ทาสรัก ท่านอ๋องอำมหิต
ี่จวนสกุลจางภายในไม่กี่วัน ในฤกษ์นั้นระบุว่าเป็นเดือนหน้าซึ่งเป็นฤกษ์มงคลสมรส ซึ่งการเตรียมสินสอดแล
ซียวหรู แต่ก็ต้องยอมรับนักว่าอีกฝ่ายมิใช่บุรุษที่สตรีจะเข้าหาได้โดยง่าย หานไท่หยางเป็นนั
ต๋อเฟย มีความรู้ความสามารถ ตระกูลนั้นเป็นถึงราชบัณฑิตที่มีชื่อเสียง ความรู้เกี่ยวกับการเมืองการปกค
ก็เป็นโอรสที่ถือกำเนิดจากฮองเฮา สิทธิ์ในราชบัลลังก์นั้นย่อมมีมากกว่าผู้ใด ท่านค
ามี นางพยายามเกลี้ยกล่อมให้จาง
กันนัก ตำแหน่งรัชทายาทนั้นไม่แน่นอน ไม่แน่วันข้างหน้าอาจเป็นของโอรสองค
นซีมีชีวิตที่ดีไปกว่าจางเซียวหรูบุตรสาวของนาง “ซีเอ๋อร์ทำให้บุตรสาวข
นางฝ่าฝืนข้าก็จะมีเหตุผลลงโทษนางและถือโอกาสยกเลิกการอภิเษกได้” หลี่ฮูหย
ค่ะ” หลี
าวเดียว!” จางเยี่ยนสั่งเสียงเข้ม พ่อบ้านมู่จึงดำเนินการตามที่สั่ง แม้ในใจนั้นจะรู้สึกสงสารจางอวิ๋นซีที่เจอบิดาแบบจาง
บ้านมู่มาถ่ายทอดคำสั่งของจางเยี่ยนผู้เป็นบิดา หญิงสาวนั่งกอดอกอยู่บนเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ แค
คุณหนูนะเจ้าคะ หากคุณหนูออกไปเดินเล่นข้
ข้าไม่สนล่ะ! ท่านพ่อจะมากัก
่เฉยๆ รอวันแต่งเป็นพระชายาจวนอ๋องดีกว
กฆ่าตายก่อนแน่ เจ้าไม่คิดหรือไงหรูหรง ยัยหลี่ฮูหยินนั่นน่ะจะยอมให้ข้าแต่งงานเข
่มคล้อยตาม
์ดีต่อคุณหนู แต่คุณหนูคือสตรีที่ได้รับคัด
ให้คุณหนูของบ่าวเป
เวณในนี้ร่วมเดือนน่ะรึ? ข้า
ล้วคุณหนูจะทำ
หนึ่ง นางอยากออกไปข้างนอก หากต้อง
่านี้มาควบคุมข้าตลอดเวลาหรือ?”
จางอวิ๋นซีอาศัยช่วงเวลาที่หรูหรงได้แต่อธิบาย
หนูของนางจะกระโ
้นค่อนข้างปลอดผู้คน เด็กๆ ที่จางเยี่ยนส่งมาควบคุมนั้น คงคาด
ฮ
ั่นฝูขึ้นเหนือเข่าแล้
ือ
้าปากค้าง หรูหรงตะโกนร้องเรียกผู้ที่เฝ้าอยู่หน
กระหอบ นางส่งยิ้มล้อเลียนพวกเขาทั้งหลายพลางแลบลิ้นใส่ แขนข้างหนึ่งยึดเ
ทะโมนเลยจะบอกให้” จางอวิ๋นซีหันมามองพวกหรูหร
้าคะ!” หรูหรงตะโกนเรียกอย่างเหนื่อยห
ูหรงว่า “เดี๋ยวกลับมาจะซื้อข
อกจวน ด้วยสปิริตความเป็นแพทย์ที่เคยผ่านการฝึกภาคสนาม
เดินเที่ยวตลาดในเมืองให้สาสมใจ คราวก่อนนางมากับหรูหรงแต่ก็ยังเที่ยวไม่สะ
งอารมณ์ดี ไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อบ้านมู่กับหรูหรงจะเป็นอย่างไรบ้าง คนที่ไร้เหตุผล
