เกิดใหม่... เป็นมาเฟียในกะลาแลนด์

กงยีนส์ที่เหมือนจะไม่เข้ากับผิวเข้มๆ สักเท่าไหร่ หมายรวมถึงใบหน้ารูปสาม

่คุ้นชินกับการแต่งตัวเลีย

องส้วมดีๆ ไว้เป็นที่ระทึก ที่บ้านไม่มีใช้อะดิ" เสียงของคนที่ตาแก่ซินแสส่งมารั

ำบูลลี่ของมันด้วยประโยคสั้นๆ ที่ทำเ

้... ตองเก้า" มันถลึงตา มือเงื้อหมัดตั้

ิญผมไม่ใช่ต

่กก

ยาบาลต่อจากผม แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่าง

รอีกคนเปิดประตูห้องพักฟื้นเข้ามา ตอนที่

้ว!" มันบ่นอู้อี้ และยังไม่เลิกนอ

าตันที่นอนอยู่บนพื้นก็ทะลึ่งพรวดขึ้นทันที เหมือนดั้งกับฟันที่อ้า

าทำท่าเชือดคอขู่ผม แล้วเดินออกไปจากห้อง ซ้ำยังทำ

างที่เดินตามหลังมันไปห่างๆ จนมาถึงรถยนต์สี

ำความเป็นบุญตูดครั้งนี้ใส่สมองกลวงๆ ไว้ด้ว

มมม

มันถลาไปกระแทกรถใหม่ป้ายแดง

า!!" มันละล่ำละลักชื่อเจ้าขอ

องชายไหมล่

ามั้ง!" มันตั้งท่าจะกระโจนเข้าใส่ผม

่งเข้ามากระชากคอเสื้อไอ้ตัวหนา แล้วเปิดป

และพยักพเยิดหน้าเป็นสัญญาณให้ผมเข้าไปนั่ง เหมือ

เป็นอย่างนั

าหือกับกูเหรอ วอนตายใช่ไ

ม่ทันเลี้ยวออกจากโรงพยาบาล แต่ไ

ธิเว้ย!" เสียงฉุนๆ ที่ดังสวนขึ้นทำเอาคนร่างห

างทีผมอาจจะเลือกหมอนี่เป็นม

ยใหญ่อยากพบนายด่วน" คนข้างๆ หันมาบอกผม เส

และผิวขาวซีดอย่างคนเชื้อสายจีน หรือไม่ก็... ป่วยโรคเล

้งคำถามดังขึ้น เมื่อผมเอ

นๆ ซึ่งคงจะผิดวิสัยข

ใช่ไหม?" เสียงตั้งคำถ

ับนิ่วหน้าชำเลืองมองจับผิด แม้จะไม่ได้พ

ือกับกูหรอก แต่ไม่เป็นไร เดี

นมาอีกรอบ และเช่นเคยที

รถให้แกเดินกลับ" คำพูดนั้นทำเอ

ึกแถวแห่งหนึ่งในย่านชานเมือง ผมรู้แค่ว่าที่นี่คือกัมพูชา จากด่านพรมแดนที่เ

ี๋ยวก่อนไ

ดังขึ้นทันทีที่ผมเปิด

ป

กลางหัวไอ้บูรณ์ ทำเอ

ังจะเอายังไงกับกูอีกวะ!" เจ้าของร่างหนาตันโวยลั่

อยากทำอะไรก็ทำ แต่อย่ามาทำให้กูเดือดร้อน ถ้าอยา

ึดฮัดฟึดฟัดอย่างคนถูกขัดใจ และยอมปล่อยให้ผมเดินไปท

นนน

นายปันผล ดังต่อเนื่องอยู่ 4-5 วินาที และเป

เปล่าภายในตึก ที่ไม่ต่างอะไรจากสถานที่รกร้าง มีเพียง

ตึก..

ี่รอบด้านเป็นผนังปูนเปลือยเปล่า ลึกเข้าไปด้านในมีปูนก่อ

" คนคนนั้นเดินตามเข้ามา แ

ยงขึ้นมาอีก ทำเอาผมเริ่มรู้สึกอยากยันใครสักคนลงบันได

คุยเสร็จก็ลงมาช

ามที่เปิดและปิดลง เวลานี้เหลือเพียงผมกับขั้น

ตึก..

ทองแบบก้านโยก และสัญลักษณ์รูปกิเลนที่ประดับอยู่ ซึ่งถ้าเทียบกับสภาพบันไดไร

ะตูเข้า

ตู มันดังมาจากบนเพดาน และเมื่อเงยหน้าขึ้นมองไปทางต

ดดด

่างจากประตูเก่าแก่ในบ้านร้าง บางทีตาแก่นั่นคงหูตึง จนต

นไดมา

งปรับอากาศปะทะเข้ากับตัวผม ตรงหน้ามีบันไดที่ว่าทอดยาวลงไปยังความมืดด้านล่าง โดยมีแ

ตึก..

ดอิฐแดงที่น่าจะพาผมไปยังห้องใต้ดิน สถานที่จำศีลของตาแก่ที

ข้างของผมสัมผัสพื้นพร

ประตู

ดิม และบอกให้ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การเรียกตัวเหยื่

ตึก..

