ตำหนักรัก ฮ่องเต้อำมหิต
ณ์เมื่อ
เสด็จประพาสในการล่าสัตว์กับพระบิดารวมไปถึงบรรดาเชื้อพระวงศ์ชายองค์อ
ที่เฝ้าคอยอารักขา แต่แล้วองครักษ์ที่ติดตามเสด็จมาโดยตลอดกลับทรยศบังคับม้าที่
นรกที่ไม่เคยมีผู้ใดรอดชีวิต ม้าตัวมหึมาร่วงลงไปในหุบเหวอย
งใจเย็นจนแน่ใจว่ารัชทายาทแห่งต้าโจวฝังร่างลงสู่ก้นเหวลึกอย่างแน่นอนก่อนจะรีบทำให้ตัวเองได้รับบา
เพื่อให้แนบเนียนไม่มีผู้ใดจับได้ว่ารัชทายาทแห่งต้าโจวแท้จริงแล้วถูกลอบปลง
งฟ้าเบื้องบนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแ
ว์ของฮ่องเต้ต้าโจวให้ล่วงรู้ ก่อนจะสกัดจุดของตัวเองให้หมดสต
ณะเด
ร้จุดหมายและน่าหวาดหวั่นอย่างยิ่งยวด วรยุทธ์ของพระองค์ในเวลานั้นยังไม่แข็งแกร่งเท่าใดนักแต่ก็สามารถใช้กำลังภายในซั
เข้ารัดร่างของโจวหยางเย่วเอาไว้อย่างรวดเร็ว ทำให้ร่างที่กำล
าทึบปกคลุมไปทั่วบริเวณ แรงโหนของรัชทายาทเพื่อใช้เถาวัลย์พันเอาไว
ปกับแนวหินผาพร้อมพระเศียรก
จนทำให้องค์ชายรัชทายาทจนพระเศียรแตกสลบเหมือดไปทันที เป็นเหตุให้ร่า
้รับบาดเจ็บดังกล่าวทำให้โจวหยางเย่วไม่ได้สติติดต่อกันถึงสาม
การณ์ตั้งแต่ต้นจนจบว่าพะรองค์ถูกกระทำอย่างไรบ้าง ร่างของโจวหยางเย่
ารักษาที่หอดวงดาวของเรา”เสียงของเด็กหญิงวัยสิบเอ็ดปีบอกกับบรรดาผู้ติด
รรดาผู้ติดตามขานร
นตรงเข้าไปหาเด็กหนุ่มที่กำลังหมดสติอยู่ในเวลานั้น และช่วยกันนำมาที่หอดวงดาวที่อยู่บนเทือกเขาต
วันต
าขยับขึ้นลงก่อนจะร่อนมาเกาะระเบียงห้องของเจ้าสำนักดวงดาว พร้อมสา
”เว่ยหลินหลางยืนพึมพำพลางเอื้อมมือแกะกลักไม้ออกจาก
เนื้อหาภายในนั้นอย่างรวดเร็ว ปกติแล้วจะมีสาสน์ส่งมาจากจวนราชครูอยู่เป็นป
เหตุเพราะนางมีดวงชะตาเกิดมาเพื่อทำลายบัลลังก์หงส์ของแผ่นดินต้าโจว และเพื่อรักษาช
ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความดีใจอ
่วงหล่นจากมือของนางลงสู่ก้นเหวลึก ริมฝีปากอวบอิ่
ข้ากำลังมาที่นี่! เป็นความจริงหรือนี่! ความจริงที่ข้าไม่ไ
ดขีดที่จะได้พานพบบิดาและน้องเป็นครั้งแรกท่ามกลางขุนเขาสู
จอย่างล้นเหลือก่อนจะนึกถึงใ
แล้วข้าต้องรีบไปจัดเตรียมการรักษาให้หลิงเอ๋อล่วงหน้าคาดว่าอีกไม่เกินสิบวันท่านพ่อกับหลิงเอ๋อก็จะถึงหอดวง
อหลายวันก่อนตอนนี้ฟื้นแล้วนะ”ผู้คุ
อย่างเต็มที่จะเป็นสาวงามที่หาตัวได้ยากเสียยิ่งกว่าอะไรในภายภาคหน้า ดวงตากล
้นตัวได้เร็ว แต่กว่าจะลุกเดินได้อย่างคล่องแคล่วก็จะต้องใช้เวลาหน่อย ข้านึกว่าจะสลบนานกว่านี้ แต่นี่อะไรแค่สามวันก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว เออ..แ
ย็บด้วยที่เจ้าใช้ด้ายกับเข็มเย็บแผลกว้างขนาดนั้นเข้าหากันไม่น่าเชื่อเลยว่
เด็กสาวตัวน้อยยิ้มแก้มแท
พานพบในช่วงเวลานี้ได้ ต่อไปพวกเราจะขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้าโดยมีนกเหล็กใช้เป็นพาหนะนำพาพวกเราเดินทางไปจนถึงที่หมาย ใช้เวลาเพียงชั่วอึดใจแต