ของจางฮูหยินผู้เป็นมารดาผุดขึ้นมา หากจา
ทักทายที่กังวานใส จางอวิ
องทางด้านหลังเห็นหานอี้แต่งกายใ
ักทายหานอี้ “ท่านอ๋อง
ักทายตอบนางอ
กเข้าจวนของไท่หยางแล้ว เจ้าไม่กลัวว่าออกมาเ
กับตาอ๋องนั่นกันเล่
รื่องทันที ใครจะกล้าบอกกันตรงๆ ว่านางไม่อยากแต่งงานกับหานไท่หยางเลยสักนิด บุคลิกนิสัยแตกต่างกั
เช่นนั้นวันนี้เจ้าอยากไปที่ใดห
บะหมี่ร้านนี้ จะได้หรือไม่” จางอวิ๋นซีชี้ร้านบะหมี่ริมท
เดินนำว่าที่น้องสะใภ้ไปที่ร้านขายบะหมี่เป็ด ทั้งสองสั่งบะหมี่กัน
ะทำนั้นอยู่ในสาย
ตามจางอวิ๋นซีทุกฝีก้าว กำลังนั่งกินบะหมี่กับหานอี้ พี่ชายต่างมารดาอย่างสนิทสนม อ๋องหนุ่มซึ่งกำลั
นพระชายาของเขาอยู่แล
่นอย่างออก
ตนนั้นรีบสาวเท้ามาที่ร้านบะหมี่เป็ดร้านนั้นอย่างรวดเร็ว
นอี้ยิ้มถาม แต่หานไท่หยางกลับรู้สึกว
มารดา เขาฉุดกระชากแขนของจางอวิ๋น
นอกจากเขาจะไม่ปล่อยแล้วยังกระ
จ้ามีอะไรเจ้าใจเย็นๆ เ
ต่างมารดาอย่างไม่พอใ
ายาเอกของข้า สมควรร
ง หาน
ี้นางไม่มีวันทนเขาได้แน่ ในที่สุดนางตะโกนตอบโต้ไปว่า “ใครจะยอมแต่งงานกับเจ้ากัน! เ
ีปากเกือบจะชนกันอยู่รอมร่อ “ปากดีนักนะ ข
องในลำคอด้วยความตกใจ สองมือเล็กกำแน่นพยายามทุบอกเขาให้ออกห่าง แต่ทว่าหานไท่หยางยังคงใช้พละกำลังมหาศ
ดแทรกหาความหวานภายในโพรงปาก นี่ไม่ใช่แค่การจูบเพื่อสั่งสอนที่นางปากดีกับเขา
อย่างโกรธเคือง ริมฝีปากหนาโน้มกระซิบข้างใบหูเล
เบนมองไปหานอี้ที่ยืนตะลึง พร้อมกับรอยยิ้มแห่งชัยชนะของหานไ
และจะไม่มีวันแย่
นแทบกินเลือดกินเนื้อเขาอยู่แล้ว แต่เหตุใดเขาจึงยิ้มเย้ยนางราวกับผ
บากพระทัยแล้ว” นางก้มศีรษะขออภัยต่อหานอี้ ขณะที่มือ
่หยาบคายอย่าง
้มอ่อนๆ น้อมรับคำขอโทษของอีกฝ่าย
อนของนางว่านางนั้นปีนกำแพงหลบหนีออกมาจากจวน หากบิดาทราบเข้าคงไม่แคล้วต้อ
กิดขึ้น เมื่อจู่ๆ หญิงชราผู้หนึ่งเกิดเป็นลมแดดขึ้นมากะทันหัน จางอวิ๋นซีด
ัดไล่ผู้คนที่ยืนรุมล้อ
กับอกซ้ายเพื่อฟังอัตราการเต้นของหัวใจ หานไท่หยางทรุดนั่งลงข้าง
งรวดเร็ว ทุกการกระทำของนางล้วนอยู่ในสายตาของเขาทั้งสิ้น หานไท่หยางมองนา
็นผ้าเช็ดหน้า สองฝ่ามือประสานกันกดทาบทับบริเวณตำแหน่งใกล้เคียงหัวใ
ทำสิ่งใด” ห
ำเสียงเหนื่อยหอบ
าไปทางเฉินหรงให้ท
