เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80's

ยิบมาพร้อมดินสอหลายขนาด มันนานมากแล้วที่มนุษย์เป็ดอย่างเหยาซื่อเคยวาดรูป แต่ถ้าได้รื้อฟ

นำรูปของเธอกับลูกชายหญิงฝาแฝดมาติดที่หน้าร้าน เธออดหยุดยืนมองไม่ได้ ใบหน้าของเด็กฝาแฝดที่ยิ้มกว้างจนดวงตาเป็นประกาย ด้

หายลับตาไป ทว่าภาพครอบครัวสุขสันต์ที่อยู่หน้าร้านถ่ายรูป ที่มองอย่างไรก็รู้ว่านี่เป็นรูปแ

้นมีลูก! ลู

.

หย่ง- กั๋ว

ณ์สำหรับฝึกเขียนอักษร รวมทั้งหนังสือคัดอักษร เด็กแฝดทั้งสองหัวไวกว่าที่เธอคิดไว้มาก ซ้ำยังสนุกกับการ

เด็กๆใส่แล้วกัน เวลาเด็กๆ ทำเ

ีเจ้

ันๆ คุณนายก็เอาแต่ตามหาสามีที่หายไป นางเข้าใจคนมั่นในรักอย่างหลินเหยาซื่อ แต่สามีที่หายไปสามปี หากยังมีชีวิตอยู่ก็ควรกลับมาหาลูกหาเมียสิ แต่นี่หายไปไร่ร่องรอยเหมือนคนไม่ต้องการกลับม

ายมือโยเยของลูกๆ ที่ฝึกเขียน

ุ่ยชิวหันไปมอ

แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน เธอเลี้ยงเด็กจน

่ชื่อจางหย่ง” เด็กหญิงตัวน้อยใช

ะ” จางหย่งเอียง

ชื่อคุ

่เคยรู้จัก ‘ผู้ชายคนนั้น’ ก็พอจะนึกออกมาเป็นคนเย็นชามากแค่ไหน นอกจากขยันทำมาหากินดูแลกิจการในส่วนที่บิดามอบให้อย่างดีแล้ว เรื่องอื่นก็นึกไม

ก็คือ คู่แฝดสองคนนี้ ลูกชายหล่อ ลู

-คัง-

นใจทั้งที่ต้องฉีกยิ้มเปี่ยมสุข อย่างไรเขาเป็น ‘พ่อ’ ของเด็กแฝด เ

หย่งออกเสียงพร้อมกันแล้วค่

วนคุณพ่อไปสวนส

พาคุณพ่อไปสว

มีในนามคนนั้น คงจะเล่าบรรยายแต่เรื่องดีงามทำให้ลูกๆ ถึงยิ้มทุกครั้งที่พูดถึงพ่

อกลับมาเราจะไ

ูปคุณพ่อเลย” จาง

ีรูปคุณพ่ออยู