็พลอยตื่นเต้นไปด้วย
่ดินแดนก่อนกาลอย่างนั้นสิ จึงได้ก
แก้มสีชมพูส่ายไปมาติดต่
เวลานี้ถือว่าเงียบสงบและมีความสุขที่สุดแล้ว สิ่งที่ข้าอยากเรียนรู้ก็มีเพียงการแพทย์ และความเจริญของบ้านเมืองที่แตกต่างจากช่วงเวลานี้ของพวกเรามากและรวมไปถึงสิ
ีกรอบ ถ้าอาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็ค่อยให้ลงจากเขาของเราไปอยู่นานกว่านี้ไม่ได้”เว่ยหลินหลา
งห
นห้อ
ียงชั่วครู่ช่วงย่ำรุ่ง ซึ่งรัชทายาทแห่งต้าโจวหมดสติไปถึงสามวันสามคืนเต็มๆ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความพร่ามัวเริ่มเปิดขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนจะเห็นร่างบอบบ
.ใคร”รัชทายาทแห่งต้าโจวรับส
านางอยู่หลายปีกำลังมองตรงมาที่นางด้วยความแป
าการอีกครั้งก็จะล่วงรู้ว่าสุขภาพของท่านมีอะไรที่น่าเป็นห่วงหรือไม่”
ภาพเหตุการณ์ในอนาคตปรากฏขึ้นมาโดยพลัน ทั้งที่ก่อนหน้านี้นางเคยสัม
งกำลังยืนอยู่บนหอคอยดวงดาวพร้อมเสียงคร่ำครวญด้
ี่กำลังหลับใหลเช่นนั้น ในเมื่อข้ารักษาอาการหอบหืดของนางหายไปจนหมดสิ้นแล้ว วิชาแพทย์ของข้าไม่มีทางที่จะร
ราะมีผู้ต้องการทำให้นางตายโดยไร้สิ้นความสงสัยประเด็นนี
อนางล่วงรู้แล้วว่าการตายของน้องสาวในครั้งนี้นอกจากนางจะหมดอายุขัยลงแล้ว แต่สาเหตุการตาย
งสุดก็คือน่าสงสัยมากที่สุด และไม่น่าจะเป็นผู้ใดไปไม่ได้หากไม่ใช่สกุลหวังและสกุลเหยียน สองสกุลนี้ได้เป็นแค่ชายาร
้าจะต้องพลิกผันไปทันทีนอกเสียจากสวรรค์จะอนุญาตให้ก้าวออกไป ต้องรอจนกว่าอายุจะครบ 20 ปี จ
าเลือนหายไปทันทีพร้อมอากา
นางกล่าวได้
ึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตจ
ผู้หญิงตัวเล็กๆ ตรงพระพักตร์คือหมอรักษาพระอาการบาดเจ็บของ
ไรอย่างนั้นเหรอ ในวันข้างหน้าข้าจะแทนคุณเจ้าอ
้นได้ยินเช่นนั้น ดวงตายังคงจับจ้องหน
กไม่เกิน 15 วันก็จะสามารถลุกขึ้นเดินไปมาได้แล้ว แต่ยังหักโหมไม่ได้ข้าดามเฝือกอ่อนให้กับท่านเอาไว้แล้ว และไม่ต้องไปแตะต้องมันจนกว่าจะครบหกสิบวันหลังจา
กับทุกคนที่อยู่ในเวลาน
ัชทายทรูปงามร้องเรียกตามหลังก่อ
ม่เคยผิดพลาดแม้แต่ครั้งเดียว อีกไม่นานก็กลับบ้านได้แล้วเดี๋ยวถึงวันนั้นเมื่อไรพวกข้าจะพ
เหลือบสายตามองไปทางประตูทางเข้าของ
นเหรอจะเป็นไปได้อย่างไรกันที่นางเกิดมาไร้สิ้นทั้งแซ่และนามกล่า
ไร้สิ้นญาติมิตรและวงศ์วานเพราะหากจะกล่าวกันตามจริงแล้ว ท่านหมอเป็นถึงบุตรีของราชครูเ
หนุ่มรำพึงเสียงเบาก่อนจ
อย่างนั้นหรือขอรั
าไปมาเป็นสัญญาณป
ชครู พูดไปเจ้าก็ไม่รู้จักหรอกรีบพักผ่อนเสียเถอะ วันหลังข้าจะมาเยี่ยมอีก”ท่านลุงหกตัด
ีตำแหน่งราชครูรวมอยู่ในนั้นด้วย”รัชทายาทหนุ่มรับสั่งพึมพำก่อนจะ