของพี่มาตลอด แต่พี่มันบุญน้อย เรียนน้อย จะจีบก็ไม่กล้า ไม่ได้จบปริญญาเ

ูงแค่ไหน ความอยากมันก็เหมือนๆ กันนั่นแหละ เธอเองก็แอบมองเอกพลอยู่พักใหญ่แ

องเธอเ

องร้านเอกการช่างอ้อนวอน 'พี่อยากอี

่งกอบกุม และนั่นทำให้เอลินาต้องเลื่อน

มชาวเหนือ ร่างสูง ผิว

ิงสาวเอ่ยถาม เพราะตอนแรก

ปงานต่างจังหวัดก

นขับรถออกไปยังลานจอดรถ ข้างนอกฝนตกปรอยๆ

ด้ว

ค่ำมากแล้ว กว่

งเพื่อทำน้ำผึ้งขาย กระบวนการผลิตน้ำผึ้งยังมีปัญหา จึงได้ขอให้ผู้เชี่ย

าหารเป็นพิเศษ นั่นทำให้เธอถูกส่งมาดูแลโครงการนี้ การทำงานครั้งนี้เป็นการทำสั้นๆ เพียงสามวันเท่านั้น หลังจากนั้นเธอก็จะสรุปเอกสาร และส่งเพื่อให้

บรถหันมาถาม เมื่อเดินทางออกจาก

ม่เป็นไรค่ะ รีบขับไปเถอะ

งภูผา เจ้าของไร่รับอรุณ เป็นบ้านไม้สองชั้นหลังใหญ่ หญิงสาวไ

ให้ ...คุณ..." เอล

่อพัฒ

าหาแม่บ้าน "ปกติที่นี่ตื่นก

กก็ตื่นสายกว่านั้นได้ พ่อเลี้ยงจะตื่นเช้า บ

พรุ่งนี้ฉันจะรีบตื่น

องครัวอยู่ด้านห

างเรียบร้อย จริงๆ ควรจะเข้านอนเลย แต่ไม่รู้ทำไม เอลินานอนไม่หลับ เธอหยิบเอกสารที่เตรียมไว้มาอ่านได้

ดียว ถึงตรงชานพักก็ได้ยินอะ

ดส์ ดีจัง เลียดี

ญิงสาวมองไปตามเสียง เงาตะคุ่ม ๆ ของคนสองคนกำลังนัวเนียกันอยู่ที่เก้าอ

บคุณผู้หญิง" เสียงของฝ่า

อววว แข็งดีจัง" เสี

งไปที่ส่วนกลางลำตัวของ

ทบเนื้อ เสียง

หญิงเด้งรับ "เพิ่งนึกได้อย่

รคร

ิตน้ำผึ้ง แต่คงนอนแล้ว อาาาา ตรงนั

ไหล่ฝ่ายหญิง "ผมทำเบา ๆ ไม่เป็น...เจอของคุณทีไร ม

็กระแทกแรง

ๆ

า แรงดีจัง แต่ก็

ทำ ขอแรง ๆ

อ ดีจัง ตรงนั้นเลย" เสียงฝ่ายหญิงร้องค

ู่กอดก่ายกัน ฝ่ายชายกระแทกบางสิ่งใส่ฝ่ายหญิงแรงและรัว เสียงหายใจหอบกระเส่า

เธอตัดสินใจถอยเท้ากลับ ย่องเบา ๆ เข้าห้องต

อง โดยฝันถึงช่างเอก กล้ามใหญ่