ชายเสเพลผู้นี้ เป็นของข้า

้าทั้งสองคนก็ทำความรู้จักกันไว้

แคว้นออกมาเที่ยวชมตลาด จึงเป็นเหตุให้วันนี้ ซิงเยียนต้องออกจากวังพร

อบเสวยสิ่งใดเป็นพิเ

ข้าก็ทานได้ทั้งหมด” ซิงเยียนมิเคยได้พูดคุยกับบุรุษเชิงชู

สหวาน และชอบขนมมากกว่าข้าวปลาอ

้าน รับรองว่ารสดีเทียบเท่าขนมจากในวังแน่พ่ะย

ี นิ่ง สุขุม แต่กลับมีแววตาที่เฉียบคม กล้าคิดกล้าตัดสินใจ มิแปลกที่อดีตแม่ทัพ

ให้ถูกจับจ้องและให้ความเป็นส่วนตัวกับชายหญิง แต่กระนั้นซิงเยียนและห่าวหรานก็ยังตกเป็นที

้งคู่จึงปลีกตัวออกมาเดินเ

ะหม่อมได้บอกไว้

เวลาพาหนิงเซียนมาเที่ยวเล่นนอกวังอีกเลย” ห่าวหรานถึงกับชะงัก เมื่อเห็นสายตาที่อ่อนแสงลงขององค์หญิงสี่ ก่อนหน้านี

รักและเอ็นดูอ

เรื่องอยากสอบถามท่าน” ซิงเยียนหั

งใดพ่ะ

หรือคนที่พึงใ

…

องการให้ท่านสมรสกับข้า แน่นอนว่าข้ามิอยากพรากคนรักของผู้ใด หากว

์ของฝ่าบาทหรอกหรือ กระหม่อมคิดว่า

ข้าหมายความถึงตำแหน่งหน้าที่ของท่าน ข้าพอใจที่สกุลท่านภักดีต่อราชสำนัก ข้าชมชอบที่ท่านเป็นแม่ทัพคุมทหารนับแสน” ซิงเยียนตัดใจเอ่ยความจริงออกไป

ะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะมุมปาก

แต่งกันไปก็จะรักกันได้เอง ส่วนเรื่องที่พระองค์อยากรู้…กระหม่อมยังไม่มีผู้ใด แต่ตอนนี้เริ่มส

นที่ชายหญิงจะได้พูดคุยกันต่อ ก็มีทหารห

่ายขอรับ” ทหารชั้นผู้น้อยก้มคำนับต่อองค์หญิ

ญิงที่พระราชวังเสียก่

ต่

ากหนิงเซียนและเสด็จแม่ก่อนจะกลับ” ซิงเยียนเห็นท่าทีร้อนรนข

ค์ห

ย ท่านมิจำเป็นต้องห่วง…และ

ับก่อนจะเงยหน้าสบตาคู่งาม สตรีสูงศักดิ์ตรงหน้าชวนให้เขาสนใ

ี่ติดตามมา ไปรออยู่ที่รถม้า ส่วนตนเองพาเสี่ยวหงกลับไ

วัน” เสี่ยวหงชูขนมมากมายให้นายเหนือหัวดู ข้าวของเต็มไม้เต็มม

ักจะขัดใจข้าบ่อยขึ้นนะเสี่ยวหง” มิว่า

นพระองค์ของฝ่าบาท ผู้อื่นจึงเอาแต่ตามใจองค

ำหนักของฮองเฮายังไม่กล้าหาเรื่องเรา เสด็จแม่ หนิงเซีย

หม่อมฉันมิไว้ใจ” แม้จะรู้ว่าองค์หญิงของนาง มิมีทางยอม

ป็นศัตรูกับข้า ข้าจะทำให้พวกมันรับรู้ว่านรกมิได้เป็นเพียงความเชื่อ” พัดคู่ใจถูกนำขึ้นมาโบกสะบัดเบาๆ กลิ่นอายส

ิออกว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร กระทำตนอวดเบ่ง

้อมซิงเยียนและเสี่ยวหงเอาไว้ ด้วยคิดว่าหญิงสาวคงเป็น

เสี่ยวหงได้ขนมมามากมายแล้ว จึงพากันกลับ แต่ด้วยซิงเยียนอยากตรวจดูความเป็นอยู่ของชาวบ้าน พวกน

กข้าไปส่งเถิด ข้าคิดราคาไม่แ

เสี่ยวหงที่บัดนี้เท้าสะเอว

่างอื่นก็ย่อมได้” ทั้งสายตาและท่าทางของ

ห้บุรุษทั้งหลายมิพอใจ กรูเข้ามาหมายจะจับตัวซิงเยียนแล

ว

าบเล่มใหญ่ที่ไม่ได้ถอดฝัก ทุบเข้ากลางหลังของชายคนหนึ่งที่ยื

ู้สูงศักดิ์รับรู้ได้ทันที ว่าชายชุดดำที่โพกหน้าและโพกผมผ

งแกคนมิมีทางสู้ เห้อ~ คนพวกนี้น่าตายเสียจริง” ซิง

ข้ามิมีท

้น จะเอากำลังที่ใดไปสู้กับเจ้าพวกนี้ ทางที่ดีเ

…

ะดูแลนายให้ดี อย่าได้ตามใจนางจนเคยตัว คราหน้าอาจถึงแก่ชีวิตได้” ไม่เพียงแต่ซิงเยียนที่

จ้

ที่จะช่วยเหลือผู้ที่ทุกข์ร้อน โดยมิหวังผลตอบแทน” ว่าแล้ว

์หญิ

ดมานางยังมิเคยถูกด่าทอ ว่าไม่มีหัวคิดมาก่อน ขนาดฮองเฮาและเหล่าพี่น้องที่มักจะกล

ก่อนเพคะ เย็น

นหรือ ข้าถูกตามใจจนเคยตัว แล้ว แล

ได้

่าทางกระฟัดกระเฟียดของซิงเยียน สร้างความขบขันให้เสี่ยวหงไม่น้อย แต่น

ู่ซิวเป็นองครักษ์ข้างกายองค์หญิงสี่และองค์หญิงเจ็ดมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์ แต่พวกเขามักจะหลบซ่อนตัว คุ้

โดยมีลู่เป่ากับลู่ซิวเป็นอาจารย์ ทว่านางกลับมิเคยได้ต่อสู้กับคนที่ประสงค์ร้ายเลยสัก

ะเจ้าตาสีขนเป็ดนั่น นอกจากจะไม่ได้ท

คราหน้า นางจะ