icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จอมเสเพลอย่างท่านอย่ามาเกี้ยวข้า!

บทที่ 2 ปฏิเสธ

จำนวนคำ:2540    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

วฉีหลันในวัยสิบสองปีกำลังเรียนวิชาประวัติศาสตร์ราชวงศ์ร่วมกับองค์หญิงและ

้างความภาคภูมิใจให้อาจารย์ผู้สอนเป็นอย่างยิ่ง แต่เพราะนางเป็นเช่นนี้จึงทำให้นางกลายเป็นคนที่องค์หญิงและท่านห

กล้ง ด้วยนางเป็นองค์หญิงที่เกิดจากอัครชายาของอ๋องผู้ค

ัพนัก ด้วยฝ่าบาทแคว้นซูอานเคยขอให้แคว้นลู่ส่งภาพวาดองค์หญิงทั้งหมดใน

ิงเอ๋อรั่วฉีหลันผู้นี้ที่ไม่มีองค์ชายใดต้องการนับเป็

าทจึงส่งสาสน์มายังท่านอ๋อง ขอองค์หญิงเอ๋อรั่วฉีหลันเพื่อเป็นบุตรบุญธรรมของท่านหมอเทวดาอ้ายเสิ่นอั

ท อีกทั้งยังรูปงามนักมีใจฝักใฝ่สตรีที่งดงามยังมีอนุในเรือนอีกสิบห้าคนที่ล้วนเป็นหญิงงามในใต้หล้

ดินที่มีนางฟ้ามากมาย เล่าลือกันว่าอนุของอ้ายเจิ

ก บารมีมากล้นเป็นที่หมายปองของสตรี ถึงคล้ายจะมีฐานะต่ำต้อยกว่าอ๋องในยามนี้ แต่ด้

้วน ผิวพรรณดำด่างด้วยรอยแผลอันเกิดจากผื่นแพ้ เมื่อเกิดผดผื่นย่อมเกิดการคัน

ง ให้ท่านหมอเทวดาอ้ายเสิ่นช่วยรักษาบุตรสาวให้หายจากผื่นแพ้ที่นางเป็นอยู่ แต่การรักษาทราบว่าอา

่อเป็นการผูกสัมพันธ์อันดี ก็ให้แต่งเป็นภรรยาเอกของอ้ายเจิงเสีย อย่างไรวันนี้ก็ต้องปูนบำเ

องเอ๋อรั่วบิดาขององค์หญิงที่ทร

หูของอ้ายเจิง สมรสพระราชทานยังไม่ทันบังเกิดเขา

ทสะ คนนิยมชมชอบสตรีงดงามเช่นเขา จะมีใจให้

ารณาอีกครั้ง เรื่องหมั้นหมายเอาไว้ก่อนแต่เรื่องให้รับเป็น

เป็นบุรุษที่เพิ่งเข้าสู่วัยหนุ่ม ผ่านโลกมาน้อยยิ่ง เรื่องสตรีจึงมอง

บิดาของนางก็รูปงามองอาจ ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น เอ๋อร

การเหลียวแลจากอ้ายเจิงแม้แต่น้อย เข

องปีจะแต่งกับเด็กน้อยได้อย่างไร กระหม่อมไม่ได้เป็นผู้นิยมเ

าททร

กปิ่นค่อยเข้าหอยามนี้หมั้นหมายตามธรรมเน

ทรงเห็นใจกระหม่อมเถิดไม่อาจรับนางมาเป็นภรรยาได้พ่ะย

กับนางที่สุด

งานพ่ะย่ะค่ะ คิดจะอยู่รับใช้พระอง

เชื่อหรือ อนุในจวนของเจ้าม

จิงไม

าว เมื่อพวกนางพร้อมที่จะออกจากจวนกระหม่อมไม่เคยขัดข้อง ฝ่าบา

จิงอย่างเหนื่อยหน่าย ทรงรู้

ราเห็นเจ้ามาตั้งแต่เด็ก ไม่ต่างจากลู่หนิงหวังและหานเซียว พวกเจ้าทั้งหมดเราล้วนรู้ใจยิ่งนัก อย่ามาหาข้ออ้างกับเรา เอาเถิดยาม

