คู่หมั้นมาเฟีย
ี่ 4
ับรถออกจากบ้านไปหาเพื่อนสนิทที่ชื่
แกกลุ้มใจเรื่องอะไร จะเล่าได้หรือยัง ฉันจะได้ปลอบใจแก
ยบอยู่นาน สุดท้ายก็ยอมที่จะพูดกับเพื่อน
ป็นแบบนี้ หรือว่าแกยังเสียใจเรื่องพ่อไม่หาย
ฉันจะได้ไปอยู่แถวๆนั้น” ต้นหอมส่ายหน้า
าแกป่วย...” ต้นหอมไม่ยอมเ
ีกี้” สุดท้ายต้นหอม
ล้วฉันรู้จักหรือเปล่า” กีกี้มีสีหน้าดีใจแทนเพ
เธอไม่ยอมแต่ง มรดกที่ควรจะเป็นของเธอ ก็คงต้องตกไปเป็นของคนอื่น ส่วนเรื่อ
ก ฉันอยากใส่ชุดเจ้าสาวสีขาว กระโปรงยาว ทำผมแ
เป็นตะได้ล่ะ” จบประโยคของต้นหอม ก
ไปฆ่าใครตายหรือเปล่า ว่าแต่
เซ็งๆ เบะปากมองบน อยากจะสวมรอยแทนเพื่อนจริงจริ๊ง อยู่ดีๆก็มีผู้ช
...เขารั
่รู
หนื่อย” กีกี้นั่งลงที่พื้นหันหน้าเข้าหาเพื่อน ใบห
่นั่งทำหน้าเศร้ามาทั้งวัน สุดท้ายต้นหอ
่นแหละ” ต้นหอมใคร่ครวญคิดแล้วคิดอีก จะเอายังไงกับชีวิตของตัวเอง
ล่ะกีกี้ แ
งเป็นตัวเป็นตนคงดี” หรือว่าเธอควรจะยอมรับเงื่อนไขของคุณพ่อ แต่เอาจริงๆเธ
อ” หรือว่าเธอควรจะ
ครนี่ จะอาลัยอาวรณ์อะไรนักหนา
ดของคุณพ่อของเธอก็จริง แต่ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ที่เธอเกิดจนเธอโ
นเมียก็ต้องอยู่ที่นั่น มั
ม่คิดถึงเพื่อน
ฉันล่ะอิจฉา” น้ำเสียงสะดีดสะดิ้งในแบบน่
้ อยากจะเห็นหน้า เห็นขา หรืออยากจะเห็นต
้า
วทั้งทีต้องยิ้มให้กว
กี้
มองหน้าเขาด้วยสายตายังไงดี เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เธอทำตัวไม
มานั่งดื่มกันหน่อยดีมั้ย” เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำหน
่ได้นะยะ วัน
ีผู้ชายตกถึงท้
้เดี๋ยวฉันนั่งดื่มเป็นเพื่อ
อๆไ
กจากบ้านไป ตอนนี้ท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้วแต่ก็ยังไม่ม
ะออกไปตามหาเขาก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่สักเท่าไหร
นมาสักคน เอาคนที่ขับรถได้
รับว่าจะต้องไปตา
้มา” คุณอาหนุ่มเริ่มร้อนใจ ไม่รู้ว่าเป็นเ
กันอยู่พักใหญ่ แต่เมื่อได้คนในบ้านที่สามารถขับรถได้ อัคราฟก็ไม่
่เว
มก็ยังคงเดินไปเดินมารอหลานสาวอยู่ที่หน้าบ้าน สา
้องทั้งสองคนเดินมาตามเจ้านายหนุ่ม เมื่อ
ียงราบเรียบแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ ลูกน้
ขับตามกันเข้ามา คันแรกเป็นรถยนต
เคร่งขรึมมองดูรถยนต์สองค
นดังนั้นถึงกลับควันออกหู แต่!! ผู้ชายคนที่เปิดประตูรถลงมาส่งเ
ตาสีฟ้า เขาคนนั้นไม่ใช่คนไทย น่าจะเป็นคนเดียวกับที่ต้นหอมเล่าให้ฟัง กีก
ัคราฟเห็นดังนั้นจึงรีบปรี่เข้าไปช่วย กีกี้เตือ
อะไรข
อนกี้
อัคราฟรับเอาหลานส
ดูแลหอมด้วย ยังไงก
ูหอมมาส่ง ผมเป็นห่วงเธอแ
รับด้วย เขาจึงพยายามทำกิริยานิ่งๆเข้าไว้ แต่ในใจอยากจะกรี๊ดและต
อีกครั้
นี้แหละ” ว่าที่ผัวหล่อวัวตายควายล้มขนาดนี้ แต่อีนี่กลับมานั่งทุกข์ใจ เป็นฉันหน่