icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เด็กเลี้ยงของน้าภพ

บทที่ 2 ไปอยู่ด้วยกันก่อน

จำนวนคำ:1799    |    อัปเดตเมื่อ:19/10/2023

” เพียงพรมองความเสียหายอย่างละเอียดเลยเห็น

่ พอดีคุณเดินเข้ามาเลยยังไม

สกับหนูกอหญ้าไปพักที่บ้านก

รค่ะน้าพร

ำเรากับแม่เดือดร้อนอย่างนี้ แล้

น ส่วนพวกข้าวของพวกนี้ค่อยมาจัดการ

บเก็บของใช้ที่จำเป็นซึ่

จ๊ะ” เพียงพรเห็นหญิงสาวถ

ี้กำลังจะขึ้นปีหนึ่ง

รื่องร้

ะน้

ู้สึกผิดบวกกับได้คุยกับสองแม่ลูกแล้วรู

บเราสองแม่ลูกขนาดนั้น

องพวกนี้เสียหายไปมาก คงทำใ

นที่บ้านดีกว่านะคะ ส่วนที่ร้านเด

อกค่ะ เราไม่ได

มยมันก็ไม่เลือกหรอกนะ อะไร

งพร เธอกล่าวขอบคุณแล

่อคุณภพไปดูกล้องหน้ารถเลยก็ได้” กมลหรือก้านคนขับรถบอกกับเจ้านา

ิดเลยถ้าเป็นตอนเที่ยงจะมีคนเจ็

แน่นะ” เขายัง

ื่อถามไอ้หมายเลย” ลู

ไงสม

วิ่งผ่าน พี่ก้านหักหลบไปทางขวา แล้วมีรถสวน

รวจว่าย

ยแต่ผมจะเอาเงินที่ไหนล่ะคร

่าไหร่ ถ้ามันเกินฉัน

ี่ยวอะไรด้วยครั

ันสองคนก็ต้องช่

งไปตามหาเจ้าของไอ้ขนปุยตัวนั

เราะกับท่าทางเอาจ

กว่า” ลูกน้องทั้งสองคนรีบวิ่งออกไ

สวยมาก ก ไก่ ล้านตัวเลยครับ” สมหมายที่วิ่ง

ั้ง” ภีมภพต

ดขำไม่ได้ วันนี้พี่สาวคงพาผู้หญิงมาแนะนำให้รู้จักอย่

ลงมาน

กมาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนไหนที่หล

น้องเขาบอกไม่มีผิด ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโต จมูกไม่ถึงกับโด่งมาก ปากบางส

ชายที่เอาแต่จ้องหน้าแ

ับพ

้รู้จัก คนนี้ชื่อวาสนา

ญิงสองคนยกมือไหว

ยวได้อายุสั้นกันพอดี” ชายหนุ่มรีบ

ง ชื่อภพทำความร

จะมาอยู่กับเราสักระยะ พี่ว

ะไปอยู่ไ

นอนที่บ้านหล

นเดียว พี่พรให้แขกของพ

ด้ ดีเหมือนกันพี

ะ กินข้าวกินปลาเสร็

นนี้ป้าสา

บ้านทั้งที แม่บ้านไม่อ

ทำอาหารก็ได

อน้าวาส

หนูกับแม่ช่วยกันทำ ไม่เ

้ะ ไม่ไ

กว่าทุกวันเพราะรสชาติอาหารนั้น

นคนไม่ค่อยชอบพูดอ้อมค้อม ในเมื่อฝีมือเธอดีขนาดนี้เขาก็

เลยค่

คงอีกหลายเดือนกว่าจะเรียบร้อย ระหว่างนี้น้ากับกอหญ้าจะไ

ได้คิดเรื่

ราะไม่อยากแย่งงาน

่อยากทำให้

่ไหนกัน ลูกน้องของพรต่างหาก

ี่ร้านก็ได้นะครับพี่พร

พี่ลืมส

านเพราะตอนนี้พวกเราผลัดกันทำอาหารบางวันก็กินได้บางวันก็ต้องทนกินให้ได

ยด้วยได

นังสือเหรอ” ชา

อนนี้ค่ะ ช่วย

งเงิน แม่จะรับงานของคุณพรกับคุณภพก็ได้ หนูจะไ

กให้แม่ต้องลำ

รกับน้าภพไม่ได้ใจร้ายให้

หนูเ

่ะที่ทำให้หนูกับแม่ต้องลำบาก เ

ไรเหรอเราน่ะ” ภีม

ียนบัญ

ก็มาทำงานด้

งนี้กอหญ้าไปช่วยงานบัญชีที

้เห

จ่ายค่าจ้างใ

็ตาโตเพราะมันเป็นปัจจัยหลักท

อพรุ่งนี้ละกัน เดี๋ยวน้าพาแม่กั

นะคะเดี๋ยวกอหญ้า

ลือกว่าจะนอนห้องไหน ส่วนเรื

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 อุบัติเหตุ2 บทที่ 2 ไปอยู่ด้วยกันก่อน3 บทที่ 3 สมาชิกใหม่4 บทที่ 4 น้าภพอย่าค่ะ5 บทที่ 5 เพื่ออนาคต6 บทที่ 6 เราไม่กล้าคิดแบบนั้น7 บทที่ 7 กล้า ๆ หน่อย8 บทที่ 8 เด็กฝึกของน้าภพ9 บทที่ 9 สถานะ ระยะทาง10 บทที่ 10 หนูเชื่อใจน้าภพที่สุด11 บทที่ 11 ผมก็ไม่นิยมของเก่า12 บทที่ 12 รอยยิ้มที่หายไป13 บทที่ 13 ถ้ามันเจ็บก็ต้องปล่อย14 บทที่ 14 ยิ่งห่าง ยิ่งเจ็บ15 บทที่ 15 เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ16 บทที่ 16 ไม่อยากให้เป็นแค่หลาน17 บทที่ 17 ได้ยินกับหู ไม่เห็นกับตา18 บทที่ 18 กอหญ้าหวาน nc19 บทที่ 19 สถานะแฟน20 บทที่ 20 หรือจะฟันแล้วทิ้ง21 บทที่ 21 ก็นึกว่าไม่ถูกใจ nc22 บทที่ 22 คนเก่งของน้าภพ nc23 บทที่ 23 คนขี้เซา24 บทที่ 24 เวลาทำไมเดินช้า25 บทที่ 25 มีแค่เรา nc26 บทที่ 26 ประสบการณ์แสนสุข nc27 บทที่ 27 ข่าวร้ายของเธอข่าวดีของเขา28 บทที่ 28 ยอมรับและทำใจ29 บทที่ 29 จริงจังหรือของเล่น30 บทที่ 30 กอหญ้าอย่าดื้อ31 บทที่ 31 กรุงเทพก็แค่ปากซอย32 บทที่ 32 ส่งข้าว....ส่งน้ำ nc33 บทที่ 33 วันที่รอคอย nc (ตอนจบ)