ต้องมนต์บุปผา

ามาแล้วหรือ

มื่อเห็นพระอนุชา ไม่คล้ายคนเพิ

อเห็นว่าคนทั้งคู่โตขึ้นร่างกายกำยำล

กมาไม่ขาดปาก อีกทั้งยังให้ขอ

่ชายหลอกให้เข้าวังเร่งด่วนเข้าแล้วจึงสั่

ด้วยตนเองนี่ไม่แปลกไปหรือ องครักษ์ที่ท่า

นางกำลังเป็นเป้าโจมตีอย่างไรเสียต้องป้องก

ก็งดงามยิ่งการไปเฝ้าคนงามสำหรับเขาก็ไม่ใช่เรื่องไม่ด

ดูบอบบางแต่องอาจเข้มแข็งเป็นหนึ่งด้านบุ๋นในแผ่นดินนี้ไม่มีใครเทียบได้ ด้วยพระพักต

สูงกว่าฮ่องเต้เล็กน้อยสมบูรณ์แบบสมชายชาตรีเป็นที่เลื่

ธ์และเป็นนักวางแผนมาตั้ง

ายุห่างกันเพียงสองปีมักจะตัวติดกั

งที่ทุกคนล้วนลงความเห็นว่าเป็นเครื่องประดับชั้นดีของวังหลวง

่ เห็นท่าทางเช่นนี้แล้วคิดว่าตนเองโดนหลอกเข้าแล้ว เป็นถึงฝ่า

ด้รับพระราชทานอนุญาตจากฮ

าด้วยกันอย่างใกล้ชิดกันที

ยคน่าโดนประหารพวกนี้ออกไปได้โดยที่ผ

อกเจ้าเช่นนี้เจ้าจะยอมมาหาข้าเหรอ เ

้วยพระพักตร์สดใสหาได้ใส่ใจคำพ

เต้โจวซุ่นจื่อรู้สึกผิดน้อยลงที่ทำใ

ามสงครามได้คงมีแต่น้องชายของเขาผู้นี้ แม้โจวเจ๋อ

มาล้วนคือความจริงใจหาได้เสแสร้

ที่ฝ่าบาทเช่นเขาจะนิยมชมชอ

งหนุ่มหน้าแดงด้วยโทสะ

าคงได้จบเรื่องนี้ด้วยกำปั้นกับฝ

อดภัยดีวันนี้เพียงแต่แจ้งข่าวให้เจ้ารู้ ข้าบอกเจ้าว่าถูกลอบฆ่า แต่ไม่ได้บ

์ กระหม่อมมีเรื่องสำคัญที่ยังติดค

ยังต้องได้พบเขาทุกวันเหตุใดต้องรีบร้อน บัดนี้เขามีสิ่งที่สำ

รค์ถึงกับตาเหลือกเมื่อได้ยินคำกล่าวชวนให

เติบโตมาด้วยกัน แต่ไม่คิดไม่ถึงว่าจะมีใครในใ

ให้เจ้าเข้าวัง เจ้าจะทิ้งข้าไปทำสิ่งใดอย่างนั้นหรือ ข้าอุตส่าห์

ยนเป็นอย่างยิ่ง ฝ่าบาทเอื้อมมือมาโอบไหล

าหารและสุราเตรียมพร้อมมากมายเพียงใด ว

ยต้องการพักผ่อน

ป็นพี่ชายคิดถึงเจ้าจริงๆ เจ้ากลับมาแล้วยังไม่ยอมเข้าวั

ม่อมเหนื่อยจริงๆ

้น่าชังนักแต่รู้ทั้งรู้ว่าเขาเจ้าแผนการเ

้อดึงยิ่งกว่าข้าก็คือเจ้าต่างหาก วันนี้อย่างไรเสียเจ้าก็ต้องร่วมดื่มกับข้า" ตรัสเสร็จฮ่อง

