หลินลี่ชา ฮูหยินร้ายจวนโหว
เตี
ทั่วบริเวณด้วยเพราะจดจำได้เป็นอย่างดีว่าเมื่อครั้งที่เกิดเป็นหลินลี่ชา ไม่ค่อยได้ก้าวอ
่งนัก สตรีต้องอยู่เรือนคอยเฝ้าดูแลความเรียบร้อย เลี้ยงดูบุตรและปรนนิบัติสามี ถึงวัยออ
ันแฮะ”หญิงสาวกล่าวออกมาเบาๆ พ
ล่างที่เต็มไปด้วยผู้คน ซึ่งเข้ามาพักแรมค้างคืนและแวะทา
สียมากกว่า หญิงสาวเป็นจุดสนใจนับตั้งแต่เดินปรากฏตัวในย่านตลาดร้านค้าใจกลางเมืองหลวงแล้ว เธอตกเป็นเป
งการห้องพักหรือไม่หรือว่าต้องการทานอาหารเพียงอย่างเดียว หรื
ที่สุดทุกอย่างของที่นี้มาให้กินหน่อย
แต่ยิ้มแห้งๆ ออกมาทัน
ับขุนนางใหญ่ได้รับพระราชทานมาจากฮ่องเต้ หรือไม่ก็พวกคหบดีผู้มั่งคั่ง ร่ำรวยมีอันจะกิ
อ”ลี่มี่มี่กล่าวเสี
่มาให้ข้าหนึ่งกา รีบไปเอามาหน่อยนะ
ในห้องส่วนตัวดีกว่าขอรับ ทางโรงเตี
ิ”หญิงสาวพูดพลางเดินตามห
คุณชาย รูปงามหน้าหวานเสียยิ่งกว่าสตรี ร่างส
นหลังกลับพร้อมกวาดสายตามองผู้คนในโรงเตี๊ยม ในขณ
ดพลางโบกพัดที่อยู่ในมือสะบัดไปมาพร้อมหันกายเดินตามเสี่ยวเอ๋อที่
สวยคมเฉี่ยวพยักขึ้นลงอย่างพึงพอใจกับการตกแต่งภายในห้อง
างนั่งลงบนเก้าอี้เอนหล
ข้าหนึ่งกาเร็วเข้า!”
ย่างรวดเร็วหันกายกลับเดินออกจากห้องดังกล่า
ชั่วยา
ับเหลือเพียงจานเปล่า หมดเกลี้ยงไม่มีเหลือสืบเนื่องมาจากแม่สาวคนงามหิวข้าวอ
ยกด้วยความเคยชินก่อนจะนึกขึ้นได้ว
ิน!!”หญิงสาวร้องเ
อกมาจากถุงผ้าแต่ยังคงอยู่ภายในสาบเสื
องสกุลหลินเผื่อบางทีจะได้ล่วงรู้อะไรมาก
ปากของหญิงสาวเมื่อร่างของเสี่
ดเป็นเงินทั้งหมดหนึ่งตำลึงกับห้าร้อยเหว
ักหน้าขึ้นลง
เสร็จค่าที่พักและอาหารอย่างดีครบสามมื้อนำไปส่งที่ห้องเมื่อถึงเวลา จัด
ยินเช่นนั้นร่างสันท
ข้าน้อยจะรีบกลับไปบอกเถ้าแก่ให้มา
อนและต้องการอาบน้ำเต็มทนแล้ว..บอกตาม
ลังเดินกลับไปรายงานเถ้าแก่เจ้าของโรงเตี๊ยมดังกล่าว ก่อนจะเดินตาม
บบพิเศษที่แบ่งส่วนห้องโถงรับรองและห้องนอนต่างหาก หรือห้องพักธรรมดา
น้าเถ้าแก่คนดังกล่าวอยู่เพียงค
หรอถึงดูไม่ออกว่าควรจะอยู่ห้องพัก
ระเบียงและเงียบสงบหน่อยมีไหม ข้าจะใช้เวลาพักสักประมาณหนึ่ง
่โรงเตี๊ยมยิ้มกว้าง
้อ มื้อละสิบอย่าง ส่วนค่าทำความสะอาดและเปลี่ยนเครื่องนอนไม่คิดเงินขอร
ปลี่ยนเป็นดึงตั๋วแลกเงินออกจากถุงผ้
