แด๊ดดี้คนเลว

CTI

ิ๊

แห่งหนึ่งดังขึ้น เป็นเวลาที่เด็กๆ ห

หนมารับเหรอ?” หญิงหญิงเพื

ะ?” เธอครุ่นคิดอยู่

ด๊ดวีเดน

ธอไปนอนบ้านฉัน

ีพี่ชาย เธอก็รู้ว่าแด๊ดไม

หวังกับเรื่องเดิมซ้ำๆ เพราะไม่ว่าจะกี่ครั้งที่

.” ซันซานย์พูดเพื่อปลอบใจไม่

! ปี

บาย~” คนตัวเล็กบอกลาเพื่อนและรีบวิ่งไปที่

่เปิดประตูขึ้นรถ เธอก็ยกมือน้อยขึ้นไห

ก้มใสไปให้คนร่างสูงหอมฟัด แต่ทว่าเขานั้นกลับหอมไป

วามตกใจเล็กๆ “แด๊ดอย่าทำ

กระโปรงสั้นจังเลย” เขาทำเสียงแข็งและขมวด

งแต่อยู่มอสี่แล้วค่ะ” สาวน้อยทำตาใสอ้อนอีกคน

อมกับวางมือไปที่ต้นขาของเด็กสาว และค่อยๆ ลู

ือน้อยจับชายกระโปรงไว้ เพื่อไม่

ัวนี้อีกนะ” พูดจบวีเดนก็ขับรถออกไปอย่าง

านสุดหรูของเหล

นว่าเจไดผู้เป็นพ่ออีกคน กำลังดูทีวีอยู่

ีค่ะแด

ะ” เจไดพูดด้วยคำหวานพรางยิ้มเล็ก

จะดึงคนตัวเล็กลงมานั่งที่ตัก และใช้มือข้างนึงโอบเอวบาง

้นอีกแล้วเหรอ” เขายกคิ้วขึ้นถามด้วยค

หญ่ขึ้น ก็เลยดูแน่นไปหน่อยน

เขาจ้องมองไปที่หน้าอกหน้าใจของเด็กสาวอ

ออีกคนของเด็กสาว ที่กำลังเดินลงมาจากชั้นสองของบ้า

งที่มาของเสียงนั้นพร้อมกันทันที ซึ่งเมื่อเห็นว่าเป็

ต่ทว่าคนตัวสูงนั้นไม่ได้สนใจคำทักทายและยิ้มหวานๆ นั้นเล

เสียงดังเลย” เจไดเอ

งมากินข้าว..” ลูก้าหันมาพูด

้นในลำคอ และเดินขึ้นห้องไปด้ว

ไปแล้วว่ามันยังไม่ถึงเวลา” ลูก้าขว้างสาย

ำอะไรซักที” เจไดขมวดคิ้วต

แล้ว รออีกหน่อยแล้วกัน” ลู

ยแล้วกัน.. ผมไม่

จไดผู้เป็นพ่ออีกคนก็คิดในแบบเดียวกัน ..ต่างจาก

ข้าว เว

ก

ละตรงมาที่โต๊ะทานข้าวทันที ด

งมาช้า หนูเผลอ

อี้ออกรอเด็กสาวมานั่งข้างๆ ซึ่งเธ

อบร้องไห้มาอีกแล้วเหรอ” วีเดน

่านะ

อหลับไปเลย เพราะน้อยใจที่แด๊ดลูก้า

ถอะ” ลูก้

นใจฉันเลยสักนิด หรือเป็นเพราะฉันไม่ใช่ล

. บอกเด็กมึงเบาเสียงหน่

งไม่พอใจเล็กๆ กับเสียงร้องครวญครางที่

ิดตลกตอบกลับเจไดถึงเรื่องนั้น โดยพวกเขาลืมไ

ก็เป็นเวลาที่ทุกคนกำลัง

ว มาหอมหน่อยสิ” เจไดอ

ขอหอม

งสองที่โซฟาของห้องนั่งเล่นตา

คน และถึงซันซานย์จะงอนที่ลูก้าไม่ค่อยสนใจแต่เธอก็ยั

อยู่แบบนั้น และยื่นแก้มใสให้เขาหอม แต่ท

ื่อครู่ มันก็ทำให้เธอต้องรีบถอนแก้มอ

------------------------

] - [Follow the

อมเมนท์ให้กำลังใจ และฝาก