ต้องมนต์บุปผา

งแคว้นเหลียงอนุชาร่วมสายโลหิ

นมาหลายปี ชื่อเสียงเลื่องลือในเ

หากไม่พอใจผู้ใดอย่าได้คิด

จะเอาชีวิต เก่งกาจปราบศัตรูอีกทั้งไม่ว่าฝ่า

ามารถสนองพระราชโอง

จของเขาจึงเลื่อ

กายงดงามเป็นอย่างยิ่ง แต่ใบหน้าของนางที่ดูเหมือนว่

่ หากเป็นผู้อื่นคงได้ไล่นางผู้นี้ออกไปจากห้องแล้ว แต่สำหรั

นหัวเราะเยาะ ในเมื่อเขาต้องการเพียงร่างกา

งดงามปานนั้นหาก

ได้ สตรีไม่ว่าจะมีใบหน้างดงามเพียงใดหากไม่

ใบหน้าน่าเกลียดเพียงนี้กลับยังคงความมั่นใจไม่หว

ยงนั่งลงข้างเตียงเสียงครางแผ่วหวานของสตรีผู้

หลาดยิ่ง แต่

ข้าหิ

ิวซือซือกลับเห็นว่าคนที่นั่งอยู

วร้องขอด้วยน้ำเสียงแผ่วหวานยั

นนั้

ห้นาง ข่มความกระหายไว้ภายในอ

อกมา เมื่อนางโลมผู้นี้เห็นร่างกายนี้เต็มตานา

่มน้ำแ

ริมฝีปากเข้าแล้ว หลิวซือซือครั้นบังเอิญถูกมือขอ

็นริมฝีปากบางของเขาคล้ายบ่อน้ำ ภายในใจร

ะดุจตนเองกำลังตกอยู่ในความฝัน มัว

ะวาบหวิวอย่างถึงที่สุด กระนั้นนางก็ไม่รู้จะวางลิ้นต

มหวานภายในหลิวซือซือที่รู้สึกราวกับกำลังขึ้นสวรร

้สึกดีเป็น

สได้ หญิงร่านนางนี้กล้าแม้กระทั่งใช้มาร

กในขณะที่กำลังครอบ

่งพิศใบหน้าเนียนสวยนั้นเมื่อรับรู้ถ

หน้ากากแผลเป็นของหลิวซือซือหลุดออ

มานานปีจึงค่อย ๆ ไล้สัมผั

่อเขาเริ่มดึงสิ่งที่เหมือนแผลเป็นจนค

มือของนางยังซุกซนสัมผัสปลายถันเล็กของเขาด้วยความสงสัย กล้ามเน

หมดเมื่อเห็นใบหน้าที่แท้จริงของสตร

ทั้งใบหน้านี้หาได้

ับอายงดงามจนหมูมวลผกาต้องโศกศัลย์

่นแกล้งข้า คิดจะลองใจข้าให้

้กับความคิดเด็ก ๆ ขอ

ในที่สุดข้าก็จับคนงามได้แล

ังตกตะลึง สตรีผู้นี้พล

ือร้อนเหลือเกินเจ้าค่ะ ช่วยซือซือด

ู่เบื้องหน้าเขาคือปทุมถันงดงามอวบล้นคู่หนึ่งโจวเจ๋อฮั่นกลืนน้ำลายเหน

้ายกาจเป็น

รงๆเลยเจ้าค่ะ มีตรงนี้อีกเพียงได้

ว่าเขาคนนี้คือเทพเซียนที่

ยังจับมือของเขามาสำรวจความคับแน่นของตนเองที่

ปลายนิ้วไปตามความต้องการของนางเพี

ดจะใช้ริมฝีปากช่วยเหลือนางดั่งเช

ุษหลายคนใช้งานได้อย่างไร เพียงจับ

้นี้เป็นผู้ที่เจ้าอี้เหวินคัดเลือกมาแล้วย่อมเรียกได้ว่

่วนกลีบเกสร นางโน้มตัวมากัดริมฝีปากเขาจูบเขาอย่างกร

งสวาทของนางและสิ่งที่ทำให้เขาตกตะล

เขาเหตุใดสตรีผู้นี้ที่ใช้เรือนร่างหาเง

างเรียกเขาว่าเทพเซียนในคราแรกเขาเพียงคิดว

งยา เจ้าอี้เหวินแม้จะต่ำช้าไปบ้างแต่กับสตรีเข

ยับยั้งชั่งใจตนเองได้ในทันที นา

างต้องการเข้าไปในร่างของนางและปลดปล่อยความต้องการออกมา

ระหลาด นางเจ็บแสบในส่วนนั้นสติของนางไ

างเลือนรางนี้ที่ทำให้นางรู้สึกดีขึ้นได้แต่เท

เข้าหานิ้วของเขาดูดปากขอ

ย่าหยุด ช่วยข

่างกายและน้ำเสียงกระเส่าโจวเจ๋อฮั่นบ

เป็นอย่างยิ่ง ยังไม่ทันที่โจวเจ๋อฮั่นจะถอด

ารที่เฝ้าอยู่หน้

จากหอซิ่วแดงขอเข้าเ

งสตรีที่กำลังนัวเนียร่

นางไปแล้วให

ะย่

บสตรีพร้อมกันถึงสามคนเลยหรือ ในยามนี้นอกจ

