จอมเสเพลอย่างท่านอย่ามาเกี้ยวข้า!

หรือไม่ บุตรชายของท่านพ่อบุญธรรมข

ๆ ก็ใฝ่ถึง รูปของเขายังมีคนวาดขายในตลาด

เขาเป็นคน

้อยรู้สึก

อกเขารูปงามแล้วใจเล่าจะ

ัดนี้ไม่รู้ตัวเลยว่าถูกอ้ายเจิงปฏิเสธไม่ยินยอมสมรสด

่อนข้างดี เขาเป็นคนสุภาพอ่อนโ

สบายใจ ข้ากับพี่ชายของข้าห่างกันหลายปี เขาไม่เคยเล่นกับ

์หญิงของหม่อมฉั

เด็กเล็กเอาเสียเลย ถึงองค์หญิงจะอายุสิบสองขวบปีแล้วแต

แล้ว อาอวิ๋นถอนหายใจ เดิมทีคิดชวนองค์หญิงไปเดินเล่นเสียหน่

ญิงแผ่วเบา ตามใบหน้าและตามแขนขององค์หญิงมีร่องรอยดำด่างอันเกิดจากแผลอยู่ห

างมีรอยแผลเต็มตัวเช่นนี้เมื่อโตขึ้นและรู้ความจะคิดมากหรือไม่ ได้แต่หวังว่

าวนานกว่าทุกวัน มักเป็นเช่นนี้กิจวัตรประจำวันขององค์หญิงมีสิ่งใดกัน องค์หญ

แต่ กินแล้วอ่านตำรานิ่ง ๆ หลังจากนั้นก็นอน เมื่อตื่นมาก็ทรงกินอีก วนเวียนอยู่เช

าอวิ๋นต่อให้มีพิธีปักปิ่นอีกสิ

แล้ว ไม่ได้การ องค์หญิงน้อยต

ลายเป็นพี่ชายบุญธรรม เอ๋อรั่วฉีหลันจึ

งจะแอบดูภาพวาดของบุรุษได้อย่างไร แต่เนื่องด้วยทนรบเร้าจากองค์หญิงน้อยไม่ไหวอีกทั้งร

าดของท่านอ้ายเจิงมา

ืองบดจนเป็นแป้งผสมน้ำผึ้งจนเข้ากัน ตกแต่งเป็นรูปดวงจันทร์ บ้างก็เป็นจันท

งเดิมของแคว้นลู่ที่องค์หญิงโปรดปราน

เคี้ยวกรุบ ๆ ทำหน้าตาพึงพอใจในข

ร่างสูงเพรียว ใบหน้าหล่อเหลาดุจหยกสลัก ดวงตาทอป

วก็จำได้จนขึ้นใจ แต่ความงามของเขาไม่ได้ทำให้องค์หญิงน้อยรู้สึกอันใด คงด้วยเ

ของบุรุษผู้นี้งดงามยิ่

ำร่ำลือ อาอวิ๋นคล้ายจะเห็นอ้ายเจิงผู้

เข้มงวดยิ่ง ยามอ่านไม่พูดยามกินไม่สนทนา อาอวิ๋นเจ

องค์หญิงน้อยจึงฝักใฝ่ในเรื่องกินนักหนา ความ

ะองค์ทรงลืมแล้วหรือ ที่ท่านอาจารย์แสร้งมองไม่เห็นและไม่ลง

หตุใดข้าไม่

ก็ทอดถอ

ับข้าเพราะล้วนกลัวผื่นของข้าจะไปติดพวกเ

วนี้นับวันยิ่งส่งผลกระทบ องค์หญิงน้อยไม่อาจมีเหงื่อได้ ตำหนักทั้งตำหนักของพระองค์จึงกล

เล่นเหมือนเด็กผู้อื่น มีช

ังเปิดสำนักหมอรักษาให้ชาวบ้านที่ยากจนโดยไม่มีเก็บเงิน บุตรชายของท่านหมอย่อมใจดีไม่ต่างกัน เพียงแต่ว่าคนผู

ุใดเขาจึงมีข่าวลือ

องค์หญิงมองบุรุษที่จะเป็นสามีในอนาคตในแง่ร้าย แต่คงมีนางกำน

นเพคะ ในจวนผู้มีอำนาจไม่ว่าที่ใดล้ว

น้อยย่อม

เดียว ท่านพ่อบอกว่าสตรีล้วนน่าร

ายครั้งจึงทำให้คนถามไม่ได้รับคำตอบ ครานี้ก็เช่นกัน อาอวิ๋นเองไม่สามาร

ม่เคยเกิดความรักใคร่จริงจังกับผู้ใด นอ

จึงไม่อาจสั่งสอน

ขึ้น ด้วยกำลังจะเข้าสู่หน้าหนาวอันทำให้การเดินทางยากลำบากเพราะ

ินทางในฤดูหนาวหรือฤดูฝนแล้วจะต้องใช้เวลาเดือนทางราวหนึ่งเดือนเลยทีเดียว ดังนั้นเพื่อย่นร

ปพบเจอว่าที่พ่อสามีเพื่อสร้างความประทับใจ แต่เพราะเป็นฤดูหนาวที่คนมักเกียจคร้าน องค์หญิ

ตรสาวเพียงคนเดียวด้วยขนมและอาหารชั้นเลิศ แม้ว่าอาอวิ๋นจะพยายามห้ามปร

ดอาอวิ๋

้นซูอาน ก

มาเป็นเชลยและยินยอมมอบกายให้กับเขาด้วยหลง