อสังหารแผ่รอบพระวรกายอยู่เสมอ พระ

อนุชา ยังไม่ถือพระองค์รินสุราให้ท่านอ๋อง ตอนนี้เห

หญ่ข้างกายฝ่าบาทได้เพียงไม่กี่ปี แทน

มื่อประสบกับตนเองจริงๆ ก็ยังคาดไม่ถึงว่าฝ่าบาทจ

งความหลังตั้งแต่ยังเยาว์วัยกับพระอนุชาด้วยพระองค์ไม่ได้รู้สึกปล่อยวางและมีคว

วันนี้ขอตอบแทนทุกสิ่งที่เจ้าทำเพื่อข้ามาข้าดื่ม เจ้าดื่ม ร

าะเบื่อท่านที่ร่ำไรเป็นสตรีจน

ากร้ายเช่นนี้แหละที่เป็นน้องขอ

ะก็ตวาดขุนนางจนหวาดกลัวจนไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้ แต่ครั้นอยู่กับเขาเพียงลำพั

สอง

กต้อง น้องรัก ข

ให้พี่ชายรินสุราให้อีกทั้งยังร้องเพ

นัก จวบจนสุดท้ายก็เป็นฝ่าบาทที่ทำให้เขาหัวเราะออกม

ที่เขาเลือกเพียงแต่ว่าเป็นสิ่งที่เขาต้องทำ

่างสนุกสนาน ฮ่องเต้ยังสนพระทัยฟังท่านอ

เขาจึงพยุงร่างกายปวกเปียกของพี่ชายไปนอน

ได้แล้วมือยังไขว่คว้าหาน้องชา

ะย่

ำ อีกทั้งยังออกไปสั่งการให้คนเตรียมนำน้

สุรากับเจ้าทั้งคืนน้องข้า ไม่เมา

ก็ยอมรับเถิดนี่ก็จะเช้าแล

หากข้าไม่ไหวต้อง

าวไร

่นพ่อค้าขายปลาในตลาดที่ดังออกมาจากโอษ

ายเสื้อเดินหันหลังจากมาอย่างสง่างาม

ี้ไม่มีใครมารายงานเขาสักค

ด้านนอก ในมือของคนผู้นั้นยังถือพัดเล่มหนึ่งใบห

คน ถูกทำร้ายจนหมดสติด้วยควันสลบ กระหม่อมคิดว่าน่าจะเป็นชายที่มากับแม่นางผู้นั้น

ทำให้โจวเจ๋อฮั่นถึงกับมีโทสะ เขาเอ

่าอย่า

นำคนออกไปได้ กระหม่อมได้นำคนออกติดตามไปจนทั่วก็ไม่พบร่องรอยของพวกเขาแล้ว แต่กระหม่อมแน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้ออกจากเมืองหลวงเป็นแน่ ในยามนั้นประตูเมืองก็ปิดแล้ว อีกทั้งคน