กเข่าลอบยิ

ใจกระหม่อม กระหม่อมจะดูแลนาง

ว้

ยเสิ่นมายังท่านอ๋องผู้ครองแคว้น เรื่องรับบุตรบุญธรรมนั้นหากองค์หญิง

องค์หญิงยังเยาว์นัก หลังพิธีป

ย่างเสียหาย องค์หญิงน้อยผู้มีร่างกายประดุจลูกสุกรผู

าจไม่ได้ออกเรือนไ

ญิงยังทรงพระเยาว์นักย่อมไม่รับ

วายจนเสร็จ จะว่าไปแล้วองค์หญิงในวัยเดียวกันต่างรักษารูปร่างเพื่อเตรีย

ใคร่นักหนา จะทำสิ่งใดล้วนตามใจนางจนนางมีสภาพเช่น

นจากตำหนักตัดเย็บเปรยออกมาว่าองค์หญิงฉีหลันใช

วนะ น่าอับอ

่ง อาอวิ๋นปีนี้อายุสิบสี่อีกไม่นานก็ปักปิ่นแล้ว แต่นางเป็นนางกำนัลจึงไม่มีพิธีนี้อย่

ีก็เตรียมตัวโสดไปจนตาย ไม่มีทางที่เจ้านายจะหาบุรุษดี ๆ สักคนให้ออก

ะจัดงานปักปิ่นให้

้กับองค์หญิงน้อยรู้เอาไว้ องค์หญิงน้อยเชื่

มีหรือไม่เล่า หากอ

บใช้องค์หญิงผู้มีอำนาจด้วยพระม

อยากมีพิธีปักป

ั้นเจ้าเตือนข

พค

ล้วกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่หลา

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 แทนคุณ2 บทที่ 2 ปฏิเสธ3 บทที่ 3 นำกำลังไปช่วยคน4 บทที่ 4 ตามหาคนรอด5 บทที่ 5 พี่ชายมาช่วย6 บทที่ 6 อาการป่วย7 บทที่ 7 ความเงียบทำให้รู้จักคน8 บทที่ 8 คำตัดสินของอ้ายเจิง9 บทที่ 9 อาฉีมาเป็นอันดับหนึ่ง10 บทที่ 10 เมื่อเติบใหญ่11 บทที่ 11 สองอ๋องที่น่ากลัว12 บทที่ 12 เข้าเมืองหลวง13 บทที่ 13 การต้อนรับของแคว้นซูอาน14 บทที่ 14 เมื่อได้พบเขา15 บทที่ 15 ความฝันของอาฉี16 บทที่ 16 พบฝ่าบาท17 บทที่ 17 องค์หญิงเจวียหยี18 บทที่ 18 เข้าข้างอาฉี19 บทที่ 19 พากลับจวน20 บทที่ 20 อาหารช่วยอาฉีได้21 บทที่ 21 จะนอนกับพี่ชาย22 บทที่ 22 เด็กดื้อ23 บทที่ 23 ซูบผอม24 บทที่ 24 อย่าบอกผู้ใด25 บทที่ 25 เจ็บป่วย26 บทที่ 26 รับสาวงามเข้าจวน27 บทที่ 27 รับพระบัญชา28 บทที่ 28 ที่ปรึกษาที่น่ากลัว29 บทที่ 29 ในที่สุดแล้ว30 บทที่ 30 ของขวัญจากท่านอ๋อง31 บทที่ 31 ตัดขาด32 บทที่ 32 แผนของอ้ายเจิง33 บทที่ 33 สามีกับภรรยา34 บทที่ 34 น้องสาวผู้เหี้ยมโหด35 บทที่ 35 เติบใหญ่36 บทที่ 36 เข้าใกล้ความตาย37 บทที่ 37 ไล่พวกนางออกไป38 บทที่ 38 