รอยรักสีจาง

เวลาผ่านไปเพียงแค่ครึ่งวันเธอเดินและใช้พลังงานกาย พลังสมอง รวมทั้

สั่งการให้เธอไปเสิร์ฟอาหารซึ่งเป็นวิธีทำงานที่แตกต่างกับวิธีชีวิตประจำวันของเธอย่างสิ้นเชิง ซ้ำร้ายช่วงนี้ลูกค้าของทั้งสิบหกวิลล่า และยี่ส

ดินเข้ามากระซิบบอกให้เธอไปกินข้าวในช่วงที่กำลังวิ่งเสิร์ฟอาหารยุ่งๆ แต่เพราะกำลังเรียนรู้งานจากหัวหน้าและเพื่อนรุ่นพี่แล้วต้องวิ่งไปทำงานซ้ำงา

มาก่อนเลย เหนื่อยกว่าเต้นครอสฟิตอีกเนี่ย” บ่นพึมพำในตอนที่เปลี่ย

วยออก ทำไมค้างบิลโรงแรม ฉันจำตอนที่เอาอาหารไปเสิร์ฟเธอที่ห้องได้ ดูออกว่าเธอมีเงินจ่

กน่ะ” เธอบอกแ

ม่เคยทำงานหนัก หรือว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนูที่หนีออก

เดาแน่นอนเลยปฏิเสธได้เต็มปากทั้งที่ก็ไม่ค่อยชอบโกหกใครนัก “เอ่อ... คือฉันโดนโกงค่าจ้างไง ปรกติทำงานในคอมพ์ เพิ่งลาออกจากงานและรอเงินก้อนที่ได้จากการลาออกอยู่ แต่เงินเข้าช้าน่ะ”

นมือหงิกมืองอเหรอ...” คำแปงเอามือทาบอก “แล้วที่ว

เอ้อ คุณภูอ่ะ จัดการยังไง แต

นแล้วก็เช็กกล้องดูแล้วว่ามีคนเข้าออกห้องเธอกี่คน ได้ย

ล้วหายหน้าไปเลย เลยยังไม่ได้คุยกับเขาเรื่องเงินหาย ปรากฏว่าพนักงานคนอื่นเอามาเม้าท์

แหละ ขอให้ได้คืนเงินเร็วๆ

็จะชดใช้ด้วยแรงงาน ฉันจะได้ทำงานไม่ต้องเป

วเห

ยังแฝงด้วยรอยยิ้มเสมอ เธอมีภูรินเป็นแรงบั

คำแปงบอกเสียงเล็กเสียงน้อย “เรากลับกันเถอะ พรุ่งนี้เธอมาเข้างาน

่งสุดที่รักที่วิลล่าของภูริน แล้วจึงค่อยเดินกลับออกมาที่ลานจอ

มาถึง เพื่อนแผนกคลีนนิ่งและซัพพลายสองสามคนที่ยืนกอดอกอยู่ในที่จอด

ืนนิ่งไม่โต้ตอบแล้วเอ่ยวาจาเหยียดหยัน “น้องฝนที่เป็นพนักงานหน้าฟรอนต์บอกว่าผู้หญิงคนนั้นพยายามอ่อยคุณภู แต่

ยิ่งไปสนิทสนม ช่วยสอนงานสุดที่รักเพราะเอ็นดูก็ยิ่งมาแขวะใหญ่ คำแปงเดาว่าที่พวกนี้ไม่ชอบสุดที่รักเพราะรู้ว่ามีคนโดนสอบสวนเนื่องจากเงินสุดที่รักหาย ซ้ำสองคนนี้ยังเป็นลูกไ

คู่กรณีให้ปากบวมพูดไม่ออกไปหลายวันถ้าไม่ติดว่าจะโดนไล่ออกเพราะกฎเรื่องการทะเลาะกันของพนักงานนั้นค่อนข้

อไง” คนที่ไม่ได้รับความสนใจชักโมโหเลยตะโกนใส่

ล้วก็สตาร์ทรถบิดคันเร่งสุดแรง รถที่ควันดำอยู่แล้วโดนเร่งสุดแรงม้าก็เกิดกลุ่มควันโขมง แล้วคำแปงก็ออกตัว

อตบด้วยควันแล้วกัน รับรอง

เก็บมาดูห้องพัก แม้จะเหนื่อยล้าจนอยากล้มตัวลงนอนแต่เปิดประตูวิลล่าเข้ามาแล้วก็อุ่นหัวใจจนยิ้

มีอะไรตกถึงท้องทำให้เธอเดินไปไม่ถึงประตูหน้าห้องตัวเอง แต่กลับถือวิสาสะเดินเข้าไปในมุมครัว มองหาอะไรที่พอจะกินได้ก็แทบไม่เห็นอะไร เปิดตู้เย็นออกมาแล้วเจอแต่เบียร์ก

เรียกจากด้านหลั

ังหาอะไร

ไม่ชอบเลยเวลาเขามองมาด้วยสายต

ที่ดีขนาดนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว ส่วนครัวตรงนี้คือส่ว

ค้ำหัวนั้นห้วนสั

ขอโท

ดนี้ยิ่งยามอยู่กันสองคน เธอเลยจะเบี่ยง

๋ยวก

ันกลับมาสบตาเขาวูบเดีย

นเครื่องจับเท็จของตำรวจท้องที่แล้ว ไม่มีใคร

อเงยหน้ามาจ้องเขา ยามถูกก

เขาไม่เชื่

ินก้อนนั้นจริงๆ ก็บอกกันม

สียว่าแล้วไป เพราะยังไงฉันก็ต้องทำงานชดใช้คุณอยู่

คงจะได้หาทางจับจริงจัง แต่เขากลับคิดว่าการยอมปล่อยปัญหาไปของเธอนั้

อะ... ส

หน้ามันวาวมาทั้งวันด้วยแววตาเฉยเมย เพราะ

้นที่อื่นของวิลล่านี้นอกเหนือจากเขตหน้

เหนื่อยจะต่อกรกับเขา

ล้ว เธอเห็นสายตาเกลีย

ำตาที่ยังเอ่อในดวงตา เธอลืมความหิวไปแล้วเพราะสิ่งที่จำได