นางยิ่ง นางอาจเป็นสายลับที่ต้องการฆ่าข้า เรื

ม่สำคัญ ใครจะกล้าเข้าไปถวายรายงานเล่า เดี๋ยวได้คอขาดกันพอดี" เจ้าอี้เหวินบ่นอุบ

ของเปิ่นหวางย่อมเป็นเรื่อ

รกับเจ้าอี้เหวินเช่นนี้คนฟังก

นจะฉีกเนื้อให้หลุดออกมาถ้าหากเขายังไม่เข้า

ามสำคัญกับสตรี และที่สำคัญเป็นส

หวินจะไม่รับรู้ พวกเขาอยู่ร่วมกันมา

สำคัญเพราะต้องต

มาอุ่นเตียงจริงเจ้าก็จงนำตัวนางมาให้ข้า ถึง

ำท่าน

วันต

่อยล้าไปทั้งตัวครั้นพลิกกายไปมาก็พบว่

มนางก็พบว่าตนเองกำลังอยู่ในห้องนอน หาใช่โรง

่ยห

หรอเจ้าคะ รู้สึก

ใดจึงมาอ

กลับจวนท่านเพียงแต่ไม่สบายแต่ได้ท่านหมอมาด

าดที่ลำคอของคุณหนู อีกทั้งยังเกิดขึ้นในร่างก

คืนท่านหมอผู้นั้นจะยืนยันว่าไ

วรจะบอกนายให้รับรู้เสียดีกว่าที่จะปิดบังเอาไว้ น

ี่ช่วงท้องของท่าน ยังมีท

ทั้งยังค่อยๆ อธิบายอย่างใจเย็นเมื่

อะไรขึ้น

ยงแต่ต้องลมเย็นอีกทั้งยังจับไข้จึงเกิดอาการลมพิษ ไม่เป็นอันตรายเพียงแต่ช่วงน

ำไม่ได้ ก่อนหน้านั้นจำได้ว่ารู้สึกร้อนอบอ้าวจนไม่อาจสวมอาภรณ์ได้ห

ื่องที่ผ่านมากับคุณหนูหากนางจำไม่ได้ เรื่องที่เกิดขึ้น

ำพังในขณะที่ตนเองไร้อาภรณ์เช่

หนูต้องเสียใจเป็นแน่ ชุ่ยหลินจึงดี

ดี ไม่ยอมให้เกิดเรื่องเ

นานคงจับตัวคนร้ายได้เป็นแน่ เมื่อถึงตอนนั้น

ามท่านหมอบอกนะเจ้าคะ

้สึกทนไม่ไหวจริงๆ อาการป่

น้าและแอบถอนห

มากเป็นพิเศษ จึงทำให้แทบไม่มีเวลาอยู่ที่จวนเมื่อเป็นเ

คนร้ายผู้นั้นได้เร็ววัน และขอให้อย่า

ณหนูจะได้เป็

มา จวน

ของทั้งหมดของแม่นา

ียด ที่เขาพบคืออาภรณ์ของสตรีผู้นั้นที่นา

้าที่ร่ำรวยสามารถหามาสวมใส่ได้ไม่ย

่เหล่าชนชั้นพ่อค้าจะนิยมใส่ หากเป็น

ยังมีบ่าวรับใช้ที่ดูไม่ธรรมดา นางอา

รตามหาตัวนางนั้นแท้จริ

ข้าวของที่พวกนางทิ้งไว้บางส่วน จวบ

าพผีเสื้อตัวเล็กโบยบินเหนือบุปผา

อีกทั้งยังมีเชือกที่ยืนออกมา เป็นผ้าเช็ดหน้

งสือ เขาลูบไล้ผ้าผืนน้อยที่แปลกประหลาดอยู่ชั่วครู่ ก่อ

่วยวนยิ่ง โจวเจ๋อฮั่นจึงสู

อีกทั้งยังใช้ผ้าสีแดงผืนเล็

ึ้น นางคือผู้ใดกันแน่ เขาต้องตามหานางให้พบ

ใจแม่นางผู้นั้

่อมา ณ จ

งค้นหาบางอย่างในหีบผ้าอย่างขะมักเขม้น จวบจน

โปรดของข้าหายไปไหน ข

กว่ากางเกงใน

้วก็ต้องส่ายหน้าเมื่อพบว่

มือปักลายผีเสื้อเองตั

ลังจากที่หลิวซือซือฟื้นขึ้นมานายของนางก็มักทำสิ่งข

นนั้นเป็นคุณหนูของนางที่ใส่กางเกงในสีแดงไป

นไม่สบาย บ่าวกังวลยิ่งจึงคิดว่าคง

้าทำเองกับมือ เย็

อโทษเจ

สนิทซีดลง หลิวซือซือจ

่นคงไม่เห็นค่า คงโยนทิ้งไปแล้วเช่น

้าค

้า เอาที่นุ่มๆนะ

้าค

นตัวโปรดไม่อาจจะตำหนิชุ่ยหลินที่แสนดีได้ หลิว