icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

นางฟ้าเมรี

บทที่ 4 คนสารเลว

จำนวนคำ:3474    |    อัปเดตเมื่อ:21/11/2023

่ทำกิจกรรมอะไรเลยที่ต้องออกแรงหรือแม้แต่แฮงเอาท์ เพราะเขาถือว่าวันพักผ่อนก็คือวันพักผ่อน

่ชอบไม่ใช่ว่ากลัวภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์จะเสีย เพราะอาจารย์ก็คน กินเหล้า สูบบุหรี่ หรืออะไรต่อมิอะไ

่างจังหวัดที่ติดพันต่อเนื่องหลายวัน นั่นถือเป็นกรณียกเว้น แต่สำหรับวันนี้เปลผ้าที่แขวนอยู่ระหว่างต้นมะม่วงแล

นหน้าจนเกินไปนัก ตรงพื้นหญ้าใกล้กับเปลมีขวดน้ำตั้งอยู่โดยมีเจ้ารถถังนอนเฝ้าผู้เป็นนายไม่ห่าง เขาเปิดเพลงจากโทร

่า!! นีน่าโว้

็กระโดดข้ามกำแพงมากระชากเอาโลกส่วนตัวที่เขาปั้นแต่งไว้ดิบดีให้หายไปในพริบตา เ

ื่นหรือยัง มาเ

ิ เดี๋ยวก็มีสุภาพบุรุษในเครื่องแบบมาเยี่ยมฉั

้หญิง และอยู่คนเดียว อย่างน้อยดูเหมือนว่าเธอเอ

หี้ยโ

อนั่นแหละ วาโยถอนหายใจ หยิบเอาอุปกรณ์ต่างๆ ที่ตระเตรียมมาสำหรับวันพักผ

ปรับพระมาให้ทันสิบโมง นี่มัน

้แต่รูปเดียวตามที่ได้ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาจะเป็นฝ่

นีน่า นึ่มันพ

ื่อมองดูนาฬิกาแล้วพบว่าใกล้จะสิบโมงเต็มที และ

มพี่อ้นพี่กฤตว่าใครอยู่ใกล้จะให้ไปรับแทน

บโทรศัพท์มือถือออกมากด

ง ตอนนี้พึ่งออกจากหอพักของมิ้

บพระด้วยล่ะ ไอ้พี่โด่ง

ราะจากที่คุยกันไว้เมื่อวานวันชัยเป็นคนอาสาไปรับพระ ส่วนเธอแล

ื้อเตรียมไว้เมื่อวานไปลงก่อนแล้วถึงจะเลยไปรับพระท่า

ม่งั้นก็คงไปรับพระไม่ทันเพราะร้า

ถึงให้มารับ ทุกทีทำ

ารทูลได้ยินแบบนั้นก็หันมามอง

ขึ้นรถเมล์แล้วไปต่อวินนี่นา บ้า

มาในบ้านเลยอดมองด้วยความแปลกใจไม่ได้ เพราะปกติถ้าได้หอบของออกไปแ

ม่ใช่เหรอ แล้วทำไมหอบข้าวของกลับเข้

ต๊ะแล้วหย่อนตัวนั่งลงข

หม่แม่น่ะสิครั

มีอะ

” พูดแล้วถอนหายใจหนัก “ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปก็ไม่ไหวแล้วนะครับแม

ทันเที่ยงเลยนะ เขาจะกินกันต

องกินกันตอนไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละคร

ิงพนักโซฟาแล้วถ

่สามีที่กำลังนั่งเล่นกับแมวอยู่

ื้อมาคราวก่อนพ่อแก

กล่องล่ะมั้ง

แม่ก็นึกว่าพ่อแกะป้อนเจ้า

ไปในครัว หยิบเอาหมูฝอยใส่ถุ

นอีกครั้ง ในมือเต็มไปด้วยถุงขนมและผลไม้

ื้อของมาจา

อ นี่มาจาก

พ่อลูกทวนชื่

หรอก วันนี้หนูนาทำบุญบ้านที่ย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ เพื่อนๆ เลยมาช่

