สามีท่านประธาน

หมั้นกับเขา จะได้ไม่มีใครครหาได้ว่าเธอไม่ดีจนผู้ช

วเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ใจเธออยากให้เขาจำเ

ค่เธอแต่งตัวเชย สวมแว่นตาหนาเนอะเขาก็จำเธอไม่ได้เสียแล้ว

อนยังเป็นเพียงแค่เด็กกะโปโล ไม่ได้เป็นสาวสวยน่าพิสม

ถ้าเป็นสาว ๆ สวย ๆ ละก็ เขาคงให้นั่งเฉย ๆ ผัดห

คุณพิมพ์

ำ ใบหน้าของหล่อนเหลอหลาเมื่อ

หน ผมเรียกคุณตั้งหลายครั้งไ

ค่ะท่า

ยงแล้

เธอทำ

รให้ผมกิ

ะธานจะก

้มหน้าลงไปใกล้พลางเอ่ยถาม ลมหายใจของเขาทำเอ

ขาไม่ได้นะ เธอจะมาจ

ม่ใช่มาตกหลุมรักเขาเอาแ

้นทำให้เธอลืมตามองเขาอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าเขาขยับ

ธอขยับหนีเลยทำท่าจะตกเก้าอี้ เปรมรีบคว้

าเนียนที่มีแว่นหตาหนาเตอะสวมอยู่ ก

บอกเขา ลมหายใจสะดุดเมื่อได้มองสบตากัน เขายังชิ

้พิมพ์พิศาใจสั่นสะท้าน จนต้องแ

งมาหาอย่างดุดัน พิมพ์พิศาใช้กำปั้นทุบตีเขาเสียหล

่ง เขาทำท่าจะกดจูบลงมาใหม่ เธอก็รีบเบี่

านฉวยโอกาสกับ

ขยับถอยห่าง ยืดต

เมตร ในขณะที่เธอสูงเพียงแค่ร้อยหกสิบเจ็ดเซนติเมตรเท่า

อ่ยถามตาปริบ ๆ เธอไปทำอะไร

างอ้อยอิ่ง ทำให้เธอต้องเผลอกัดปากเบา ๆ คิดได้ดังนั้นเธ

ไปมากกว่านี้ ผมอาจจะทำมากกว่าจูบคุณก็ได้” เขาเดิน

ูเอาเถอะ กับเธอซึ่งเป็นเลขาแสนจะเฉิ่มเชย ใส่แว่นตาหนาเตอะขนาดนี้ เขายังจูบได

มถึงจะจำไม่ได้ จะมีผู้หญิงสักกี่คนรู้ว่

ช็อกสุดๆ ของเขา หรือไม่ก็แปลกใจที่เธอรู้ว่าเขาชอบกินผัดไทยหอยทอด แล้วก็ต้องเป็

ะเห็นสีหน้าช็อกสุดๆ ของเขาเสียอีก แต่ปรากฏว่าเขากลับเอ่ยถามเธอกลับมาด้วย

ี่ศูนย์อาหาร

ั้งหลายกล่อง คิดว

อหลุดอุ

ิดชอบช่วยกิน

ล่องนะคะ ฉันจ

อะแยะ” เขามองผัดไทยทั้งห

นก็เลยสั่งมาให้หลายๆ กล่อ

มดหรอก คุณ

กงานคนอื่นสิคะ”

ในบริษัท

ค่ะ หลา

แค่นี้แ

ือกแจ

ลือกที่รักมักท

ด้ อันนี้ก็ไม่ได้ แล้วเ

” ประโยคของเขาทำให้เธอตาโต ก่อนจะแอบค้อนเขาเสียหนึ่งท

เฉิ่ม ๆ เชย ๆ แบบเธอจะได้มาน

ะรู้สึกเอร็ดอร่อยบ้างไหมนะ ไม่เห็นแสดงอาการอะไรให้เธอจับได้เลย สมัยก่อน

ณสายตาส

ับสำลัก เพราะเธอกำลังมองเขาเพล

เดินไปลูบหลังลูบไหล่ให้เธอ

้นหรื

ล้วค่ะ ข

ังไงจ

่ตกใจน

ะเหรอ” เขาขยับใบหน้าเข้ามาถามย้ำ ก่อนจะดึงแว่นต