ขอโอกาสอีกครั้ง

เจียงรุ่ยไม่กล้าที่จะไม่คัดค้านอะไรเลย

แม้ว่าโฮ่วซ่าวถิงจะเป็นคนรุ่นเดียวกับพวกเขา แต่โฮ่วซ่าวถิงกลับมีอาชีพการงานที่ดีมากจนเกินหน้าเกินตาพวกเขาไปเยอะเลย

เจียงรุ่ยส่งสายตาให้เวินหมั้น “ผมจะรอคุณอยู่ในรถนะ”

เวินหมั้นฝืนยิ้มออกมา

หลังจากเจียงรุ่ยจากไป พวกทหารตำรวจเหล่านั้นก็เห็นลู่ทางขึ้นมาทันที ใครคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า “ทนายความโฮ่วมีเรื่องส่วนตัวที่ต้องพูดคุย พวกเรามาไปกันเถอะ”

เวินหมั้นถึงกับพูดไม่ออก

เมื่อบริเวณรอบ ๆ เงียบลงอย่างสมบูรณ์แล้ว โฮ่วซ่าวถิงก็ก้มหน้าลง แล้วก็เล่นบุหรี่ที่ระหว่างนิ้วของเขาไปมา นิ้วของเขาเรียวยาวและแข็งแรง แม้จะเป็นท่าทางที่เรียบง่าย แต่ดูมีเสน่ห์อย่างมาก