หายของข้าแวะเวียนมาหาหรืออาจจะต้องอยู่ที่เมืองหลวงนานกว่านี้จนกว่าจะสามา
ือคุณชายหน้าสวยมาเก็บไว้ใต้แขนเสื้อกว้างอย่างรวดเร็ว พร้อมเอ่
ะนำท่านได้นะอยากได้ตรงไหน หรือว่าไปเห็นหลังที่ถูกใจบ้างหรือยังขอรับภา
รอยยกยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากพลางใ
่ด้านหน้าและถูกล่ามโซ่คล้องกุญแจเอาไว้ พอข้าเห็นก็ชอบทันทีต้องการซื้อบ้านและที่ดินผืนนั้น
เกือบเจ็ดร้อยปีก่อนได้อย่างรวดเร็วและคิดเร็วลงม
งเตี๊ยมเจื่อนลงทันท
นต่างถิ่นมาจากเมืองอื่นใช่หรือไม่จึงไม่ทราบเหตุการณ์เ
าขึ้นลงเป็นการยอม
แต่ยังตามหาไม่เจอและไม่รู้ว่าจะพบเมื่อไร ทำไมเหรอข้ามีเงินมากพอที่จะซื้อบ้านและที่ดินผืนนั้นได้ทั้งหมดเลยนะ อีก
ามาภายในห้องรับรอง ก่อนจะมองซ้ายมองขวาเพื่อ
ที่ท่านต้องการพร้อมที่ดินผืนนั้นเป็นของทางราชสำนัก ที่อดีตฮ่องเต้ผู้ก่อตั้งแผ่นดินต้าหมิงพระราชทานให้แก่
ุใดจึงถูกปิดตาย อีกทั้งรกร้างและมีบรรยากาศช่างหดหู่เสียเหลือเกินเวลาเดินผ่
รจากฮ่องเต้องค์ปัจจุบันประหารเก้าชั่วโคตร ผู้คนในจวน 228 ชีวิตถูกประหารไม่เหลือรอดแม้แต่ผู้เดียว และญาติพี่น้องที
เหรอเถ้าแก่”ลี่ม
กล่าวพยักหน้า
่งเปลี่ยนแปลงก็ต้องถูกปิดตายไปตลอดกาล เพราะเจ้าของจวนและที่ดินผืนนั้นก็คือฮ่องเต้ ท่านไปหาบ้านและที่ดินผ
มี่หูผึ่งขึ้นมาทันใ
ได้เหรอมีโทษประหารถึงขนาดนั้นเชี
้องการซื้อจวนและที่ดินผืนนั้นก็จะถูกเข้าใจว่าเป็นสายเลือดของสกุลหลินที่ย
งมองถ้วยชาที่ว่างเปล่าอยู่ภายในมือ ดวงตาคู่สวยของนางร้ายคน
กลางความงุนงงของอีกฝ่ายเมื่อได้
ขอรับ”เถ้าแก่โรงเตี๊ยม
ยียดตรงมุมปากก่อ
้อื่นใส่ร้ายละจะมีผู้ใดล่วงรู้
ินเช่นนั้น มือหนารีบล้วงเข้าไปภายในแขนเสื้อพร้อมหย
อกตามตรงว่า ข้าและครอบครัวไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องเรื่องแบบนี้ ท่านเป็นคนต่างเมืองจริงหรือไม่เรื่องนั้นข้าก็ไม่รู้แต่กลับถามในเ
แก่ตรงหน้าเขม็งก่อนจะล้วงเข้าไปใน
นสำหรับข้าคือเรื่องใหญ่ในชีวิตก็ตาม ส่วนที่เหลือคือสินน้ำใจที
ดินออกจากห้องรับรองไปอย่างรวดเร็ว
ากรู้เรื่องพวกต้องโทษประหาร ความซวยเกือบมาเยือนข้าและครอบครัวแล้
