นายตัวร้ายกับสาวข้างบ้าน

ยงสะอื้นของเด็กสาวเงียบลง เกือบหนึ่งชั่วโมงที

ูกน้องในสังกัดยี่สิบคนซึ่งเธอรักและเอ็นดูทุกคนเหมือนน้องเหมือนลูก แผนกต้อนรับน่าจะเป็นแผนกเด

กลียดชังแล้วริมฝีปากที่เม้มแน่นนั่นอีก เหมือนว่

คยเห็นว่าแฟนของปุยฝ้ายพาผู้หญิงคนอ

คยระแวงสงสัยแม้แต่นิดเดียวว่าเขาจะมีคนอื่นเขาเป็นผู้ชายสุภ

สั่นคลอน พี่คิดว่าเขาคงเลิกไปเองหรือคิดได้ในที่สุด

ไอ้ตั้มเพื่อนพี่มันเป็นผู้จัดการที่นั่นม

้ายก็ร่ำไห้อีกครั้ง เธอไม่เคยมีใจหรือมองใครเลยในหัวใจของเธอมีแค่เขาเพีย

ือเขา ไม่ใช่เ

ก่อนนะคะ ฝ้ายจะถามว่าฝ้ายต้องปรับปรุงอะไรบ้าง” หญิงสาวที

้งได้เลือดเย็นมากด้วยเลือกวันครบรอบเพื่อบอกเลิก…จิตใจอำมหิตที่สุด” เข็มหอมกำมือถือของปุ

หม” เธอกำชับก่อนจะส

ว่าทำไมหัวหน้าต้องสั่งแบบนั้นคนที่อยากคุยด้วยที่ส

มเมื่อลูกน้องวางสายจากเพื่อนสนิท กลอยใจหรือก

ุยกับพี่บาส ให้ฝ้ายโทรไป

ูทำให้หนูเสียใจปางตาย

ฝ้ายรักเขา ฝ้า

นชีวิตทำไม ก่อนหน้านั้นที่

่ได้ ฝ้ายอยา

หอมจับไหล่ของลูกน้องไว้ เธอจ้องดวงตาแ

เขา ฝ้ายอ

ค่ไหน ท่านเลี้ยงหนูมาด้วยความรักแล้วหน

ๆๆ พี่

ู้ดีถึงพิษรักว่ามันร้ายแรงแค่ไหนมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำใจและก

งมาถึงตอนสามทุ่มกว่าเพราะรถติ

งฉันไปแล้ว” ปุยฝ้ายไปซบ

มสะใจ เพื่อนของเธอแทบจะใช้ชีวิตตามใบกำกับของไอ้บ้า

ันรักเ

คม่ะ เลิกร้อง…ถ้าแกยังร้องอ

เป็นเพื่อนมันเดี๋ยวกุ้งดูแลต่อเอง

้อความไปบอกแล้ว ปุ

ันยังไม่ได้พักร้อนเลย

ัดสินใจ พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ซึ่งปกติคือวันหยุดของปุยฝ้ายแต่บังเอิญเพื่อนขอแลกไว้เม

ดไปนะสับวันหยุดกับอาร์

ุณค่ะพ

ด้หลุดจากกรงขังของไอ้บ้านั่น เมื่อก่อนเธอกับฝ้ายไปมาไหนมาไหนด้วยกันเสมอแต่พอมาคบกับพ่อจอมเผด

ไหนอ่ะแก” ปุย

ไว้ใจคนอื่นมากเกินไป

ปุยฝ้ายก้มมองตัว

ดให้” ว่าแล้วเพื่อนสนิทก็งัดเครื่องสำอางออกมาจากกระเป๋าแล้วเน

วว่าตั้งแต่คบกับพี่บาสเธอก็ไม่เคยมีเวลาให้เพื่อนอีกเลยทั้งที่สมัยมัธยมเธอกับกุ

ุ้งปรามเพื่อนที่กระ

อแอ้แล้วคว้าแก้วเหล้ากลับมาดื่มอีกอึกใหญ่ เธอถามตัวเองว่า

อนนะ” กุ้งตะโ

ปุยฝ้าย

ี่จะแย่แล้วส่วนฝ้ายได้ยินเพื่อนบอกว่ากลับบ้านก่

ุ้งกลับมาที่โต๊ะเมื่อไม่เจอเพื่อนก็มองหาจนทั่วร้านแถมเด

้าย แกหาย

ันซะอีก” การ์ดหน้าร้านที

รนะ ใ

มาด้วยกันตะกี้ขึ

ริง

จะโกหกท

ายๆๆ” กุ้งกระหน่ำโท

ังสนุกอยู่เลยแต่ไอ้กุ้งดันไล่กลับบ้านซะงั้นแ

ิง โชคดีนักที่โชเฟอร์เป็นลุงแก่ๆ ธรรมะธัมโมไม่อ

กับแม่กุญแจที่ดิ้นไปดิ้นมาไม่ยอมให้

วยความหงุดหงิด เพิ่งปั่นงานเสร็จล้มตัวลง

ามคนข้างบ้านที่ยืนเกาะป

กู นะเซ่

เต็มสองหูแต่แปลไม่ออกเ

รอ ? อะเม

ม่เคยหรืออาจจะเคยแต่เขาไม่เห็นแต่ทุกครั้งที่เห็นคือสองทุ่มกว่าเธอจะถึงบ้านแล้วก็ออ

เจ้ากรรมยอมพ่ายแพ้แต่โดยดีปุยฝ้ายก็เดิ

คุณ โอ

ินโซซัดโซเซไปตามทางแล้วก็ชนประตูหน้าบ้านอีกโครมใหญ่ สายฟ้าดูจน