เขามั้ยครับว่า

ปขอโทษบ้านใกล้ๆ นี่ด้วยนะ น่ารักจริงๆ” เอ่ยชมพร้อมกับยิ้มกว้างแ

ำบากแล้วล่ะถ้าแ

ลิกร้องเพลงจร

งเสร็จจากฉันเพลที่บ้านศศินาในการทำบุญบ้าน แล้วพาเจ้าของบ้

ขยายความอะไรเพราะก็รู้กันอยู่ แต

านพี่ปกรณ์ย

้อมทำตาเขียวใส่เป็นเชิงว่าไม่ใ

พี่จะยึดอาชีพนักร้องไปได้จนอายุเท่าไหร่กัน อีกอย่างพี่อยากให้การไปร้องเพลง

คุยกับพี่อ้นไ

่อนยังไม่เปิดหน้าร้านหรอก ดูผลตอบรับถ้าดีถึงจะเริ่มหาทำเลเปิดหน้าร้านแล้วก็ค่อยลดงานร้องเพ

นสิ จะสนุกได้ไง ต้องเจอแต่กั

ลูกค้าพี่จะเมาให้หัวราน้ำกันไปเลย ไม่ต้องรับผิ

อากลับเอง ไม่ปล่อยให้

น ในขณะที่ศารทูลเอารถเข้าจอด

นีน่าว่าจ

ล้ว หลายอย่าง

ละมนสิชาต่างรีบหันขวับไปตามสายตาที่เธอมองอยู่ก่อนแ

ณ์เหรอพ

ม่รู้ม

บไหววูบ ความระแวงสงสัยถึงการเปลี่ยนไปของเขาที

ี่นีน่า ล

พี่..พี่ก

ยกันอาจจะเป็นญาติหรื

เดียวว่าไม่ใช่เพราะตัวเขาเอ

ผู้หญิงคนนั้นเพื

ยพี่นีน่า ไปเด

นเข้าไปในห้าง แต่ถูกศารทูลคว้าแขนของคนตัวเล็ก

าให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลยสิ” ทันทีที่ได้ยินสองคนคุ

รื่องอะไร

ม่ออก มนสิชาจึงเป

ญิง ดูยังไงก็รู้ว่าไม่ใช่เพื่อน

มาก สิ่งที่เธอพยายามทำอยู่ตอนนี้ก็เพื่อเป็นการวางแผนอนาคตร่วมกับเขาทั้งนั้น ใช่เธออยากให้ที่บ้านของแฟนหนุ่มยอมรับเหมือนอย่างที่

ผู้หญิงอีกคนที่มั่นใจว่านั่นคือเพื่อนของเธอเองโดยม

็เจอ ‘แผนกขอ

ณ์ ล

ถึงกับชาวาบไปถึงปลายเท้า มือเย็นเฉียบ ตัวสั่นเทิ้ม ไม่ต้องถามไม่ต้องบอกกันก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ที่ผ่านมา

งเป็นเพียงแซกตัวสั้นแต่หน้าท้องที่นูนออกมาน้อยๆ นั้นก็ทำให้คนที่เห็นไม่ต้องเดาอะไรกันอีกต่อไปแล้ว เด็กที่อย

พี

ิก่อนก็เดินเข้าไปหาแฟนหนุ่มเธอฟาดฝ่ามือลงไปเต็มแรง

ตัวศศินาเอาไว้ แล้วรั้งใ

ล่

ที่หักหลังเธออีกครั้ง ขยุ้มเอาผมบนหัวในขณะท

ังไงตาล แกทำกับฉั

จับดันเข้ากับชั้นวางของของแผนกเด็ก

อยฉันนะนี

ายจากตะลึงก็รีบถลามาที่พี่สาวช่วยดึงรั้งมือของเธอออกจากคู่กรณี ศศินาเห็นปกรณ์เข้ามาช่