ได้ไม่เต็มปากนักว่าผมไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะอ

. ตองเก้า หาย

ากำมะหยี่สีน้ำตาล รอยยิ้มนั้นดูน่าขนลุก แต่ที่ชวนให้ขนลุกกว่า คือร่างผอมแห้งเหมือนโค

สั้นๆ เพราะไ

ี่ฉันเรียกเธอมา

เมื่ออีกฝ่ายเห็นว่าผมไ

งตอบสั้นๆ เหมือนเดิม

ตาแก่สรรหาเรื่องที่จะทำ

มจำเป็นที่จะต้องตอบคำถ

วันนี้" ตาแก่หยุดพูดนิดหนึ่งระหว่างที่ลุกเดินกระย่องกระแย่

แตก ฉันจะแต่งตั้งเธอมาทำหน้าที่แทนฉัน" ค่าชดเชยของตาแก่ซินแสฟังด

ตอบ เผลอแสดงความผิดหวังออกมาทางสีหน้าและดวงตา ที่ไม่ได

ก็มาเซ็นชื

้อมือขวาของร่างที่ผมใช้ และพยายามลากผมไปยังโต

ติเหตุ เลยไปค้นมาเป็นตัวอย่างให้ อย่าว่ากันเลยน

อนอะไร ผมจึงปลอมแปลงได้ไม่ยาก เวลานี้ตาแก่กำลังแสยะยิ้มที่ทรัพย์สมบัติทั้งหมด

ต่อไปห้องพักนี้จะเป็นของเธอถาวร" ตาแก่ยกมือสั

างน้อยนี่ก็คือการปูทางให้ผมไปสู่อำนาจที

กับค่อยๆ นั่งลงบนโซฟา มีเสียงข้อต่อตามแขนขาดังกรอบแกรบปิ

บบก็จะจดจำรอยนิ้วมือของเธ

ุญแจและเครื่องอ่านคีย์การ์ด น่าชื่นชมตาแก่ที่แม้จะอยู่มานานหลายร้อย

า ข้างในดวงตาลึกกลวงคู่นั้นที่กำลังจ้องมองมา บ่งบอกแววจับพิรุ

ในเมื่อนั่นคือ

นผู้บริหารหรื

อกว่าจัดไว้ให้ผู้บริหารใหม่ ทั้งโซฟากำมะหยี่สีแดงเลือดนก ด้านหน้าโทรทัศน์จอยักษ์ติดผนังพร้อมโฮมเธียเตอร์ เตียงนอน 6 ฟุต เครื่องเ

องตัวเอง แต่พูดความเท็จ

ิ้งตัวลงบนเตียง โดยไม

ตที่ไม่เคยต้องการการนอนหลับพักผ่อน ทำให้ผมไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ หรือไม่ก็เพราะภารกิจยัง

ิน ทำงาน เก็บเงิน ใช้หนี้ ทำงาน เก็บเงิน ได้เรียน มีกิน ช่วยเหลื

จากโทรศัพท์มือถือแบบกดปุ่มในกระเป๋ากางเกง น่าแปลกที่ผมไม่เคยได้ยินเสียงนี้มาก่อน ค

ด กินเหล้

ปิดออก ก่อนจะพบว่าตาแก่กำลังนั่งยิ้มรออยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้

องเก้า มาสิ มา

ข้าไปในห้อง หรือไม่ก็... ไปที่ไหนก็ได

็นภาษาไทยเต็มประโยค ชัดเจน

ะให้คนเตรียมไว้ให้ ไม่ต้องเกรงใจ" ชายชราพยายามปั้นยิ้ม

เครื่องเดียวไว

รอยยิ้มของตาแก่

ขต ความจำของเธอคงจะมีปัญหาจริงๆ อยากไป

ณคืนนี้ แล้

เล่ห์ให้กลับคืนมาบนใบหน้าเ

นๆ ไหมล่ะ เผื่อว่าเธอจะได้รำลึกความทรงจำ"

ญาตให้กลับขึ้นมาบนตึก แต่คิดเหร

้วจะทำอะไรก็ได้" เสียงคุ้นหูดังขึ้นทันทีที่ผมเปิดประตู และก้าวเข้

องเก้า" คนคนนั้นปรี่เข้ามาหาผม มือเงื้อหมัดมาแ

โพงบนเพดาน บ่งบอกว่าตาแก่นั่นยังคอยจับตามองพฤติกรรมของผมตลอดเวลา แ

ริงๆ ด้วยเว้ย อยากโดนรถนายชนบ้างจัง

ผมยาวที่กำลังชูนิ้วกลางให้ เสียดายที่ผมไม่ได้ถือเคียวยมทูตแล้ว แต่ก

องเธอได้ไหม?" ผู้หญิงผมซอยสั้นในชุดเสื้อยืดแขนกุด กางเกงยีนส์ขา

่ชอบผ

ปากให้ดังไปทั่วห้อง หากแต่ผู้หญ

ชื่อหรอก อยากแกล้งหักอกคืนก็บอกมาสิ" จู่ๆ เธอก็สารภาพความผิดออกมาเอง ที่จริง...

ค้าหมายความว่าถ้าเหลือผู้หญิงอย่างเธอคนเดียวบนโลก เค้าชอบผู้ชายดีกว่า ใช่ไหมตองเก้า?" ผ

บางทีผมอาจต้องโล

ผมตอบคำถามเธอสั้นๆ

ถ้าไม่ใช่แบบที่ฉันพูด?"

ต่เป็นเธอที่เป็นผู้หญิงคนสุดท้

และผมตั้งเหมือนปาดเจลหมดกระปุก ที่กำลังนั่งไขว่ห้างโยกเก้าอี้ยิ้มร่าอยู่หลังห้