icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พี่หมอเจ้าขาอย่าทำข้าหวั่นไหว

บทที่ 3 เพียงฝัน

จำนวนคำ:2329    |    อัปเดตเมื่อ:24/11/2023

บหน้าขาวผ่องใส คิ้วเรียวโก่งโค้งดั่งคันสรขมวดแทบเป็นปม ปากกระจับ

อยากกลับเรือน พาข้ากล

า โปรดอย่าหลอกล่อข้

่ข้างเตียงรู้สึกตัวตื่น นางบ่าวคนสนิทแลไปยังเตียงกว้าง เห็

ญิงเจ้าขา เป็

็มไปด้วยความตระหนกตกใจ มิเคยเลย มิเ

ป็นกระไรไ

อ่ยถาม

่ลำดวน พี่

ดวนเอง แม่หญิง

ระหนกของแม่หญิง มิได

ียงฝัน เพียงฝันเ

ม้รู้สึกว่าฝันนั้

จ้าคะ ขวัญเอ๋ยขวัญมา ฝันร้

วคนดีเ

น่ากลัวเหลือ

น อาการเช่นนั้นยิ่งทำให้นางบ่าว

ากระไร

แห่งนี้ไปไกลแสนไกล ทำอย

หม่นแสงเอ่ยบอก

าแม่นายก่อนดีฤๅไม่เจ้าคะ อย่าเพิ่งวิตกกังวลไปเลย บางทีแม่นายอา

ทั้งฉลาดและมีไหวพริบ ลำดวนคิดว่าบางครานางผู้เป็

ดาก็เอ่ยถามอย่างมิรอช้า ด้วยลำดวนนั้นได้เล่าให้นางฟังว่าบุตรสาวแสน

อฟ้า ฝันว่ากระไรไยต้องทำหน้

ยเฟื่องฟ้าก็ยิ่งอยากรู้ว่

ุณแม่ ลูกทุกข์ใจนัก ใจจักขาดเพียงเพราะ

ยี่ยงไร เล่า

แต่ก็มิพบผู้ใด กระทั่งรู้ตัวอีกคราลูกก็อยู่ในป่าเสียแล้ว ป่าแห่งนั้นงดงามราวสรวงสวรรค์ อีกทั้งคืนนั้นเป

ู้นั้

ายเฟื่องฟ้าเขม้นมองลูก

เขาใช้เรียกขานนั้นจักแปลกนัก เรียกลูกว่าฟ้าเจ้าค่ะ เรียกว่าน้องฟ้า ห

้นเขาเป็นใครก

สียง แลรูปร่างหน้าตาดูคุ้นตาราวกับเคยเห็นเขาที่ใดมาก่อน

ช่นเดียวกัน เขาแต่งกายราวก

้นั้นรูปร่างหน้าตาเป็นเยี่ยง

บอก ก่อนจักหันไปยิ้มเจ้

อโยธยา ราวกับเขามีส่วนผสมระหว่างชาวอโยธยากับพวก

ู้เป็นแม่ก็ตบเข่าฉาด ก่อนจะหัวร

ยี่ยงนี้ ข้าว่าลูกข้าคงจักได้เจอเนื้อคู่เ

เจ้าค่ะแม่นาย แม่หญิงฝ

ิทอย่างตัดพ้อ ดูเอาเถิดทั้งสอง

ถึงได้ยิ้มหน้าระรื่นกับฝันร้าย ๆ ของลูกเล

่ยออกไปด้วยน้ำเส

เสธหาได้ไม่ อย่าคิดมากไปเลยหนาลูก ฝันนี้ย่อมดีนักแล ดูอย่างแม่สิก

มันรู้สึกคันยุบยิบในหัว

ายผู้นั้นเขาจักมาพรากลูกไปจากคุณแม่หนาเจ้าคะ

่อ เนื้อคู่ที่ไหนจะมาพ

จากแม่ได้ดอกแม่ช่อฟ้

อ่ยปลอบแต่ก็แอบขบข

กต้องไปกับเขา แต่เมื่อลูกไปแล้ว ลูกจักกลับมาหาคุณแม่มิได้ คุณแม่เจ้

่กับบุรุษผู้รูปงามนั่นแลเจ

ุณ

ล่า มีสิทธิ์อันใดมาพรากเธอไปจากพ่อแลแม่ เรื่องราวในฝันนั้นช่างน่ากลัวนัก แม้เธอจักตื่นจ