มายของมือเปลี่ยนมาอยู่ที่ตัวเองแทน ศศินาขยุ้มลงไปบนหน้าของปกรณ์ด้วยความเดือ

นใบหน้าของปกรณ์แดงเถือกและบางรอยของเล็บก็มีเลือดซิบ ชุ

วมันทั้งค

ังไม่วายจ้องหน้าคนทั้งคู่ด่าออกมา

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ย้ายบ้านใหม่2 บทที่ 2 ฉลองขึ้นบ้านใหม่3 บทที่ 3 แขก..ที่ใครเชิญมา4 บทที่ 4 คนสารเลว5 บทที่ 5 ของฝากจากข้างบ้าน6 บทที่ 6 เมียของวาโย ผัวของนีน่า 7 บทที่ 7 ขอจูบได้ไหม8 บทที่ 8 ต่อในรถ9 บทที่ 9 เรียกร้องการรับผิดชอบ10 บทที่ 10 ข้าวต้มรอบดึก11 บทที่ 11 ใจง่ายกับพี่คนเดียวก็พอ12 บทที่ 12 ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ13 บทที่ 13 ยินดีที่ได้รู้จัก (อย่างเป็นทางการ)14 บทที่ 14 คำสารภาพ15 บทที่ 15 คืนข้ามรั้ว 16 บทที่ 16 กล่อมนอน NC17 บทที่ 17 ตาลุงหัวร้อน18 บทที่ 18 ลูกอ้อนของอาจารย์วาโย19 บทที่ 19 ลูกสาวเสี่ยใหญ่เมืองจันทร์20 บทที่ 20 ถามไถ่เอาความ21 บทที่ 21 ปากกับใจตรงกัน แต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน NC22 บทที่ 22 แขกสาวเยี่ยมบ้าน23 บทที่ 23 หลอกให้คอยเก้อ24 บทที่ 24 แผนตื้นๆของอาจารย์วาโย25 บทที่ 25 ดื้อนักก็อุ้มกลับ26 บทที่ 26 อาจารย์ดุ 1 2 NC27 บทที่ 27 อาจารย์ดุ 2 2 NC28 บทที่ 28 มะม่วงอยากกินมดแดง NC29 บทที่ 29 พี่โยงานงอก30 บทที่ 30 เค้นคำว่ารัก31 บทที่ 31 จับได้คาหนังคาเขา32 บทที่ 32 พี่เสือคนขี้หวง33 บทที่ 33 ทำให้งอนก็ต้องง้อ NC34 บทที่ 34 พ่อมา35 บทที่ 35 ใครพ่อมึง!!36 บทที่ 36 พ่อตาจำใจ ลูกเขยจำยอม37 บทที่ 37 ความลับระหว่างแม่ลูก38 บทที่ 38 หนีเที่ยว39 บทที่ 39 เมรีสร้างเรื่อง40 บทที่ 40 ยั่วอารมณ์(โมโห)41 บทที่ 41 ขอโทษคำเดียวไม่พอ 42 บทที่ 42 พี่เขยของศรัณ NC43 บทที่ 43 แผนการทีมแม่44 บทที่ 44 ปฏิบัติการพิเศษ NC45 บทที่ 45 แผนแตก แยกทาง NC46 บทที่ 46 เสี่ยใหญ่สิ้นท่า47 บทที่ 47 รวมแก๊งที่เมืองจันทร์48 บทที่ 48 เสือและมิ้น ความสัมพันธ์ที่ไม่ลับอีกต่อไป49 บทที่ 49 ในเต็นท์นู้น NC 50 บทที่ 50 ในเต็นท์นี้ NC51 บทที่ 51 ลูกเขยคนดีของเสี่ยอนันต์52 บทที่ 52 ข่าวดีของพี่โย53 บทที่ 53 คุณแม่มือใหม่54 บทที่ 54 งานแต่งงาน 155 บทที่ 55 งานแต่งงาน 256 บทที่ 56 บทส่งท้าย ออดอ้อน