ั้งห้าตำลึงเงินเกินราคาอาหารและค่าน้ำชาไม่รู้ตั้งเท่าไรยิ่งตั๋วแลกเงินใบนั้นออกมาจากโรงแลกเงินจินหมิงเ
ดื่มชาอยู่เพียงลำพังภายในห้องดังกล่าว มือที่กำลังถือถ้วยชายกค้างเอาไว้อยู่เ
่างนั้นเหรอ”เสียงพูดพ
นั้นคว้าดาบที่วางอยู่รีบเดินออกจากห้องดังกล่าวไปอย่างรวดเร็ว เป้าหม
ะเดี
างผู้คนที่มาเดินจับจ่ายซื้อของในย่านการค้าซึ่งอยู่ใจกลางเ
อมออกมาจนตลบอบอวลไปทั่ว แน่นอนว่ากลิ่นหอมดังกล่าวเย้ายวนใจเป็นยิ่ง
อยถุงหอมอะไรเนี่
บบนี้บ้าง กลิ่น
หอมม
ิดจมู
ามเมื่อเดินผ่านผู้คนยังคงเอ็ดอึงไปทั่ว ทุกสา
กลิ่นน้ำหอมจากยุคอนาคตยังคงส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลออกมาตลอดเวลา ซึ่งผู้คนในยุคนั้นเข้าใจว่ากลิ่
่านมาไปตลอดทางเดินด้วยความสงสัยโดยไม่ทันได้สังเกตสิ่งรอบต
วม่านอยู่ด้วยก็ดีหรอกจะให้คำตอบเรื่องนี้ได้ พอถามถึงสกุลหลินอาจถูกใส่ร้ายอีตาเถ้าแก่โรงเตี๊ยมรีบคืนตั๋วแลกเงินให้เล
รีถึงเก้าชั่วโคตรอย่างแน่นอน ลองได้ลงมือทำอะไรแล้วจะต้องทำให้สำเร็จ”หญิงสาวคิ
ี่นอนคืนนี้พักผ่อนเอาแรงและวางแผนใหม่ว่าจะต้องทำอย่างไงต่อไป รู้สึกว่าแถวน
ครั้งเกิดเป็นคุณหนูสิบหกหลินลี่ชา พี่ชายของนางเป็นคุณชายเจ้าสำราญร
ื่อว่าหยงไท่ คิดว่าน่าจะยังอยู่เพราะเรากลับมาหลังเหตุการณ์ผ่านไปแล้วแค่หกเดือน”ลี่มี่
หรอ ข้าต้องการจะเข้าไปพักที่นั่
เงยหน้าขึ้นมามองค
หญ่กินได้ตลอดทั้งเดือน ข้าขอแนะนำไปพักที่อื่นเถอะ ที่นั่นมีแต่พวกขุนนางและพวกร่ำรวยที่มาจากต่
อดอยู่ข้างซอยร้านขายใบชาเพราะจากตรงนี้ไปถึงที่นั่นก็ไกลมากพอสม
้างด้วยความดีใจพลางล้วงเข้า
่บอกทางให้แก่ข้า”ลี่มี่มี่ยื่นก้อนเงินขนาดห้าต
บนี้ท่านจะให้ข้าน้อยเอาซาลาเปาไปส่
บโบกพัดไปมา
ูกก็พอ นอกนั้นพี่ชายก็เก็บเอาไ
ก็ตามที แต่ถ้าต้องจ่ายเพื่อแสวงหาผลประโย
่เช่นนั้น ก่อนจะรีบหยิบซาลาเปาใส่ลงในถุงกระดาษมีผ้าขาวรองเอาไว้อีกหนึ่ง
่าวท่ามกลางสายตาของใครบางคนที่เฝ้าคอยติดตามต
นดังกล่าวก็ยังคงยืนถือดาบกอดอกเฝ้ามองอยู่ตรงหน้าร้านค้าบริเวณทางออก
ตี๊ยม
ในห้
เตียงขนาดใหญ่ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี เครื่องเรือนภายในห้องราวกับว่าขนมาจากจวนขุนนาง
อปด้วยเหรอ คงจะไม่ใช่กระมัง”หญิงสาวพูดพลางเดินออกไปจากห้องนอนตรงไ
