รักละมุนของนายโดดเดี่ยว

นไปวันอื่น” พรรัมภาคุยกับน้องสาวระหว่างเดินทางไปที่ศูนย์บำบัด วันน

ลามาเฝ้าตาลก็ได้ค่ะแค่มารับมาส่งตาลก็เกรง

ลเพราะครั้งนี้มันคือการบำบัดแบบตัวต่อตัวในสระน้ำเธอไม่มั่นใจนักว่ามันจะเหมาะสมรึเปล่า น

นต้อนรับด้วยตัวเอง คอร์สที่เด็กสาวคนนี้ลงไว้สามารถจ่ายเงินเดือนพนักงานได้ทั้งศูนย์เป็นระ

” ตุลยดาคุยกับผู้บำบัดท

ครับค

ม่ชินกับอาการพินอบพิเทาแบบนี้เลยจริงๆ มันทำให้เธออึดอัดและที่สำคัญกว่านั้นคือเธอเด็กกว่าเขามาก ผู้ชาย

ข้างในแค่ถอดก็เสร็จแล้วค่ะ” เธ

ยืนรอให้ไกลจากตรงนั้นเพื่อเรีย

ไอ้ฟ้า ทำไมตัดมาแค่ประโยคน

ด้หมายความว่าสัญชาตญาณความเป็นชายจะหายไป เขายังมาดแมนเต็มร้อยมีความสัมพันธ์ทางเพศกับผู้หญิงเป็นครั้งคราวส

กผู้บำบัดของเธอเมื่อเปลี

ตัวเธอเบามากและหอมกรุ่นเหมือนวันนั้นไม่มีผิด พวงแก้มยุ้ยๆ ไร้เครื่องสำอางและที่ริมฝีปากสีแดงระเรื่อก็เช่

ีที่สุด” เขาบอกเมื่อมือเล็กๆ ของเธอก

อกจากพี่ชาย” เธอบอกเสียงแผ่วระหว่างที่คุ

หวะแปลกๆ ซึ่งมันไม่เคยเป็นมาก่อน ผู้ชายคนนี้ตัวโตมากและร่างกายเต็มไปด้วยกล

าลไม่ต้องกลัวนะครับยิ่งใส่เสื้อชูชีพด้วยปลอด

ได้ทำความคุ้นเคยกับสระน้ำก่อนเขาปล่อยให้คนไข้ลอยตัวอยู่ใน

พิรุณบอกแล้วเคลื่อนต

ล” ผ่านไปไม่ถึงห้านาที คนไข้

ัว” เธอบอกแล้วพยายามดันต

ำตัวช่วงกลางเลยถึงไม่ค่อยมีแรง” พิรุณช้

ลังกายแบบจริงจังแน่ๆ แค่ออกแรงตีแขนและเกร็งลำตัวก็หอบแฮ่กๆ

ุณตาลนอนหงายอีกครั้งเพื่อปรับจังหวะก

พิรุณบอกแล้วจับ

าหายใจแค่ครึ่งเดียว สูด

นแหละ” พิรุณเอ่ยชมเม

่าพ่นออกมาพรวดเดียว ดี

ในเมื่อขาพิการเดินไม่ได้แต่ต้องมาอยู่ในสระว่ายน้ำเป็นใครจะไม่กลัวบ้างถึงจะว่ายน้ำเป็นแต่ขาไม่มีแรงก็ไม่ต่างอะไรกับโย

มเธอกลับไปที่รถเข็น เขามาส่งเธอที่หน้าห้อ

ในห้องอาบน้ำ เธอถอดชุดว่ายน้ำออกแล้วอาบน้ำสระผมจากนั้นจึงห

ไข้ไปที่อีกด้านของตึกระหว่างทางผ่านโดมที่

ดด้วยเสียงนิ่งๆ เพราะต้องกลั้นหัวเราะเอาไว้ ก็สาวน

ทิ้งไว้ในห้องสีขาวสะอาดตา บนโต๊ะมีอาหารแบบไทยๆ พร้อมทาน

มาถึงมีคนไข้นั่งรอบำบัดตั้งหลายคนแต่ทำไมเธอไม่เห็นใคร

P เท่านั้นครับและตอนนี้ก็มีแ

ี้ทั้งตึกมีแ

คอยดูแลคุณตาล รวมถึงกล้องวงจรปิดที่กระจายอยู่ทุ

ให้ตาลคนเดียว” เธอถ

ช่ค

มดหรอกค่ะแล้วที่เ

ิ้ง

ุลยดาอุท

ะที่เป็นผู้ใช้บริการว่าห้ามทิ้งเป็นอันขาด”

ุณตาลต้องการให

บ่งให้เขาเอากลับไปกินที่บ้านดีกว่าหรือถ

มจะแจ้งให้

ก็แค่รับปากส่งๆ

งทำตามคำสั่งของคุณ

ต้องส่งรูปให้ตาลดูทุกครั

พิรุณยอมรับด

ประภาคารกลางทะเลสีเทาที่แสนเหงาหงอยเธออยากถามว่

ปรอด้านนอกนะครับ” พิรุณ

เหรอคะ หรือว่าคุณพิ

นเที่ยงผมดูแลแค

นข้าวคนเดียวเลยมันเหงา” เธอบอกแล้วทำหน้าหง

ุณตาลอนุญาตแล

กันด้วยเรื่องทั่วๆ ไป ส่วนใหญ่ก็เรื่องการบำบัดนั่นแหละ

รับ” พิรุณเปรยติ

ต้นตาลจะกิน

้นเรื่อง

ค่ะ ไปได้รึยัง

ดไปด้วยดีกว่าเผื่อคุณตาลจะตื่นเต้

ช้วิธีเปิดปิดด้วยรหัสที่แผงควบคุมถ้าไม่สังเกตให้ดีๆ ไม่เห็นว่

ดอัดเพราะเป็นโดมกระจกแต่เปล่าเลยอากาศมันสดชื่นเหมือนที่สวนสาธา

์สุดๆ เลยค

อุณหภูมิครับเราจำลองทุก

ี่คือต้นไม่จ

แค่ปรับอุณหภูมิให้เ

่มรื่น สงบมาก ไม่มี

ยเรานั่งได้ไหมคะ” ตุลย

ด้ค

มันจั๊กจี้หลังเล็กน้อยแต่ก็เป็นความรู้สึกที่แสนสดชื่น เธอสูดลมหายใจเข้าไ

ขึ้นมาพร้อมกัน เมื

กสบายใจบนหญ้าสีเขียว ตัวเขาเหม่อมองไปตรงริมหน้าต่

ีวิตที่เขารื่นรม

่สายฝนไม่ได้มาพ