ใด เฮ้อ.. เอาอย่างนี้เถิดหนา วันนี้เจ้าจักไปค้างที่เรือนคุณย่ามิใช่ร

ฝ้าเช็ดน้ำตาให้คนขี้แย ลูกสาวนางนี่กระไร ปีนี

้คุณย่าพาไป เช่นนั้นเรารี

ลำดวนจัดข้าวจัดของให้

ยวคุณย่าท่านจักคอย อ้อ ลำดวน

แม่กำชั

ค่ะแม

นกันรึแม

กจากหอนอนมาพอดิบพอดี เพียงได้ยินว่าผู้เป็นบุตรสาวจักเดินทาง

ไปเยี่ยมคุณย่าเจ้าค่ะ จักไปค้างที่

ัญญูนัก เช่นนั้นคุณย่าคงจักดีใ

่งลงข้าง ๆ แม่หญิง ก่อนจะใช้มือลูบศีรษะเธอด้วยความรักแลเอ็นดู ลูกสาวช่าง

้ฝีพายกับแม่ลำดวนรออยู่ที่ท่าน้ำแล้วกระมั

แม่เฟ

ก็เดินลงท่าไปส่งแม่หญิ

จหายวาบ ช่างประหลาดนัก! แม่หญิงหันกลับไปมองสบตาพ่อแลแม่ก

ณแม่เจ้าคะ วันพรุ่

่ลำดวน พ่อฝีพาย พวกเจ

่ะ / ข

ายรับคำเป็นม

ูก แล้วอย่าลืมให้คุณย่าท่านพาไปรดน้ำมนต์ด

ค่ะคุ

งน้ำแตกกระจายเป็นคลื่นเล็ก ๆ ส่งให้เรือลำน้อยค่อย ๆ ลอยลำห่างออกไปจนไ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 โปรยปราย2 บทที่ 2 หลอกล่อ3 บทที่ 3 เพียงฝัน4 บทที่ 4 ชะตาฟ้าลิขิต5 บทที่ 5 พี่หมอเจ้าขา6 บทที่ 6 ภูบดี โดเรนสัน (หมอภู)7 บทที่ 7 แปะโป้ง8 บทที่ 8 เจ้าหญิงนิทรา9 บทที่ 9 หัวอกแม่10 บทที่ 10 หมอผีรึ11 บทที่ 11 รัตนโกสินทร์12 บทที่ 12 แม่หญิงช่อฟ้า13 บทที่ 13 มันมิงาม14 บทที่ 14 เนื้อคู่ตะนาหงัน15 บทที่ 15 เรียนรู้16 บทที่ 16 หวง17 บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยน18 บทที่ 18 สิ่งที่ขอ19 บทที่ 19 ขุ่นพระ20 บทที่ 20 อีกสักครั้ง21 บทที่ 21 เสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใดพี่เอย22 บทที่ 22 เล่ห์ภูบดี23 บทที่ 23 หลงกล24 บทที่ 24 รักแหละ25 บทที่ 25 เสน่ห์ปลายจวัก26 บทที่ 26 น้ำตาลเรียกพี่27 บทที่ 27 กลเม็ดเด็ดพราย28 บทที่ 28 นมชมพู29 บทที่ 29 นกเหล็ก30 บทที่ 30 ว่ายน้ำด้วยกันไหม31 บทที่ 31 น้องจุ้มจิ้ม32 บทที่ 32 จนแก่จนเฒ่า33 บทที่ 33 ประกาศศึก34 บทที่ 34 แซบ35 บทที่ 35 เผด็จศึก36 บทที่ 36 นุ่มประดุจมาร์ชแมลโล่ว์37 บทที่ 37 ภูมิแพ้ภูเก็ต38 บทที่ 38 ผู้ป่วยจิตเวช39 บทที่ 39 ห่างเหิน40 บทที่ 40 กล้ารึ41 บทที่ 41 คนกำลังงอน42 บทที่ 42 ลูกไก่ในกำมือ43 บทที่ 43 ชดใช้ด้วยชีวิต44 บทที่ 44 นางในฝัน45 บทที่ 45 พี่จะสอน46 บทที่ 46 คิดถึง (บทส่งท้าย)47 บทที่ 47 ตอนพิเศษ 1 ความลับในใจ48 บทที่ 48 ตอนพิเศษ 2 ของโปรด49 บทที่ 49 ตอนพิเศษ 3 พิชย์-พีรา50 บทที่ 50 ตอนพิเศษ 4 คลุกวงใน51 บทที่ 51 ตอนพิเศษ 5 ตัวแม่