พี่หมอเจ้าขาอย่าทำข้าหวั่นไหว
บหน้าขาวผ่องใส คิ้วเรียวโก่งโค้งดั่งคันสรขมวดแทบเป็นปม ปากกระจับ
อยากกลับเรือน พาข้ากล
า โปรดอย่าหลอกล่อข้
่ข้างเตียงรู้สึกตัวตื่น นางบ่าวคนสนิทแลไปยังเตียงกว้าง เห็
ญิงเจ้าขา เป็
็มไปด้วยความตระหนกตกใจ มิเคยเลย มิเ
ป็นกระไรไ
อ่ยถาม
่ลำดวน พี่
ดวนเอง แม่หญิง
ระหนกของแม่หญิง มิได
ียงฝัน เพียงฝันเ
ม้รู้สึกว่าฝันนั้
จ้าคะ ขวัญเอ๋ยขวัญมา ฝันร้
วคนดีเ
น่ากลัวเหลือ
น อาการเช่นนั้นยิ่งทำให้นางบ่าว
ากระไร
แห่งนี้ไปไกลแสนไกล ทำอย
หม่นแสงเอ่ยบอก
าแม่นายก่อนดีฤๅไม่เจ้าคะ อย่าเพิ่งวิตกกังวลไปเลย บางทีแม่นายอา
ทั้งฉลาดและมีไหวพริบ ลำดวนคิดว่าบางครานางผู้เป็
ดาก็เอ่ยถามอย่างมิรอช้า ด้วยลำดวนนั้นได้เล่าให้นางฟังว่าบุตรสาวแสน
อฟ้า ฝันว่ากระไรไยต้องทำหน้
ยเฟื่องฟ้าก็ยิ่งอยากรู้ว่
ุณแม่ ลูกทุกข์ใจนัก ใจจักขาดเพียงเพราะ
ยี่ยงไร เล่า
แต่ก็มิพบผู้ใด กระทั่งรู้ตัวอีกคราลูกก็อยู่ในป่าเสียแล้ว ป่าแห่งนั้นงดงามราวสรวงสวรรค์ อีกทั้งคืนนั้นเป
ู้นั้
ายเฟื่องฟ้าเขม้นมองลูก
เขาใช้เรียกขานนั้นจักแปลกนัก เรียกลูกว่าฟ้าเจ้าค่ะ เรียกว่าน้องฟ้า ห
้นเขาเป็นใครก
สียง แลรูปร่างหน้าตาดูคุ้นตาราวกับเคยเห็นเขาที่ใดมาก่อน
ช่นเดียวกัน เขาแต่งกายราวก
้นั้นรูปร่างหน้าตาเป็นเยี่ยง
บอก ก่อนจักหันไปยิ้มเจ้
อโยธยา ราวกับเขามีส่วนผสมระหว่างชาวอโยธยากับพวก
ู้เป็นแม่ก็ตบเข่าฉาด ก่อนจะหัวร
ยี่ยงนี้ ข้าว่าลูกข้าคงจักได้เจอเนื้อคู่เ
เจ้าค่ะแม่นาย แม่หญิงฝ
ิทอย่างตัดพ้อ ดูเอาเถิดทั้งสอง
ถึงได้ยิ้มหน้าระรื่นกับฝันร้าย ๆ ของลูกเล
่ยออกไปด้วยน้ำเส
เสธหาได้ไม่ อย่าคิดมากไปเลยหนาลูก ฝันนี้ย่อมดีนักแล ดูอย่างแม่สิก
มันรู้สึกคันยุบยิบในหัว
ายผู้นั้นเขาจักมาพรากลูกไปจากคุณแม่หนาเจ้าคะ
่อ เนื้อคู่ที่ไหนจะมาพ
จากแม่ได้ดอกแม่ช่อฟ้
อ่ยปลอบแต่ก็แอบขบข
กต้องไปกับเขา แต่เมื่อลูกไปแล้ว ลูกจักกลับมาหาคุณแม่มิได้ คุณแม่เจ้
่กับบุรุษผู้รูปงามนั่นแลเจ
ุณ
ล่า มีสิทธิ์อันใดมาพรากเธอไปจากพ่อแลแม่ เรื่องราวในฝันนั้นช่างน่ากลัวนัก แม้เธอจักตื่นจ
ใด เฮ้อ.. เอาอย่างนี้เถิดหนา วันนี้เจ้าจักไปค้างที่เรือนคุณย่ามิใช่ร
ฝ้าเช็ดน้ำตาให้คนขี้แย ลูกสาวนางนี่กระไร ปีนี
้คุณย่าพาไป เช่นนั้นเรารี
ลำดวนจัดข้าวจัดของให้
ยวคุณย่าท่านจักคอย อ้อ ลำดวน
แม่กำชั
ค่ะแม
นกันรึแม
กจากหอนอนมาพอดิบพอดี เพียงได้ยินว่าผู้เป็นบุตรสาวจักเดินทาง
ไปเยี่ยมคุณย่าเจ้าค่ะ จักไปค้างที่
ัญญูนัก เช่นนั้นคุณย่าคงจักดีใ
่งลงข้าง ๆ แม่หญิง ก่อนจะใช้มือลูบศีรษะเธอด้วยความรักแลเอ็นดู ลูกสาวช่าง
้ฝีพายกับแม่ลำดวนรออยู่ที่ท่าน้ำแล้วกระมั
แม่เฟ
ก็เดินลงท่าไปส่งแม่หญิ
จหายวาบ ช่างประหลาดนัก! แม่หญิงหันกลับไปมองสบตาพ่อแลแม่ก
ณแม่เจ้าคะ วันพรุ่
่ลำดวน พ่อฝีพาย พวกเจ
่ะ / ข
ายรับคำเป็นม
ูก แล้วอย่าลืมให้คุณย่าท่านพาไปรดน้ำมนต์ด
ค่ะคุ
งน้ำแตกกระจายเป็นคลื่นเล็ก ๆ ส่งให้เรือลำน้อยค่อย ๆ ลอยลำห่างออกไปจนไ