icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เด็กเลี้ยงของน้าภพ

เด็กเลี้ยงของน้าภพ

ผู้เขียน: จินต์พิชา
icon

บทที่ 1 อุบัติเหตุ

จำนวนคำ:1633    |    อัปเดตเมื่อ:19/10/2023

ี๊

รม

ี๊

นดู บางคนบันทึกวิดีโอ บางคนก็ร้องโอดโอยเพรา

รียกสติให้คนที่ล้มก้นกระแทกเพราะตกใจกับภาพเห

ะกอหญ้าเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” คนเป็นแม่ถามด้วยความห่วงใย

่งก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูขอตัวไปดูลูกค้

าไปช่วยดูคนเจ็บซึ่งทั้งหมดเป็นลูกค้าที่

หญิงสาวตะโกนถามเพราะถ้าจ

็เลยร้องกันดังไปหน่อย คงจะมีแต่ลุงเหมือนนั่

ชายสูงวัยที่เป็นลูกค้า

่อยได้ไหมคะ” เธอหันไปขอความช่วย

ทุกสิบล้อด้วยใบหน้าซีด ตัวสั่น เขายกมื

ล้วพอดีมีรถขับสวนมาผมก็เลยหักซ้ายอีกทีแต่รถมันหนักผม

าแก้ตัวนะคุณ” เสีย

คุณจะเรียกตำรวจมาต

ครโทรเรียกต

ล้ว เดี๋

หมครับ” คนขับรถ

านั้น ส่วนลุงเหมือนดูจะเจ็บหนักกว่าคนอื

ยกใหญ่ จังหวะนั้นรถพยาบาลก็มารับตัวลุงเหมือ

ายตำรวจคนหนึ่งเดินดูรอบๆ

48 ปีรีบเดินออกมา มือจับไปที่สะโ

นหลังที่สองแม่ลูกใช้พักอาศัยอีกและมอเตอร์ไซค์คันเก่งถูกทับจนมองไม่เห

คงต้องให้คนขับไปตรวจสารเสพติดและลงบันทึกปร

งไปให้ปากคำด้วยไหม” ลูกค

ให้ปากคำด้วย แต่ก็คงไม่นาน

มีแต่ร่องรอยความเสียหายหญิงสาวมองแล้วถอนหายใจ เพราะร้านนี้เป็นแห

ราจะเอาย

่มากมายนัก เธอยังต้องส่งเสียให้ลูกสาวได้เรียน ตอนนี้ญารินดาพึ่งจะจบ ม.6 และกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยในปีนี้ แม้ว่าการกู้เงินจากกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่เธอกู้มา

ก็บมาซ่อมก่อ

ินที่หนูต้องใช

ไม่เรียนก็ได้ เอาไว้มีเ

ยที่ดินด้วยเลย แล้วไปเช่าห้องอยู่ แ

ดินผืนเดียวที่เรา

ว่าค่าเสียหายที่เรียกร้องไปนั้นจะได้ตอนไห

นสมบัติชิ้นสุดท้าย แต่ถึงคราว

บางทีเขาอาจช่วยเราได้บ้าง ถ้ารอให้เป

กษากันก็มีรถกระบะสี่ป

นลงมาด้วยท่าทางเป็นมิตร สายตามอ

จ้านายของคนที่ขับรถชนร้านข

นี่แม่ของหนูชื่อแม่วาสเ

ำให้ร้านของพวกคุณมีสภาพแบบนี้ เรื่องทั้งหมด

วจว่ายัง

่าเสียหายถ้ารอให้ศาลตัดสินฉันว่ามันคงไม่ดีเท่าไหร่ อย่าหาว่าฉ

ูขอบคุณ

แล้วคิดไว้ว่าจะเ

ี่วาสก็

ุยแบบเป็นกันเองหน่อย หนูด้วยน

คะ” วาสนาเรียกอย่างให

มคันรถ เลยบังคับยาก เห็นว่าพุ่งชนอย

หมือนลูกค้าที่มานั่งทานข้าว เจ็บเย

รู้เลย จะไปเยี่

รุ่งนี้ก็ได้ค่ะ หนูเองก็จะไป

จะแวะมารับ” เพียงพรไม่อยาก

ะ น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 อุบัติเหตุ2 บทที่ 2 ไปอยู่ด้วยกันก่อน3 บทที่ 3 สมาชิกใหม่4 บทที่ 4 น้าภพอย่าค่ะ5 บทที่ 5 เพื่ออนาคต6 บทที่ 6 เราไม่กล้าคิดแบบนั้น7 บทที่ 7 กล้า ๆ หน่อย8 บทที่ 8 เด็กฝึกของน้าภพ9 บทที่ 9 สถานะ ระยะทาง10 บทที่ 10 หนูเชื่อใจน้าภพที่สุด11 บทที่ 11 ผมก็ไม่นิยมของเก่า12 บทที่ 12 รอยยิ้มที่หายไป13 บทที่ 13 ถ้ามันเจ็บก็ต้องปล่อย14 บทที่ 14 ยิ่งห่าง ยิ่งเจ็บ15 บทที่ 15 เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ16 บทที่ 16 ไม่อยากให้เป็นแค่หลาน17 บทที่ 17 ได้ยินกับหู ไม่เห็นกับตา18 บทที่ 18 กอหญ้าหวาน nc19 บทที่ 19 สถานะแฟน20 บทที่ 20 หรือจะฟันแล้วทิ้ง21 บทที่ 21 ก็นึกว่าไม่ถูกใจ nc22 บทที่ 22 คนเก่งของน้าภพ nc23 บทที่ 23 คนขี้เซา24 บทที่ 24 เวลาทำไมเดินช้า25 บทที่ 25 มีแค่เรา nc26 บทที่ 26 ประสบการณ์แสนสุข nc27 บทที่ 27 ข่าวร้ายของเธอข่าวดีของเขา28 บทที่ 28 ยอมรับและทำใจ29 บทที่ 29 จริงจังหรือของเล่น30 บทที่ 30 กอหญ้าอย่าดื้อ31 บทที่ 31 กรุงเทพก็แค่ปากซอย32 บทที่ 32 ส่งข้าว....ส่งน้ำ nc33 บทที่ 33 วันที่รอคอย nc (ตอนจบ)