ดั่งลมต้องรัก

ดึงร่างงามมากอดรัด

ประภาวรรณไม่ได้นะ เ

สาวเพื่อน น

รณเรียกชื่อเล่นพันลภ เมื่

ทำไม” เสียงที่ค่อนข้

หยก” เธอถามอีกครั้ง

นี้มา พี่ว่ามันโป้ไปนะ ว่ายน้ำอยู่ในบ้าน ไม่ม

ยังลอยหน้าลอยตาพูด คนฟังถึงกับอึ้ง “ไ

สายตาพันลภไม่ได้มองทางเลย เขามองสรีระเรีอกเลือดเรียกลม

ดหัว แต่เลื

ันลภกลับไม่ใช่ ร่างกายเขารุมร้อนเป็นระยะ แม้แช่ตัวอยู่ในน้ำที่ค่อนข้างเย็น แถมอากาศก็ดี แดดไม่แรง ลมพัดโชยพอได้สัมผัสความเย็น เป็นเพราะสาวสวย

เธอ แต่ก็ถูกประภาวรรณพุ่งตัวกอดคอเขา ซ้ำร้ายยังตวัดขาโอบเอวใหญ่ ทิ้งตัวหงายหลั

สะดวกยามนมนิ่มๆ สัมผัสร่างกายตน ชวนให้ความคิดเตลิดไปไกล หลายครั้งต้อง

แต่กลัวหัวใจตัวเอง กลัวยั้งความคิดไม่ได้ คว้าตัวประภาวรรณมาก

ลยค่ะ” ประภาวรรณบอกพันลภเมื่อขึ้นจากสระ “และขอบคุณพี

มองคนสวยหุ่นน่าฟัดเดินเข้าไปในบ้าน ใจเขาเต้นแรงมาก ร่างสูงใหญ่รีบเดินเข้าบ้าน ตรงดิ่งไ

่ม วัน

นลภ สถานที่ที่เขาพาประภาวรรณไปดูดาวคือ สวนพฤกษาพรประไพ สวนดอกไม้ที่ใช้ชื่อมารดา สวนแห่งนี้อยู่บนดอยสูง ป

ำไมต้องมานั่งแหงนมองดูบนท้องฟ้าด้วย สามปีที่ผ่านมา ความคิดนี้เปลี่ยนไป นับตั้งแต่ประภา

ักหลังใหญ่ ชั้นบนเป็นโดมกระจกทรงกลมที่ตอนขึ้นไปยังโดม จะมีบันไดด้านข้าง ไม่ต้องเดินผ่านชั้นล่าง โดมแห่งนี้มีผนังแบบเปิดปิดได้ หากไม่ใช้งาน

งล่าง แม้ว่าเวลานี้ความมืดโรยตัว บดบังสวนดอกไม้ ทว่าแสงไฟที่ประดับอยู่กล

สวย ตรงไหนวะเนี่ย” เสียงพั

วรรณกลับได้ยินคำบ่นพันลภ รีบพูดโต้กลับ “ครั้งหน้านะ หยกจะมาดูดาวกับแฟน จะได้จู๋จี

ค่คิดว่า เธอกำลังพลอดรักกับชายอื่น หัวใจเขาเต้นแรง ความไม่