นายตัวร้ายกับสาวข้างบ้าน

้านของปุยฝ

ิงไม่ต้องเดาใช่ไหมว่าเขาเกิดตอนไหนก็ตอนฟ้าผ่านะสิแม่ตกใจเลยเบ่งพรวดออกมา ชื่อเล่นก็ไม่มีอะไรม

ริษัทแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มรักบริษัทมากเพราะที่นี่ทำงานโดยไม่ต้องเข้าบริษัท แฟ้บจะเข้าไปแค่สัปดาห์ล

ระสับกระส่ายไม่ยอมหลับเขาจึงยอมแพ้แล้วลุกไปชงกาแฟ ส่วนสายต

ล้วกลับไปนั่งจ่อมจมที่โซฟาตัวโต เขาคิดกังวลแทนคนข้างบ้านว่าถ้าแฟนมาเห็นเธอในสภาพนี้จะโดนต่

้งที่ใส่ชุดนอน จากนั้นก็กลับเข้าบ้านแล้วก็ออกมาอีกทีตอนเจ็ดโมงครึ่งเป๊ะๆ ไม่ขาดไม่เกินด้วยชุ

เสาร์ตอนเก้าโมงตรงรถยนต์สีดำคันงามของแฟนหนุ่มจะมาจอดหน้าบ้านแล้วเธอ

งไม่มา” แฟ้บดูนาฬิกาแล้วก็อดแปลกใจไม่ได้

ล้วเติมอีกครั้ง จากนั้นจึงเปิดคอมพิวเตอร์แล้วนั่งเคา

ัวมีแต่คำถามมากมายเต็มไปหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับสาวข้างบ้านและแฟนหนุ่มของเธอ เกือบสามปีเข

ไม่ชอบผู้หญิงน่

กกันดีหมายถึงเธอดูรักไอ้หัวเรียบดี นายสายฟ้าจึงทำได้แค่มองเธออยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ มันมี

าม แฟ้บรีบไปล้างหน้าล้างตาแล้ว

เองและเริ่มร้อนรนขึ้นทุกที เมื่อความอยากรู้อยากเห็

องแม่กุญแจกับประตูทั้งสองด้านเธอล็อกแค่ด้านเดีย

น้าต่างจึงเห็นว่าเธอนอนคว่ำอยู่

ๆ คุณ ไ

ะมันทำให้ว้าวุ่นใจขึ้นเรื่อยๆ นอนคว่ำแบบนั้นมันไม

นก็เปิดออกอย่างง่ายดาย เขาย่องช้าๆ ไปหยุดตรงโซฟาแ

กว่าเธอจะรู้สึกตัว ระหว่างที่เธอยังไม่ตื่นเขาก็แอบมองแล้วยิ้มออ

ปุยฝ้ายปัดมือของคนที่เ

ใครมาเขย่

นนั่งตัวตรงด้วยความตกใจและงุนงงเป็นที่สุ

ณเมามากไม่ได้ล็อกบ้าน” แฟ้บรีบบอกรวดเดี

็นฉันกล

วย ตายห่า!” เมื่อพูดมาถึงคำว่าล้มแฟ้บก็มองไป

หลับไปได้ไงแถมนอนทั

ปุยฝ้ายปอดแหกขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเลื

” อยู่ๆ เธอก็นั่งคอพับ

กลัวเ

ปฐมพยาบ

้ง แฟ้บรีบเดินไปหยิบแล้วบังเอิญไปเห็นโห

ยาล้างแผลสัมผัสผิวหน

่อยเดี๋ยวติดเชื้อ

ยากคุยกับเพื่อนเพื่อหันเหความสนใจไปทางอื่น แฟ้บทำแผลไปก็ฟังบทสนทนาไปและไ

ที่มันฝังอยู่” แฟ้บเตือนล่ว

เจ็บ หมดรึยั

บใส่ยาสมานแผลจากนั้นจึงปิ

คุณไม่ออกมาตั้งแต่เช้าเลยเป็นห่วง คราวหน้าถ้าเมาอย่านั่งแท็กซ

ตรจากเพื่อนบ้านที่เรียกว่าเป็นคนแปลกหน้าก็ไม่ผิดนักก็ซึ้งใจ

จากหัวใจว่ามันคือความห่วงใยที่แท้จริง และที่น่าแปลกยิ่งกว่าก็คือผู้ชายที่คบกันมาเจ็ดปีกลับไ

อดทนไว้” แฟ้บกลับไปนั่งที่พื้นเหมือนเด

ละฉันก็ไม่รู้ รู้ ว่า จ

ถึงแผลที่ขาใ

วเขาก็บอกเลิกเขาบอกว่าเจอคนที่ดีกว่าเมื่อต้นป

าจะดีใจนะที่ปล่อยคนเลวๆ อ

ไงล่ะ” ปุยฝ้ายฟูมฟายแบบไร้สติแล

ุณ ขอตัวนะแล้วก็ขอโทษที่พูดจ

ไห้ไปชั่วขณะเมื่อได้สบตาเขา…แววต

อะไร

ษ ฉันไม่ไ

นไรครับ

ๆๆ ผู้ชายสองคนจะทิ้งฉั

เราะเอาไว้ เขาไม่รู้ว่าเธอยังไม่

ๆ กันอยู่หลายนาทีแฟ้บก็ถา

ฝ้ายเพิ่งนึกได้ว่าเธอกลับบ้านมาในสภาพไหนแถมเพิ่งตื่นนอน หน้

่น ไปอาบน้ำสิผมจะทำอ

้าวเป็นด

้าวต้มไก่ดีไหม กินอะ

ดี

นชั้นเดียวเหมือนกับบ้านเขาทุกอย่าง ภายในมีหนึ่งห้องนอนพร้อมห

ล้างเสร็จก็มาแง้มประตูแอบดูว่าเขาทำอะ

อกเมื่อคนในห้องเดินออ

ู่ เผื่อคุณอยากก

รึเปล่า ถ้าไม่มีก

ดีมากเลย” ปุยฝ้ายบอกเ

ินข้าวต้มฝีมือตัวเองแล้วก็คิดว่ามันอร่อยที่สุดตั้งแต่ทำกับข้าวมา อาจ