ใช้ฉากกั้นระหว่างห้องนอนกับห้องอาบน้ำแต่ยุคนี้ใช้ประตูเลื่อนเข้าเลื่อนออกเข้
ยาสีฟันแปรงสีฟันไม่มีสักอย่าง โอ๊ยตาย ทำไงดีละเนี่ยแล้วของอะไรวางไว
ิงสาวทิ้งผ้าดังกล่าวลงจากมือทัน
ต๊ะเขียนหนังสือและอุปกรณ์ในการเขียนพร้อมแท่นวางพู่กันมีไว้อย่างครบครันเลยทีเดียว บนโต๊ะนอกจากมีห่อใบ
่งสั่นไหวดังติดต่อกันอยู่เพียงครู่ ก่อนจะปรากฏร
่มอย่างนั้นหรือขอรับ”บ่า
็มกรอบหน้าที่ยังไม่ผ่านการโกนมานานหลายเดือนกำลังยืนมองเธออยู่ฝั่งตรงกันข้าม และเธอรู้สึกว่าจะเห็นค
ารตระกูลหลินไปหกเดือน หรือเป็นเพราะที่เราถามเรื่องเหล่านั้น โอโห่! อะไรจะขนาดนั้น หูไว
ือเปล่า เรียกข้าน้
ก่อนจะทรุดกายลงนั่งบนโต๊ะหนังสือเพื่อ
ทุกวันเพราะตอนนี้เป็นช่วงหน้าร้อน และข้าก็เป็นคนขี้ร้อน อีกอย่างฮูหยินข้าจะตามมาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า แ
ช่นนั้นฉีกยิ้มกว้างออ
งินเพิ่มเพื่อซื้อเครื่องหอมสำหรับอาบน้ำมีทั้งผู้หญิงและผู้ชายเทียบเท่าก
มี่มี่พูดออกมาทันที
เงิน”บ่าวคนดังก
ี่พักคืนละห้าตำลึงเงินแล้วถ้าไม่คิดว่าจำเป็นต้องใช้มีหรือจะเสียเงินเพิ่มอีกถึงถึงเพี
อกไปข้างนอกสักครู่แล้วจึงจะกลับเข้ามาอ
นเวลาหนึ่งก้านธูป”บ่าวคนดังกล่าวรีบก้าวเข้ามาร
เช่นเดิมและสายตาของลี่มี่มี่ก็เห็นเช่นเดียวกันก่อนที่ประตู
ต๊ะหนังสือก้าวเดินตรงไปยังหน้าต่างเพื่อแอบมองชายแปลกหน้าที่คอยสะกดรอยเธออยู่ และ
หลังกลับรีบเดินออกมาจากจุดที่ยืนอยู่พร้อมกวาดส
้องใต้ดินภายในจวนทั้งหมดเสียด้วยสิ จะต้องกลับไปเอาแต่ไม่มีเสื้อผ้าผู้หญิงขนาดเดียวกับตัวเราเลยจะทำอย่างไงดี ผู้
ปทั่วร่างกายของตัวเองก่อนจ
วแลกเงินอีกปึกใหญ่มีจำนวนคละเคล้ากันไป ก่อนจะ
จะตามติดแบบนี้แล้วเหรอ อย่างน้อยมันต้องสอบสวนแหล่งที่มาที่ไป ทะเบียนคนเกิด คนอยู่มันถึงจะ
าพิจารณาอีกครั้งอย่างละเอียดก็พบว่า ตั๋วแลกเงินทุกใบล้วนออก
หนึ่งต้องมีจำนวนไม่น้อย อีกอย่างไม่ใช่ตั๋วแลกเงินที่ออกมาจากราชสำนัก ถ้าเช
์สินหลายรายการที่ระบุผู้ให้ว่ามาจากบุรุษไร้นาม และอยู่ในระหว่างเตรียมการนำส่งมอบคืนซึ่งห
!”ลี่มี่มี่เอ่ยออกมาทันทีพร้อมก้มลงม
ลกเงินจินหมิงจ่ายค่าที่พักไปหนึ่งร้อยตำลึงเงิน ถ้าพวกนั้นแกะรอยตามตั๋
้องรีบหนีออกไปจาก