นักมาให้ผู้หนึ่ง ครานี้เขาถูกนางผลักลงเตียงแล

างให้ลึกยิ่งขึ้น เตรียมร่างกายของนางให้พร้อมไม่ต้องกา

วเจ๋อฮั่นเพียงแต่ขยำหน้าอกของนางเท่านั้นเขาอย

ว่าหากไม่ใช่สตรีที่เขาผูกพันแล

้งร่างสั่นระริกความรู้สึกที่คล้ายว่ายังไ

ิ้วมือของเขา หญิงสาวดันร่างของต

้ที่ใหญ่โตกว่านี้ ท่านพอมีสิ

ที่ร้องขอของนางช่างเปิดเผย สตรีนางนี

ต่อสู้อยู่ด้านนอก พลันทหารยามของเขาถูกกลุ่มคนกลุ่ม

งงามในอ้อมกอดก่อนจะอุ้มนางขึ้นมาด้วยมือข้างเดียวแล้วใช้

นล้มลง เขาวางนางลงที่เตียงใช้ผ้าห่มมัดร่างของนางไว้เมื่

กวางคงรุนแ

ง อาภรณ์ที่สัมผัสรัดร่า

ผู้นั้นเพื่อมาช่วยบรรเทา จึงร้องโวยวายให้

นหนาแล้วจึงกระโจนเข้าไปต่อสู้กับเหล่านักฆ่าอย่างเหี้ยม

ู้หนึ่งใช้ยาทำให้นางสลบอ

างว่องไว ด้วยไม่อยากปล่อยนางไว้ลำพังจึงได้แต่มือ

สังหารนักฆ่าจนหมดสิ้นเสียงการต่อสู้ทำ

าของโรงเตี๊ยมรีบนำคนของเขา

ำให้เขาถึงกับขาสั่นแทบจะทรุดล

เห็นเช่นนั้

ชดเชยให้อย่างงาม

ยท่าน ขอบ

าปาดเหงื่อ อย่างน้อยก็คงได้เงินชดเชย

่ชั้นสามในฝั่งนี้ ข้าสั่งเหมาท

ีกทั้งนายท่านทั้งสองก็อยู่คนละฝั่งเขาย้ำคนฝั่งนั้นแล้วว่าห้

างโรงเตี๊ยมของข้ากว้างขวางคนที่ขอพักก็น่าสงสารเป็นเพียงคุณ

นผู้นั้นจนเขาขา

้ามีโทษอย่าง

เตรียมให้เรียบร้อยนายท่านโปรดอภัยให้ข้า อีกอย่างพวกท่าน

สุดท้ายก็ไล่เขาไปคนผู้นั้นจึงปาดเหงื่อล

ราวกับกระสอบนุ่นนุ่มนิ่มแล้วคิด

ุรุษที่ผ่านสงครามมาอย่างโชกโชนก็ยังคงต้องก

าเก็บกวาดศพให้เรี

ผู้ใดไปสืบ

ำทหารองครักษ์ก็หายไป

่โจวเจ๋อฮั่นกำลังพาสตรีในอ้อมแขนไปต่อเรื่องที่พวกเขาเริ

เจ้าคะ เป็นคุณ

่อสู้กันดังขึ้น ฝั่งนั้นเป็นฝั่งที่หลงจู๊ห้ามพวกนา

่างยิ่งที่เห็นสตรีผู้หนึ่งท่าทางคล้ายคุ

กล้นางก็ยิ่งแน่ใจว

ัง

อซือชะงักอยู่ตรงนั้นเมื่อถูก

เบื้องหน้าชุ่ยหลินแทบจะล้มลงจน

ป็นอย่างดีในขณะที่เขาไปทำธุระส่วนตัวคุณหนูกลับหายตัวไป

ช้ผู้นั้นพยักหน้าหงึกหงักอีกทั้งยังน้ำตาร

าอยู่กับนายท่านในสภาพเยี่ยงนี้ ได้โปรดปล่อยคุณหนูด้วยเจ้าค่ะนายท่าน เป็นความผิดของบ

นี้คือนายหญิงของนางพร้อมขมวดคิ้วรูปกระบี่เข

เห็นเขามองตนเองด้วยสายตาเช่นน

อบกายทำให้นางรู้สึกว่าตนเองเป็นเพียงฝุ

ีผู้นี้ที่อยู่ในอ้อมกอดข้าเ

่แน่ใจ แต่เขาจะไม่มีวันปล่อยนางไปหากไม่

งผิดพลาดบางอย่างคุณหนูจึงได้อยู่กับท่าน เมื่อสักครู่บ่าวเพียงไปนำน้ำ

รีที่ถูกส่งมาให้นายท่านของข

นรนมาหาท่านอ๋อง เขาเข้าใจว่านางเป็นนางโลมที่ท่านรองแม่

่นางโลมเมื่อสักครู่ที่นางมาถึงหน้าประตูนางจะเปลื้องผ้

ยิ่ง ทั้งที่ในใจอยากเอ่ยออกไปเ

ดูหวงแหนเช่นนั้น นางคงได้กลา

บใช้ใกล้ชิดเช่นเขาย่อม

กัน สตรีผู้นี้เป็นคุณหนูของจวนข้าน้อ

ยขึ้น คำขอร้องของเขาดูแข็งกร้าวอีกทั้ง

้องลงมือ ชื่อเสียงของสตรีเป็นสิ่งที่เปราะ

ชีวิตอีกทั้งอยา

กทั้งส่งสายตาแข็งกร้าว