รงหมอยาผู้หนึ่งมา เฉินหรงช่วยประคองร่า
ำลังทำสิ่งใด” หานไท
การทำซีพีอาร์ น่ะ เป
จางอวิ๋นซีตอบ หลังจากส่งร่างของอี
เข้าใจภาษาที่
่มถาม “ซ
ิได้อยู่ในโลกปัจจุบัน นางอยู่ในโลกยุคโบราณที่เทคโนโลยีการแพทย์ตะวัน
กครั้ง ถือเป็นการปฐมพยาบาลเบื้องต้นก่อนที่หมอจะมาถ
มอกับหญิงชราผู้นั้น นางถ
หากมิได้ท่านข้าคงแย่ไปนานแล้ว” หญิ
ยามออกแดดอย่าสวมเสื้อผ้าหนาเกินไป เพราะจะทำให้ความร้อนสะสมในร่างกายเยอะจนเป็นลมได้อีก” จางอวิ๋น
อไม่พะยะค่ะท่านอ๋อง
เฉินหรงตาขวาง แต่สุ
ร็วที่สุด ให้ตายสิ! นี่นางกำลังจะกลับบ้านนะ เหตุใ
น อีกฝ่ายก็
ท่หยางก็ทำราวกับตนเองชมนก
ับอารมณ์เอาไว้ แล้วรีบกลับจวน นางลุ้นนักว่ากลับไปจางเยี่ยนจะหาเหตุ
ประตูจวน แต่ทว่าฮูหยินรองหลี่กับจางเซียวหรูมายืนขวางหน้านางเอาไว้
รู แม้จางอวิ๋นซีจะไม่พอใจ แต่นางจะไม่ยอมลดตัวมาเกลือกกลั้วกับคนพวกนี้เด็ดขาด นางกำลังจะ
ว่าเชื้อโรคเข้าทางปาก เคราะห์ร้ายเพราะปากไม่ดี” จางอวิ๋นซีเห
หรูทำได้แค่ถลึงตามองอย่างโกรธเกรี้ย
จ นางก้าวเดินเข้า
ซ
าดมาที่นางจนเปี
ี่ ข้างๆ กันนั้นคือจางเยี่ยนผู้เป็นบิดาที่ยืนมองนางด้วยแววตาแข็งกร้าว หานไท่ห
มาโอบไหล่บางของจางอวิ๋นซีด้วยคว
างเซียวหรู รวมถึงทุกคนต่
อมกับไท่ฮูหยิน หลังจากหรูหรงไปแจ้งว่าจางเยี่ยน
!” หานไท่หยางตวาดใส่จางเยี่ยน เ
พคะท่านอ๋อง ซีเอ๋อร์นางลอบออกจากจวนหลังจากถูกกักบริเว
่หยางผลักร่างของจางเยี่ยนออกไปให้พ้นทาง เขาเดินไปหยิบถังน้ำใบเดิมที่สาดน้ำใ
ดร้อง สภาพของพวกนางเปียกปอนไปทั้งตัวเ
งเสร็จ ก็ชี้นิ้วใส
ีกแม้แต่ครั้งเดียว ข้าไม่ไว้ชีวิตพวกเจ้าแน่!” หานไท่หยางขู่สามคนพ่อแม่ลูกเสี
ล่อยข้านะ”นา
ระชับร่างของนางที่ช้อนขึ้นให้แนบอก “เจ้า
าถามหรูหรง “พาข้
แต่ซ่อนรอยยิ้มเอาไว้หลังจากเดิ
หยางอีกครั้งเพราะสะใภ้รองอย่างหลี่ฮูหยิน ไม่รู้ว่าเหตุใดจางเยี่ยนจึงรักห
ติกรรมเช่นนี้ถูกแพร่งพรายออกไป มิแคล้วตระกูลจางคงขายหน้าอีกคำรบ!” ว่าจบแล้วไท่ฮูหยินเดินสะบัด
แกบุตรสา
ข้างหนึ่งกับพื้นแล้วลุกขึ้นยืนอย่างสะโหลสะเหล น
งคิดปกป้องนาง ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเพิกเฉยต่อนางเสียด้วยซ้
ฮูหยิน ภรรยารองขอ
เจ้ากล่าวในวันนี้ หานไท่หย
ยินตะกุกตะกัก นางพยายามหาข้อแก้ตั