แล้วแต่บุญวาสนา39 บทที่ 39 ข้าจะช่วยเขาเองเจ้าค่ะ40 บทที่ 40 ไร้สติ41 บทที่ 41 จำนางไม่ได้42 บทที่ 42 หลีกเลี่ยงที่จะพบหน้า43 บทที่ 43 จำใจกินข้าว44 บทที่ 44 หลอกล่อ45 บทที่ 45 รู้เหตุการณ์ล่วงหน้า46 บทที่ 46 เชลยสงครามที่ช่วยเหลือสองอ๋อง47 บทที่ 47 อาฉีเปลี่ยนไป48 บทที่ 48 ข้าเป็นคนดี49 บทที่ 49 หน้ากากพี่ชาย50 บทที่ 50 ความฝันเฮงซวย51 บทที่ 51 คนที่เชื่อถือได้52 บทที่ 52 สตรีดั่งงูพิษ53 บทที่ 53 คู่ครองของอาฉี54 บทที่ 54 หลีกเลี่ยงชะตากรรม55 บทที่ 55 วันคัดเลือก56 บทที่ 56 ประธานในงาน57 บทที่ 57 เบื้องหลังการถอนตัว58 บทที่ 58 ว่าที่พระสวามีของอาฉี59 บทที่ 59 ในที่สุดก็หาพระสวามีได้60 บทที่ 60 อย่าแต่งงานได้หรือไม่61 บทที่ 61 ชิงตัวเจ้าสาว62 บทที่ 62 สตรีในฝันของอาฉี63 บทที่ 63 เข้าข้างตนเอง64 บทที่ 64 ตามหาอาจารย์ปู่65 บทที่ 65 ศิษย์ผู้ประหลาดของอาจารย์ปู่66 บทที่ 66 อ้ายเฟยหลง67 บทที่ 67 อ๋องปากแข็ง68 บทที่ 68 หรือว่านางจะ69 บทที่ 69 เจ้ารอข้าใช่หรือไม่70 บทที่ 70 มุมมืดของคู่รัก71 บทที่ 71 ความฝันหรือความจริง72 บทที่ 72 ตัดไฟแต่ต้นลม73 บทที่ 73 เอาไว้ก่อนแล้วกัน74 บทที่ 74 เจ้ามิใช่ขอทาน75 บทที่ 75 ตามหาเด็กน้อย76 บทที่ 76 หมดตัว77 บทที่ 77 ความกลัดกลุ้มในใจ78 บทที่ 78 พี่ขอโทษ79 บทที่ 79 เจ็บปวดหัวใจ80 บทที่ 80 ปล้นคนรวยช่วยคนจน81 บทที่ 81 พ่อลูกที่พบกัน82 บทที่ 82 ผู้ที่ร่ำรวยที่สุด83 บทที่ 83 ข้าไปทำสตรีใดท้องหรือไม่84 บทที่ 84 ดำเนินการตามแผน85 บทที่ 85 ถูกลอบทำร้าย86 บทที่ 86 ยื้อชีวิตเอาไว้ได้87 บทที่ 87 เรื่องที่แก้ไม่ตก88 บทที่ 88 ตามหาให้พบ89 บทที่ 89 ลูกของเราใช่หรือไม่90 บทที่ 91 ต้องให้บุตรชายสั่งสอน91 บทที่ 92 พอพระทัย92 บทที่ 93 มีเพียงอาฉีที่ช่วยได้93 บทที่ 94 แสดงความจริงใจ94 บทที่ 95 งดงามเหลือเกิน95 บทที่ 96 ของจริงฟินกว่า96 บทที่ 97 เข้าใจกันเป็นอย่างดี97 บทที่ 98 ไม่เคยเข้าใจเลยสักนิด98 บทที่ 99 สัมผัสแห่งความหวานชื่น99 บทที่ 100 ข้าไม่ยินยอม100 บทที่ 101 ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่คุณ...