icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

MY BOY ผู้ชายข้าใครอย่าแตะ

บทที่ 5 .

จำนวนคำ:2035    |    อัปเดตเมื่อ:29/07/2023

ค่ไหนกันเชียว ตั้งแต่ที่ถูกนินทาเสียๆ หายๆ ฉันก็เข็ดหลาบ

อจบเรื่องหนึ่ง พี่อุ้มก็เป

ียกว่าถามอย่างหยั่งเชิง เพื่อให้ตัวเอง

ล็ค

าจจะติดงาน หรือไม่ก็คงล้มเลิกแผนการตามจี

ยหัวกันไปหมดแล้ว เข้าใจนะว่าเป็นใครก็ไม่รอ สู้ไปเริ่มจีบผู้หญิงคนใหม

กพิเศษ:

กพิเศษ

นพิเศษ จึงไม่มีเวลาที่จะไปตามขาย

มาหมกตัวอยู่ที่ร้านสักฃองผมทั้งวัน แต่อย่าคิดว่ามันจะมาช่วย

แหละ ต้องดูแลกันไปยังไงมันก็

ที่ไม่มองหน้าคู่สนทนา ไอ

ยินก็ทำให้ผมรีบวางเครื่องมือที่

ื่อเดินไปคว้ากุญแจรถที่วางอยู่บนล็อกเกอร์ “ฝากร้านหน

ไม่แปลกใจที่ได้ยินประโยคนี้ตอบกลับมา เรื่องกิ

งแล้วกัน” มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากาง

ดนี่เล

ผมก็เดินออกจากร้าน ตรงไปที่มอเตอร์ไซค์คู่ใจของตัวเอง

านในโรงพยาบาล เหตุผลที่ผมรู้ตารางเวรของข้าวหอมก็เพ

ง” จากที่กวาดสายตามองรอบๆ บริเวณกลับ

ออกไปเมื่อสัก

้ากัน คืนนี้คงนอนไม่หลับเป็นแน่ เพราะฉะนั้นผมก็

ื่อกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง ก

กำลังรุมดูอะไรสักอย่าง จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงร้อ

งไปดู เผื่อจะสามารถช่วยอะไรได้บ้าง ดูท่าแล้วไทยมุงก็แค่มาเพื่อสอด

แต่วันนี้จู่ๆ ก็ชักขึ้นมา” แม่ของเด็กผู้ชายที่กำลังเกิดอากา

ก็เห็นชัดถนัดตาว่าพยา

้ชายให้ขึ้นมาหนุนที่ตักตั

นเท่านั้น ให้น้องไปอยู่ในความดูแลขอหมอจะดีที่สุดนะคะ” ข้าวหอมพยายามพูดอย

แต่ว่า...ขับไม่เป็น

ไปมองแล้วเห็นว่าคนพูดคือรุ่นน้องที่เคยร่วมว

รับพี

ไปรับกุญแจรถมาถือเ

คันนั้

่ชี้ตรงไปยังรถกระบะสี

่อย” นิ้วเรียวกดรีโมทเพื่อปลดล็อก เมื่อมีเสียงสัญญาณด

คงอุ้มเองไม่ไหวหรอก และเธอ

ที่เบาะหลัง เพื่อให้เด็กนอ

ปนั่งท้ายกระบะเลยนะครับ...ส่ว

กว่า จะได้ดู

้นๆ ก่อนจะเดินอ้อมไป

ึกพิเศษ

พิเศษ:

ลับเข้ามาอีกครั้ง เพราะระหว่างทางที่กำลังนั่ง

ต่ถ้าเจอคนกำลังเดือดร้อนฉั

็นเพื่อนหน่อยสิ” ยก

ับเขาสิ” ฉันกับพี่แบล็คส่งตัวน้องผู้ชายถึงมือหมอแ

ี่แบล็คคงจะอาศัยจังหวะที่ฉันค

้ล่ะไวเ

” ครั้นพอคิดมาถึงตรงนี้ฉันสามารถคาดเดาได้เลยว่า

ไงพ่อก็คงไม่ฟังคำอธิบายของฉันอยู่ดี เ

วนใจข้าวหอมเลยนะ แค่ไปกินข้า

ยอมรับเลยว่าแวบหนึ่งฉันหวั่นไหว ทั้งสีห

มแน่ใจ ถือซะว่าให้รางวัลตอบแทนที่เขาช่ว

มใบหน้า เรียกได้ว่าเปลี่ย

หมั่นไส้จริงๆ ไม

งสูงเดินนำไปที่รถฉันก็เดินตามเ

มื่อเกิดความสงสัย เท่าที่จำได้ล่าสุดรถมอเต

์มันขับม

ริงๆ กับเรื่องอื่นกระต

น้ำเสียงฉันติดปร

งไขว้ กระโปรงทรงเอนี่ถือได้ว่าเป็นอะไรที่ใส่แล้วลำบากในการนั่งรถมอเ

มาบอก ซึ่งฉันก็ไม่ได้ตอบรับอะไร กลับกันก็เอื้อมมือไ

่าอย่างอื่นของตัวเองจะไปสั

เปิดรับโบนัส

เปิด