Dear Boss รักนะคะ
ึ่งเป็นเสียงเรียกจากผู้หญิงที่เพิ่งก้าวขาออกมาจา
เหนือหัวเข่า ริมฝีปากบางแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสด เหมือนชุดที่เธอสวมใส่ มองต่ำลงมาอีกนิดจะเจอกับรองเท้าส้นสูงสีแดง ปลายหัวรอง
ผ่นที่ตั้งเรียงรายอยู่บนโต๊ะทำงานและยังมีโน้ตบุ๊กประจำตำแหน่งของเธอ หน้าจอมีขนาดสิบสี่นิ้ว สีชมพูเคลือบมุก รมิตาค่
ิดเพี้ยน เพราะเธอเคยเป็นถึงดาวโรงเรียนมาตั้งแต่มัธยมปลาย จนจบมหาวิทยาลัย
ที่มั่นคง หรือฐานะทางบ้านที่พอมีพอกิน แต่ไม่ได้ถึง
่ ย่า ตา ยาย เลี้ยงจนรมิตาจบประถมปีที่หก หลังจากนั้นหญิงสาวก็ได้ย้ายเข้าไปเรียน
คิดถึงบุตรสาวขนาดไหน แม้ว่าจะไม่ได้เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด แต่ท่านก็รักและเอ
บอสหรือไง ฉันเห็นบอสเรียกใช้แต่แก
งฉันละซิไม่ว่า” รมิตามุ่ยหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ ก็วันนี้เธอถูกบอสเ
ปดโมงเช้า เรียกรมิ
้าโมงเช้า เรียกเธ
นาที เรียกเธอมาปรับระดับเคร
โมงตรง เรียกเธอมาเ
เรียกเธอให้มาปรับระดับเคร
ม่อยากจะเชื่อ ว่าผู้ชายที่ทั้งหล่อ เ
ทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้น ก่อนจะ
ื้อสูทที่เขาใส่ ถูกเตารีดเรียบไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย กำลังนั่งหมุนปากกา
ไม่มีธุระอะไร ดิฉันขอตัวไปทำงานต่อค่ะ” รม
ไรหน่อยเลยเหรอ ผมเป็นเจ้านายคุ
้ยะ!
น้าดัง ขวับ! พร้อมกับปล่อยมือออกจา
เดือนเหมือนดิฉันอยู่ดีค่ะ” เจ้าตัวว่าพลางนำมือกอดอก
งหน้า เห็นเธอตอบโต้มาขนาดนี้ เขาเลยต
์ได้แต่ขบคิดในใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้าแผลงฤทธิ์ใ
กค้าคุยงานไว้ ในช่วงบ่าย” ชัชนนท์ออกคำสั่งกับเธอ
ทำไมต้องเป็นเธอ พร้อมกับเอื้อมแขนขยับเก้าอี้ตรงข้ามชัชนนท์แล
กับผม ไปเก็บข้าวเก็บของซะ เราจะไปกันแล้ว”
ง!
ันล้มลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้นด้วยฝีมือของตัวผู้นั่งนั่