หนึ่งแค้นแสนรัก

งเขา เธอก็แอบเปิดตาดูนิดหน่อยก็เห็นว่าโชคยังดีที่เขาใส่บอกเซอร์บางๆ

ี่ตวัดมา เขาจึงคว้าตัวเธอเข้าไปในอ้อมกอดได้ เมื่อร่างทั้งสองแนบชิดกันสนิทไออุ่นจากเขาก็แผ่ซ่า

ี่สั่นเทาของเธอจึงค

ิดซี่โครงจนไม่รู้สึกว่ามี” ถ้อยคำพึมพำของเขาทำให้เธอชะงัก อมาวดีครางฮึ่มก่อนจะดิ้นออกจากอ้อมกอดของเขาสุดแรงเก

เดี๋ยวนี้นะ” อมาวดีทั้งกัดทั้งจิกทั้งตีเขาแต่ก็

ว้ร่างใหญ่นั่นกดร่างกายเธอไว้แทบบี้แบน

ดิ้นอีกสิ ดิ

ะ ไอ้คนซาดิสม์ชอบรังแกชา

ุณให้หายแค้นได้ ดิ้นอีกสิอมาวดี อา... ดีชะมัด” เสียงบอกเหมือนกับคนบ้ากามเข้าขั้น

าวเลิกดิ้นทำไม

รังเกียจจนไม่อยากแตะ แล้วมากอดฉันอย่างนี้ทำไม นึกพิศวาสฉันขึ

าะไม่นำพา... ก่อนจะตอกกลับมา

ยตอบสนองให้แล้วยังไม่พอใจเหรอ หรืออยากได้มากกว่านี้ ผมจัดให้” เขาบอกก่อนจะซุกไซร้ใบหน้าลงไปที่ซอกคอของเธออย่างรวดเร

คำที่ด่าทอเขานั้นติดๆ ขัดๆ เพราะเธอมัวแต่เบี่ยงซอกคอหนีใบหน้าที่ซุกไซร้อยู่และเสียจังหวะการพูดเ

เธอทำอย่างที่เคยบอกเขาไว้ก่อนนอนแล้วว่าถ้าเขาจะเข้ามาแตะต้องตัวเธอเขาต้องเจออะไรบ้าง มือเล็กๆ ตบเขาจนหน้าหงาย ย

ธอแล้วเอามืออุดปากเธอไว้ อมาวดีดิ้นหนักกว่าเดิม เสียงกรี๊ดของเธอหายไปในลำคอเพราะมันอ

กกว่าแล้วจะมาข่มเหงเธอ

่งสอนหรือไงว่าอย่ายกขาใส่ผู้ชาย ยิ่งเป็นผัวยิ่งต้

ม่ฟังอย่างนี้ก็เตรี

กกว่ามากอย่างอมาวดีมานอนพาดตัก แม้ว่าเธอจะดิ้นหนีเพียงใดเขาก็ใช

เสียงดังเพี๊ยะ... เขาไม่ได้ออมมือแม้แต่น้อยความเจ็บปวดจึงบั

ฝ่ามือเป็นครั้งที่สองโดยไม่ออมแรงเช่นเคยเพราะเขาทั้งอยากสั่งสอนท

ป๊” เพราะความเจ็บปวดทำให้อมาวดีด่าเขาไม่ยั้งทั้งด่าไปสะอื้นไห้ไป... เธออยากทำร้ายเขาตอบกลับแต่ทำอะไ

่ามือหนาของเขาฟาดไม่ยั้ง เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังลั

้ออีกรึเปล่า” เขาฟาดฝ่ามือไปด่าไป

ด้ไงแรงอย่างนี้ ปล่อยฉันนะฉันจะฟ้องพ่อฉั

่วยคุณได้หรอกนะ ในเมื่

่างแกน่ะสิไอ้นรก

าะอย่างนี้อีกมั้ย” เขาฟาดต่ออีกจนคนที่นอนสะ

งจากตักเขาพร้อมทั้งร้องสะอื้นตัวสั่นตัวโยน เขาเห็นว่าเธอทำท่าจะสิ้นฤท

ซวยกับกะ แก” ภาคินทำท่าเงื้อมมือขู่จะฟาดเธอ

.. ฮือๆ จะหากุญแจให้ได้... หะ หาไม่ได้ฉัน

ูดไปสะอื้นไปจนฟ

งนอนห้องเดียวกับผมแล้วก็ต้องเชื่อฟังผม

้องเดียวกับคนบ้าๆ อย่างคุณหรอก” เธอส่ายห

อมาวดีถอยกรูดจนแทบตกเตียง เขาคว้าเธอเข้ามาใกล้อีก

นอนห้องนี้ก็ได้” อมาวดีร้องบอกเสียงหลง

อมาวดีจะดื้อได้สั

้ชีวิตหน่อย” เขาวางร่างที่ยังดิ้นไม่หยุดนั้นลง ก่อน

่อย่างนั้นผมจะขังคุณไว้ที่เกาะนี้เพื่อดัดส

โยนนั้นยังคงอยู่ไม่หายไปง่ายๆ ภาคินเพิ่มแอร์ขึ้นเป็นอุณหภูมิที่พอเหมาะแล้วขยับเข้าไปใกล้เธอแล้วล้ม

อีกหรอก นอนซะ” เขาบอกน้ำเสียงอ่อนโยนผิดกับที่เพิ่

จึงยอมหลับตาลงใหม่ไม่ดิ้นจากอ้อมกอดเขาอีก เพราะเธ

้อมกอดก่อนจะหลับตาหลง.... แต่เขาก็ยัง

้แรงตั้งเยอะ ถ้าอยู่กับคุณครบเดือนสงส