สามีข้าจะเกี้ยวท่านเอง

ามฉลาดของข้าดังนั้นข้าจึงเริ่มสะสมวิ

และตั้งก๊กก๊วนขึ้นมา ข้าทำเช่นนี้อยู่นานนับปีและในที่สุดข

เป็นผู้ยิ่งใหญ่ใน

ข้าจึงจัดการให้ลูกน้องของข้าขโมยของเซ่นของวิญญาณตนนั

กแย่งของเซ่นไหว้จนหมด จึงต้องส่งส่

คนยำเกรงชื่อเสียงเลื่องลือ ข้านอนไม่ไ

่อหน่ายเหลือเกินที่จะทำ

์ที่ข้ารังเกียจหนักหนาเพราะไม่ยอม

วิญญาณมาพบข้า และบอกว่าข้

อันใดเ

ัลยืมร่างคืนวิญ

ีวิตและกลับไปค้นหาตัวตนของข้าเพื่อหาทางหลุดพ้

กน้อย กระทั่งเวลาผ่านไปชั่วครู่นิ้วมือนั้นก็เริ่มขยับเกาไปตาม

คัน

ับ ดวงตาของข้าก็พลันรู้สึกว่ามองเห็น

่กลายเป็นของข้าและบัดนี้ยังได้สัมผัสความร

ล้วหัวเราะออกมาเมื่อสัมผัสได้

ายเป็นคนแล้ว ข้าคืออันจ

นี้กลายเป็นของข้าอย่างสมบูรณ์พร้อ

ดข้าก็สวยแล้ว ชีวิตนี้ที่ข้าต

ู้นำทางวิญญาณตนนั้น คนที่มีน้ำใจใหญ่หลวงต่อข้าโดยข้าสัญญาว่าจะชด

้าจำเป็นต้องหาทางกลับบ้านของนาง แล้วเผาของเซ่นไ

่นก็คือการแก้แค้น และศัตรูคนแรกตั้ง

ัดข้า ตา

้าจึงจัดการใช้กิ่งไม้ถูกันสร้างเป

เพลิงลุกไหม้จนร้อนระอุ ผู้ใ

ว่าตัวข้าเป็นสตรีชั่วช้าผู้หนึ

่าย ๆ ต้องใจถึงพึ่งได้ ถึงจะ

ี้งดงามจนเกินไป ข้าไม่อยากเกิดอันตรายขึ้นอีก ข้าจึงต้องอำพราง

นจิ่งเถียนเจ้า

บอบบางอ้อนแอ้นแบบที่บุรุษชอบ แต่อากาศห

้าไม่อยากให้ผู้ใดดูถูกว่าไปไหนไม่รอดสุ

ด้ที่บุรุษทั้งสองทิ้งเอาไว้ให้ข้ามาคลุมร่างก

หนึ่งเป็นวิญญาณผู้ชายหน้าขาวซีดสว

เป็นวิญญาณแล้วต้องสวมชุดขาวแบบนั้นกั

นั่นอีก ดูแล้วไม่เห

้องประหลาดใจ แม้ว่าข้าจะเป็นคนแล้วแ

เป็นเช่นนี้ นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่า

นมันจึงลอยมาตรงหน้าข้า พยายามหล

ข้าหลอกเจ้าแล้ว ก

อหน่าย กลอกตาไปมา สีหน้า

ข้าจะอารมณ์ไม่ดีแล้วพ่

ิญญาณร้าย ใครถูกคาถานี้เข้าวิญญาณจะแหลก

ียนมาจากเมืองผีได้ดี และข้าคิดว่าตัวข้าเก่งก

วยความตกใจ วิ่งหายไป

อ่ยเ

เห็นวิญญาณที่ขี้ขลาดเพียงนี้

็นข้า ได้ยังไง เจ้าไม

ซียน หรือจะเรียกว

ย่อง แต่ก็นั่นแหละ ข้าหาใช่เซียน

ื้อกลับเชื่อคำโ

่นจริง ๆ ด้วย แต่ข้าช

นัก ข้าขอติดตามท่านได้หรือไม่

ุดัน ข้ามิใช่คนที่จะหลงคำเยินยอ ข้ารู้เท

่นไหว้ให้หรือ ข้าไม่ทำหรอ

หย ๆ คงคิดไม่ถึงว่า

อรับ ตัวแม่เซียนท่านโปรดรับข้าไว้เลี้ยงดูเล่

็นสัตว์เลี้

ร่ร่อนพ

่าข้าเป็นหมูตัว

หมูจึงทำต

นัขแล้วกัน

ขรับใช้ของท่าน ให้ท่า

ขรับใช้ คำ

า ไม่กลัวตาย

ข้าตายไปแล้ว

อบื้อนี้พู

ดตามข้า

อร

ลดี ๆ มาอ

ี่ยังมีผมเผ้าร

และพูดคุยกับข้าขอรับ ข้าจึงคิดว่าพ

ตาท่าทา

ดได้แค่

ูเหมือนคนบ้าอยู่บ้างแต่ก็ยังเปล่งรัศมีความเป็นเซียน ไม่สิ รัศมีดั่ง

่างข้าต้องคิดหนัก ปกติข้าคัดเลือกลูกน้องคนสนิทอยู่บ้า

หน้าของเจ้าหน่อย ข

ใบหน้าของตนเองให้ดูขาวน้อยลงไปหน่อย เขาคงเอ

แบบวิญญาณแต่ก็มีเค้าลางความหล่อเหลา ไม่

ง่ายดาย ใคร ๆ ก็ชอบคนหน้าตาดีข้าก็เช่นกัน

อ่อนหวานลงครึ่งหนึ่ง ม

นั้นก

วนไปมาเหมือนสุนัขที่กำลังกระ

เขายิ่งอ่อน

ข้าชักเว

นี้สีหน้าของข้าก็ดู

เห็นคนหน้าตาดีอยู่ตรงหน้าปฏิกิริยาตอ

งเจ้าบอ

่ร่อนกลั

นตายไม่ได้ จึงได้เร่ร่อนอดอยากเพร

ะลึงไป

ใจหรือไม่ คับแค้นใจจนวิญญาณแทบระเ

า เอาล่ะ ที่ข้าพูดเช่

ยนตัวแม่เก่งยิ่งนัก กระทั่งเรื่อง

งเหมือนข้า เหมือ

ๆ ที่ข้าดูแลพวกวิญญาณเร่ร่อนมานานหลายปี

เขาเหมือนเป็นพวกเดียวกันกับข้า อีกทั้งจู่ ๆ

ต่ข้าและเขาล้วนจำกันและกันไม่ได้

ักหน้าแล

อ โง่] ต่อไปข้าคือหัวหน้าของเจ้า เรียกข้าว่

น้า ข้าเดาว่าเขาคงดีใจมาก ดีใจ

่าปกติวิญญาณจะเท้าไม่เ