MY BOY ผู้ชายข้าใครอย่าแตะ

อการแนะนำตัวเพื่อหวังอะไรมาก

ิด แต่ฉ

..เหรอ?” ชื่อโรง’บาลที่หลุดออกมาจากปากพ่อด

ในเมื่อโรงพยาบาลที่กล่าวถึงเม

่งนี้ผมก็เริ

ประโยคที่พี่อุ้มพูดเมื่อตอนกลางวันแวบเข้ามาในหัวฉันทันที และ

ของพ่อเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หนำซ้ำสีหน้าที่แส

น...ถ้าทำหน้าบึ้

ลื้มได้น่ะสิครับ” คุณปราชญ์โพล่งข

ต” ประกายเจิดจ้าในแววตาของพ่อมันกำลังส่องประกายอย่างปีติย

ะหมดแบบนี้ จะให้

ียนอะไรหรือเปล่า” แม่คงมองออกว่าเวลานี้ฉันรู

ล่า?” เพื่อเป็นการรักษาหน้าแม่

งตรงมาที่ฉันก็แฝง

ยได้ค่ะ” ฉันไม่ปฏิเส

นดีกว่า” คุณปราชญ์สรุปเสร็จสรรพ ก่อนที

ารอื่นๆ ที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ แม้ว่าหน้าต

ข้างกายกลับเอื้อมมือไป

นะครับ น้องข้

อันที่จริงก็ไม่หิวเลยด้วยซ้ำ แต่ถ้าให้พูดตรง

อเรื่องขนมไทยมากเลยนะ” เขาก็ยังคงไม่ลดละ

ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” ไม่ต้องรอให้

วามตั้งใจในตอนแรกคืออยากปลีกตัวไปอยู่ในห้องน้ำเพราะทนควา

เอง” ความหวังริบหรี่เร

คนพากันไปเอง” แต่แสงสว่างแห่งควา

ี่เดินอยู่ข้างกาย แม้ว่าภายในใจจะ

ยังทางเดินคับแคบ ไม่นานก็มาถึงหน้าห

เพื่อทำธุระส่วนตัว และก็อาศัยจังหวะนั้นส่งไ

: ฉันอย

(สติกเก

อความจากเพื่อนส

คทิ้งไปมีผู้หญิงอื่นล่

มคิดในหัวก็เริ่มตบตีกันเอง ว่า

ตลกนะเว้ย นี

ัยรุ่น มีไรว่ามา

ับใครก็ไม่รู้ ดูท่าว่าจะถ

ก็ได้ รอดูไปก่อน ถ้าใ

m: ช่ว

นเป็นอย่างนั้นจริงๆ และฉันก็ไม่ได้ตื่นตูมไปเองด้ว

: ยังคิ

(สติกเกอร

๋ยวรายงานสถานการณ

กจากแอปพลิเคชันไลน์ เมื่อทำธุระเสร็จสิ้น

ร์ข้าวหอม

ิทธิ์ที่จะสงสัย เพื่

าพ แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ตัวตั

ไว้ติดต่อ

ิเสธอะไรไม่ได้ “แค่เรื่องงานเท่านั้

ศัพท์คืนเขาหลังจากกดเบอร์ตัว

พ่อเราสองคนกำลังคิดจะทำอะไรอย

็เห็นจะมีแต่พี่ขอบฟ้าเท่านั้นที่พ่อไม่กล้าบงการชีวิต

้วยเหรอครับที่ท่

าเป็นเรื่องคู่ชีวิตข้าวจะขอเลือกเอง” ไหนๆ เขาก็เป็นฝ่ายเปิดประ

คนจะได้ช่วยกันหาทางออกกับสิ่

ป็นคนที่ถูกข้าวหอมเ

ิ้มอ่อนโยนไม่อาจส่งไปถึงแว

่คุณปลื้มพูดประโยคนั้นออกมาฉันทำยังไง? ก็คงต้องตอบอย่างหนักแน่นเลยว่า...เดินหนีท่าเดียว

งไม่เป็นหรือไง ถึงได้ใ

ดที่ส

อะไรนั่นไปเลยว่ามีแฟนแล้ว เขาจะได้เข้าใจ”) คำแนะนำที่พ้อ

่ไหน” นี่สิเรื่องให

อกๆ ก็ได้ รับรองเลยว่าไม่มีใคร

กเสียงลงไปดังลั่น แค่นึกภ

ือมระอาไม่ใช่เหรอ เพราะงั้น...เธอก็หัดดื้อด้านซะบ้าง อะไรที่ท่านไม่อยากให้ทำ ก็ทำซะ!”) ที่พ้อยท์พูดมันก

คร์มากเกินไปจนบางทีก็ลืมหั

อยฉันก็จะทำอย่างที่เธอแนะนำ” ขอแค่ครั้งนี้ครั้งเ

ื่องมันเป็นมายังไง แค่เธอเอ่ยปากขอความช่วยเหล

ิง ก็จากที่สังเกตมาพ้อยท์เอาแต่พูดเรื่องพี่แบล็คกรอก

ขนาดไม่มีอะไรยังเสียงสูงขนาดนี้ ถ้ามีจร

่อน เดี๋ยวบอกอีกที” เราสองคนล่ำลากั

ิดเอาไว้จริงๆ ว่าเขาต้องทักมา เพราะข้อความแรกที่ป

อยังครับ ขอคุ

นะคะว่าถ้าไม่ใช่เร

ถ้ามัวแต่อ้อมค้อมก็ไม่ทำ

ะดวกล่ะครับ หรือว่

: ใช่ค่

ระโยคนั้นส่งไปหาเขา แฟนหลอกๆ น

: ก็แ

มีสิทธิ์เป็นไ

ขตเองก็เหมือน

ก.

หลังจากอ่านทวนประโยคนั้นไปสองรอ

m: แล้

า ฉันคงโดนฟาดด้ว